تکنیک لینگوال یک روش درمانی ارتودنسی با استفاده از وسایل ثابت متشکل از براکت و سیم قوس دار است. به دلایل زیبایی ، براکت ها در تکنیک پیچیده زبان به سطوح داخلی دندان ها متصل می شوند زبان، در حالی که در روش رایج لب (براکت ها به سطح خارجی دندان ها متصل می شوند) در ناحیه قابل مشاهده روبرو قرار می گیرند لب.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
این دو روش از نظر نتیجه درمان تفاوتی ندارند ، بلکه از نظر زیبایی در طول دوره استفاده از وسایل و در نتیجه تلاش فنی بالاتر در آزمایشگاه دندانپزشکی و اتصال پیوندها و تغییر سیمهای قوس در طول درمان ارتودنسی متفاوت است.
به عنوان مثال ، از یک دستگاه ثابت زبانی برای موارد زیر استفاده می شود:
- موقعیت چرخشی دندان ها
- شیب ریشه
- دندانهایی که نه تنها نیاز به صاف شدن دارند ، بلکه باید از نظر جسمی نیز جابجا شوند.
- درمان بزرگسالان
- بالاترین استانداردهای زیبایی شناسی
از نظر راحتی بیمار ، روش زبان از نظر ابتدای درمان تا حدودی از روش لب است اختلالات گفتاری مانند لیسپ و تحریک زبان ممکن است به دلیل کمبود فضای زبان ایجاد شود. تمرینات خواندن به مدت دو هفته دوباره تمرین کنید زبان عضلات همچنین این مزیت را دارد که به عنوان مثال ، عادت گره زدن زبان شکسته شده و شکاف های بین دندان های ناشی از فشردن دندان به راحتی بسته می شود.
یکی دیگر از معایب تکنیک زبان نیز در نگاه دوم یک مزیت به حساب می آید: براکت های زبانی مختل می شوند انسداد (هرگونه تماس بین دندانهای بالا و فک پایین) بیشتر از براکت هایی که از خارج به هم چسبیده اند. با این حال ، در نهایت ، این دندان ها را از انسداد آنها با فک مخالف آزاد می کند ، و به آنها امکان می دهد خیلی راحت تر از آنچه هر بار فشار دادن به موقعیت اصلی خود بازگردند حرکت کنند.
روش
تکنیک زبان به دلیل دسترسی کمتر سطح سطوح زبان و فاصله کمتر بین براکتها در قسمت داخلی قوس دندانی ، از نظر فنی برای پزشک و آزمایشگاه ارتودنسی پیچیده است. علاوه بر این ، اعمال نیرو در سمت زبان باعث ایجاد ویژگی های بیومکانیکی می شود.
گردش کار در روش زبان به شرح زیر است:
- برداشت از بالا و فک پایین.
- گزش گرفتن ، که با آن فکها در آزمایشگاه به رابطه صحیح سه بعدی با یکدیگر منتقل می شوند
- ساخت مدل های گچ در آزمایشگاه
- راه اندازی: دندان های گچ جدا شده و در یک قوس دندانی ایده آل و در موم ثابت می شوند.
- در طرف داخلی گچ دندان ها براکت های زبانی قرار گرفته اند.
- تولید آتل انتقالی ساخته شده از پلاستیک: براکت ها در موقعیت صحیح خود در آتل باقی می مانند. سپس آنها با کمک آتل به بیمار منتقل می شوند
- تکنیک اتصال غیرمستقیم: براکت ها در بیمار بسته می شوند دهان پس از تمیز کردن دندان ها و تهویه شیمیایی (برای بهبود اتصال استحکام) از مینای دندان؛ از آنجا که این کار با کمک آتل انتقال انجام می شود ، به آن روش پیوند غیرمستقیم می گویند. دقت در این مرحله تأثیر زیادی بر نتیجه درمان دارد.
- قرار دادن اولین قوس راهنما در شکاف ها (شکاف ها) براکت ها.
در دوره بعدی چندین ماه درمان ثابت ، قوس های راهنمای جدید در فواصل منظم در ابعاد مختلف و بسته به نیروی اعمال شده ، بند می شوند (پیوند می خورند). از آنجا که دسترسی به فضای زبان نیز برای این منظور دشوار است ، براکت های مخصوص خودلیزینگ درمان را تسهیل می کنند.
برای اطمینان از نتیجه درمان ، درمان ثابت با یک مرحله ماندگاری طولانی مدت با وسایل قابل جابجایی که معمولاً در شب پوشیده می شوند و / یا نگهدارنده های ثابت (سیم در داخل دندان های برش) دنبال می شود.
