دیابت شیرین: علائم، پیامدها، علل

بررسی اجمالی

انواع دیابت: دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت نوع 3، دیابت بارداری
علائم: تشنگی شدید، تکرر ادرار، خارش، خشکی پوست، ضعف عمومی، خستگی، افزایش عفونت ناشی از ضعف سیستم ایمنی، درد ناشی از بیماری های ثانویه کلیه و سیستم قلبی عروقی، نقص عصبی مانند اختلالات حسی یا اختلال در عملکرد بینایی
علل و عوامل خطر: عوامل ژنتیکی، سبک زندگی نامطلوب (چاقی، ورزش کم، سیگار کشیدن و غیره)، سایر بیماری های متابولیک، موادی مانند الکل یا مواد مخدر و دارو
معاینات و تشخیص: اندازه گیری گلوکز خون و HbA1c، تست تحمل گلوکز خوراکی (oGTT)، تست اتوآنتی بادی (برای دیابت نوع 1)
درمان: تغییر رژیم غذایی، فعالیت بدنی منظم، قرص های کاهش دهنده قند خون (ضد دیابت خوراکی)، انسولین درمانی
پیشگیری: سبک زندگی سالم با رژیم غذایی متنوع و پرکالری، ورزش کافی، کاهش وزن اضافی، درمان بیماری های موجود، مصرف الکل در حد اعتدال، ترک سیگار

دیابت شیرین چیست؟

دیابت شیرین که به عنوان دیابت نیز شناخته می شود، یک بیماری مزمن است که در آن به ویژه متابولیسم قند مختل می شود. در نتیجه، افراد مبتلا به طور دائمی سطح قند خون بالایی دارند (هیپرگلیسمی مزمن) که اثر مضر دائمی بر اندام های مختلف دارد.

زمانی که سطح قند خون ناشتا بین 100 تا 125 میلی گرم گلوکز در هر دسی لیتر سرم خون (mg/dl) باشد، پزشکان از افزایش یا بالا بودن سطح قند خون صحبت می کنند. مقادیر mg/dl 126 یا بالاتر نشان دهنده دیابت است. برای مقایسه: در افراد سالم این مقدار حدود 80 میلی گرم در دسی لیتر است.

چه انواع دیابت وجود دارد؟

بسته به علت و زمان شروع بیماری، انواع مختلفی از دیابت را می توان طبقه بندی کرد:

دیابت شیرین نوع 1

دیابت نوع 1 یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به سلول های خاصی از پانکراس حمله می کند. این سلول‌های بتا معمولاً انسولین تولید می‌کنند که برای متابولیسم قند مهم است. کمبود انسولین در نهایت منجر به دیابت می شود.

این نوع دیابت عمدتاً جوانان و کودکان بین ده تا 16 سال را تحت تأثیر قرار می دهد، اما افراد مسن نیز گاهی اوقات به آن مبتلا می شوند.

اطلاعات بیشتر در مورد این نوع دیابت را می توانید در مقاله دیابت نوع 1 بیابید.

دیابت شیرین نوع 2

دیابت نوع 2 بیشتر افراد دیابتی و در درجه اول افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، به همین دلیل است که پزشکان از این بیماری به عنوان "دیابت بزرگسالی" یاد می کردند. با این حال، اکنون تعداد بیشتری از افراد جوان به دیابت نوع 2 نیز مبتلا هستند.

در مقاله دیابت نوع 2 می توانید در مورد شایع ترین نوع دیابت بیشتر بخوانید.

دیابت شیرین نوع 3

دیابت نوع 3 شامل تمام انواع دیابت است که کمتر اتفاق می‌افتد و در اثر سایر بیماری‌ها، عفونت‌ها یا مصرف مواد مضر مانند الکل یا مواد مخدر ایجاد می‌شوند.

اطلاعات بیشتر در مورد این گروه از اشکال نادر دیابت را می توانید در مقاله دیابت نوع 3 بخوانید.

دیابت بارداری

اگر دیابت در دوران بارداری ایجاد شود، پزشکان از این نوع دیابت به عنوان دیابت بارداری (یا دیابت نوع 4) یاد می کنند. در بیشتر موارد پس از تولد کودک ناپدید می شود، اما در برخی از زنان ادامه می یابد و بر اساس آن درمان می شود.

شما می توانید هر آنچه در مورد دیابت بارداری باید بدانید را در مقاله دیابت بارداری بخوانید.

دیابت در کودکان

اکثر کودکان دیابتی دیابت نوع 1 دارند. با این حال، اکنون تعداد بیشتری از کودکان نیز به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. سبک زندگی «مدرن» باعث شده است که کودکان و نوجوانان بیشتر و بیشتر از عوامل خطر اصلی این بیماری برخوردار باشند: این عوامل عبارتند از چاقی، ورزش نکردن و رژیم غذایی ناسالم.

در مقاله دیابت در کودکان می توانید در مورد علل، علائم و درمان دیابت دوران کودکی بیشتر بخوانید.

