نشانه ها
مننگوکوک می تواند تهدید کننده زندگی باشد مننژیت، مننژیت مننژوکوکی نامیده می شود و خون مسمومیت ، که به آن مننگوکوسمی می گویند. سه نشانه معمولی از مننژیت شامل تب، شدید سردرد و گردن سفتی، سختی. سایر علائم احتمالی عبارتند از: تهوع, استفراغ، ترس از نور ، و اختلالات عصبی مانند گیجی. در نوزادان و کودکان خردسال ، علائم ممکن است وجود نداشته باشد یا تشخیص آن دشوار باشد. سپسیس به صورت ظاهر می شود لرز، عضله و درد مفاصلو پوست خونریزی ، در میان سایر علائم. بیماری مننگوکوک می تواند عوارض تهدید کننده زندگی مانند شوک، خونریزی ، افت در خون فشار، اغماء و نارسایی اندام ، و اغلب دارای یک نتیجه کشنده است. کسانی که از این بیماری جان سالم به در می برند اغلب با عواقب طولانی مدت مانند از دست دادن شنوایی، قطع عضو ، مغز آسیب ، فلج و اختلالات تشنجی.
علل
علت بیماری عفونت تهاجمی با باکتری ، دیپلوکوک گرم منفی است. انسانها تنها میزبان هستند. تا 15 درصد از افراد حامل بدون علامت مننگوکوک در نازوفارنکس هستند. نایسریا به سر گروه های مختلفی تقسیم می شوند. گروه های A ، B ، C ، W و Y مهمترین عوامل بیماری زا در سراسر جهان هستند. باکتری از طریق قطرات ، از جمله به هنگام عطسه ، سرفه یا بوسیدن ، از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. هنگام به اشتراک گذاری وسایل شخصی نیز عفونت امکان پذیر است. تماس نزدیک با ترشحات نازوفارنکس ضروری است. دوره نهفتگی بین 2 تا 10 روز است. این بیماری عمدتا در کودکان ، نوجوانان و جوانان مشاهده می شود. این خطر وجود دارد که بسیاری از مردم در مجاورت نزدیک ، برای مثال ، در خدمت سربازی ، در زیارت ، در خوابگاه ها ، مدارس یا مدارس شبانه روزی زندگی کنند. در بسیاری از کشورها سالانه حدود 40 تا 50 مورد گزارش می شود.
تشخیص
تشخیص در درمان پزشکی بر اساس سابقه بیمار ، علائم بالینی ، معاینهی جسمیو روشهای آزمایشگاهی (خون، مایع مغزی نخاعی).
درمان دارویی
درمان بصورت بستری در بیمارستان انجام می شود. برای درمان دارویی ، داخل وریدی آنتی بیوتیک ها به ویژه در اسرع وقت تجویز می شوند پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها. مخاطبین نزدیک نیز دریافت می کنند آنتی بیوتیک ها به عنوان شیمی درمانی.
پیشگیری
چند واکسن برای پیشگیری در دسترس هستند اینها شامل واکسن تک ظرفیتی علیه مننژوکوک گروه C (MCV-C) و واکسن چهار ظرفیتی علیه گروه های A ، C ، W و Y (MCV-ACWY) است.
