به محض این که یک زن باردار به کارفرمای خود اطلاع دهد که باردار است ، تحت حمایت قانونی ویژه قرار دارد. مقررات زیر به عنوان مثال وجود دارد:
- قانون حمایت از بارداری (MuSchG)
- دستورالعمل های حفاظت از بارداری (MuschVo)
- مصوبه ای برای حمایت از مادران در محل کار (MuSchArbV)
- دستورالعمل در مورد مواد بیولوژیکی (BioStoffV)
همه آنها یک هدف دارند: محافظت از سلامت مادر باردار و کودک متولد نشده است. تعداد زیادی از مقررات محافظتی ، از جمله ممنوعیت های استخدام ، در قوانین ضمیمه شده است.
بین ممنوعیت های استخدام عمومی ، فردی و موقت تمایز قائل می شود. ممنوعیت کلی اشتغال پیش بینی می کند که اگر ادامه اشتغال زندگی را به خطر بیندازد یا مادران باردار ممکن است استخدام نشوند سلامت مادر یا کودک. علاوه بر این ، مادران باردار در شش هفته گذشته قبل و هشت هفته پس از تولد مجاز به کار نیستند - مگر اینکه زن باردار صراحتاً مایل به کار باشد.
منع عمومی استخدام همچنین شرایطی را تعیین می کند که کارمند باردار ممکن است دیگر کار نکند. علاوه بر این ، منع اشتغال فردی از سلامت از زن باردار و فرزند متولد نشده او در موارد جداگانه بر این اساس ، یک پزشک می تواند یک گواهی با ذکر دلایل ضروری بودن ممنوعیت استخدام صادر کند ، به عنوان مثال در موردخطر بارداری. اگر کارفرما هنوز معاینه مناسبی از محل کار انجام نداده باشد و خطرات احتمالی برای زن باردار و کودک وجود داشته باشد ، توسط پزشک منع موقت استخدام صادر می شود.
آیا پزشک عمومی می تواند این مسئله را صادر کند؟
هر پزشکی ، از جمله پزشک خانواده ، مجاز به صدور گواهی ممنوعیت استخدام فردی است. پزشک باید در مورد چرایی و میزان اشتغال در صورت ادامه کار به زن باردار و / یا کودک او آسیب برساند ، اطلاعات دقیق و روشنی را ارائه دهد. علاوه بر این ، پزشک باید در گواهی تصمیم بگیرد که آیا استخدام کاملاً ممنوع است یا فقط تا حدی. در حالت دوم ، اطلاعات مربوط به مجاز بودن فعالیت ها مورد نیاز است.
