فیزیوتراپی برای پارگی تاندون آشیل

La تاندون آشیل قوی ترین تاندون روی بدن انسان است. اگر پارگی ایجاد شود ، فشار باید بسیار زیاد باشد یا آسیب قبلی داشته باشد. به یک پارگی کامل یا یک پارگی ناقص می رسد.

همچنین اینکه پارگی در حال انتقال به بافت عضلانی باشد یا از قسمت پارگی شروع شود ، تعیین کننده است استخوان پاشنه. فیزیوتراپی برای تاندون آشیل پارگی قبل از هر چیز شامل یک تکیه گاه است آموزش قدرت تا بتواند پا را کاملاً از بین ببرد چوب زیر بغل. سپس آموزش برای حفظ عضلات موجود تا آنجا که ممکن است انجام می شود و فقط وقتی پزشک بار را آزاد کند ، می توان تمرینات تقویت عضلات ساق پا را شروع کرد.

مراقبت پس از آن

An سونوگرافی نشان می دهد که آسیب دیدگی چقدر بزرگ است تاندون آشیل است. درمان جراحی با بخیه بافندگی انجام می شود. بخیه باید در هفته اول پس از آسیب دیدگی انجام شود.

در ادامه درمان ، بیمار کفش Vacoped (آتل کفشی مانند) دریافت می کند. در طی دو هفته اول ، پا در خم شدن کف پا 40 درجه قرار می گیرد (اصطلاح حرکت پا در داخل پا) مچ پا مفصل به سمت کف پا). در فیزیوتراپی اقدامات ضد احتقان باید انجام شود.

زهکشی لنفاوی یا می توان از سکته های مختلف گوساله برای این منظور استفاده کرد. ترومبوز پیشگیری نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استفاده از چوب زیر بغل و کفش Vacoped نیز باید ساخته شود.

در هفته 3 و 4 ، حداقل بار را می توان شروع کرد. علاوه بر این ، پا در خم شدن کف پا 15 درجه تنظیم می شود. حرکت فعال و غیرفعال قسمت فوقانی مچ پا اتصال در محدوده مجاز امکان پذیر است.

اگر تمایل به تورم ادامه یابد ، هنوز می توان از اقدامات ضد احتقان استفاده کرد. درمان دقیق جای زخم هنگام برداشتن بخیه ها مهم است تا حد امکان انعطاف پذیر باشد. قبل از هفته 5 تا 8 ، پا در موقعیت خنثی قرار می گیرد.

در این مرحله ، تنظیم در کشش پشتی (حرکت پا در داخل) مچ پا مفصل به سمت پشت پا) کار شده است. به این منظور، پا آموزش محور با کمک یک ترازو معمولاً برای اطمینان از بیش از حد بار استفاده می شود. با این وجود ، دستیابی به پسوند پشتی نهایی مهم است.

کمی عرضی کشش توسط درمانگر بلکه فعال است تمرینات کششی می تواند برای بهبود قابلیت ارتجاعی به آرامی ترکیب شود. علاوه بر این ، بهبود قدرت عضلات باید با دقت شروع شود. از هفته 9 به بعد ، ارتز به آرامی برداشته می شود.

در این مرحله انجام تجزیه و تحلیل دقیق راه رفتن بسیار مهم است. بیمار مجاز است دوباره وزن کامل را روی پای خود بگذارد ، اما احتمالاً از کل انتقال نیرو و چرخش کامل می ترسد. این ترس را باید از او گرفت تا الگوی راه رفتن فیزیولوژیکی بدست آورد. برای 6 ماه دیگر ، یک بالشتک پاشنه باید در کفش قرار گیرد تا از جلوگیری ازکشش عضلات ساق پا