معایب
با وجود دوز کم قرار گرفتن در معرض تابش لازم برای اندازه گیری DXA ، هنوز خطر باقی مانده خاصی از آسیب تابش وجود دارد. در یک فرد سالم و بزرگسال خطر کم است و در بیشتر موارد مزایای این روش بیشتر از خطر کم برای بدن است. با این حال ، این خطر به این معنی است که کودکان و نوجوانان ، و به ویژه زنان باردار ، با اندازه گیری DXA مورد بررسی قرار نمی گیرند. بنابراین ضروری است که پزشک معالج را در جریان یک احتمال قرار دهید بارداری قبل از اندازه گیری انجام شود.
مرز
اندازه گیری DXA نمی تواند دقیقاً مشخص کند که کدام بیمار ممکن است داشته باشد شکستگی در کدام مکان ، فقط می توان خطر نسبی فرد مبتلا را تعیین کرد. دقت و امکان سنجش DXA در افرادی که دچار تغییر استخوان در ناحیه نخاع یا جراحی قبلی ستون فقرات شده اند دیگر امکان پذیر نیست. به طور مشابه ، شکستگی ها ممکن است بر دقت معاینه تأثیر بگذارند ، به همین دلیل معمولاً توموگرافی کامپیوتری در این موارد نشان داده می شود.
جایگزین
اندازه گیری DXA متداول ترین روش برای تعیین است تراکم استخوان. با این حال ، به دلایل خاص ممکن است از روش های دیگر برای اندازه گیری استفاده شود.
- یک گزینه جایگزین برای اندازه گیری DXA ، توموگرافی کامپیوتری کمی (QCT) است.
مزیت این روش امکان تولید نمایش سه بعدی از بدن است. با این حال ، دقت با وجود قرار گرفتن در معرض تابش قابل توجهی بالاتر در طول این اندازه گیری ، یک ضرر مهم نیست.
- توموگرافی کمی محاسباتی محیطی (pQCT) روش دیگری است که بدن را در یک تصویر سه بعدی نیز نمایش می دهد. با این حال ، از آنجا که این روش فقط قسمتهای اطراف بدن را اندازه گیری می کند ، مطالعات نشان می دهد که نتایج این روش به دقت نتایج اندازه گیری DXA نزدیک نیست و بنابراین نمی تواند تغییرات مربوط به پوکی استخوان، به عنوان مثال.
- همچنین روش دیگری وجود دارد که به هیچ وجه شامل اشعه ایکس نمی شود ، اصطلاحاً کمی سونوگرافی معاینه (QUS). با این حال ، این روش همچنین فقط در محدودیت استفاده دارد نظارت بر دوره بیماری های تغییر یافته تراکم استخوان، زیرا تغییرات قابل ارزیابی نیستند.