علائم و پیامدهای دیابت

سطح غیرطبیعی قند خون بالا در دیابت ملیتوس باعث ایجاد طیف گسترده ای از علائم می شود. این هم در مورد دو شکل اصلی دیابت (دیابت نوع 1 و نوع 2) و هم برای انواع نادرتر صدق می کند.

افزایش میل به دفع ادرار

اگر سطح قند خون به طور دائم بالا باشد، کلیه ها قند بیشتری (گلوکز) از طریق ادرار دفع می کنند (گلوکوزوری). از آنجایی که قند از نظر فیزیکی آب را به هم متصل می کند، افراد مبتلا مقادیر زیادی ادرار نیز دفع می کنند (پلی یوری) - آنها باید اغلب به توالت بروند. بسیاری از دیابتی ها با میل آزاردهنده به ادرار کردن، به خصوص در شب، آزار می دهند. ادرار معمولاً شفاف و فقط کمی زرد رنگ است.

پولیوریا علامت معمولی دیابت است، اما می تواند علل دیگری نیز داشته باشد. به عنوان مثال، افزایش ادرار با بیماری های کلیوی مختلف و در دوران بارداری رخ می دهد.

قند موجود در ادرار بیماران دیابتی طعم کمی شیرین به آن می دهد. این جایی است که اصطلاح فنی دیابت ملیتوس از اینجا آمده است: به معنای "جریان شیرین عسل". با این حال، روزهایی که پزشکان برای تشخیص بیماری مزه ادرار بیماران خود را می چشیدند، مدت هاست گذشته است. امروزه برای تعیین میزان قند از تست های سریع دیابت با میله های نشانگر استفاده می کنند.

تشنگی شدید

ضعف، خستگی و مشکلات تمرکز

عملکرد ضعیف نیز یکی از علائم رایج دیابت است. این به این دلیل است که افراد دیابتی دارای مقدار زیادی گلوکز سرشار از انرژی در خون خود هستند. با این حال، این به سلول ها وارد نمی شود و بنابراین برای تولید انرژی در دسترس آنها نیست. این منجر به کمبود انرژی در سلول ها می شود. در نتیجه، بیماران اغلب احساس ضعف می کنند و از نظر فیزیکی کارایی کمتری دارند.

بیشتر گلوکزی که بدن در طول روز به آن نیاز دارد برای مغز است. بنابراین کمبود گلوکز عملکرد مغز را مختل می کند. برای مثال، باعث کاهش تمرکز، سردرد و خستگی می شود و حتی می تواند منجر به از دست دادن شدید هوشیاری و کما شود.

اختلالات بینایی

خارش (خارش) و خشکی پوست

گاهی اوقات دیابت باعث خارش می شود و باعث خشکی پوست در بسیاری از بیماران می شود. یکی از دلایل این امر از دست دادن مایعات زیاد به دلیل افزایش ادرار است. کارشناسان گمان می کنند که مکانیسم های دیگری وجود دارد که ممکن است مسئول افزایش خارش در بیماران دیابتی باشد. یک مثال، هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول است که غدد فوق کلیوی وقتی سطح قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین است، بیشتر در خون ترشح می‌کنند.

تغییرات در دیواره رگ های خونی، که ممکن است به ایجاد خارش کمک کند، نیز مورد بحث است.

سیستم ایمنی ضعیف

علائم عواقب دیابت

دیابت ناشناخته، سطح قند خون که به خوبی کنترل نمی شود یا اغلب بسیار بالا است، عواقبی دارد. به عنوان مثال، آنها به رگ‌های خونی و اعصاب آسیب می‌رسانند و گاهی منجر به اختلالات جدی در سیستم‌های مختلف اندام‌ها و عملکردهای بدن می‌شوند. دیابت اغلب تنها از طریق این علائم همراه قابل توجه می شود. برای مثال، علائم دیابت اولیه یا پیشرفته عبارتند از

آسیب عصبی (پلی نوروپاتی)

سطح بالای قند خون به مرور زمان به سیستم عصبی محیطی آسیب می رساند. هر دو مسیر عصبی حرکتی (کنترل عضلات) و حساس (احساس) و رویشی (کنترل اندام ها) تحت تأثیر قرار می گیرند. بنابراین، بیماران دیابتی اغلب درک ضعیفی از درد دارند. به عنوان مثال، آسیب های پوستی یا حمله قلبی را به عنوان درد درک نمی کنند. هماهنگی عضلانی در طول حرکات نیز اغلب آسیب می بیند.

آسیب به عروق خونی (آنژیوپاتی)

سطح بالای قند خون معمولاً ابتدا باعث ایجاد تغییراتی در لایه دیواره داخلی کوچکترین و کوچکترین رگهای خونی (مویرگها) می شود (میکروآنژیوپاتی). با گذشت زمان، عروق خونی متوسط و بزرگ نیز تحت تأثیر قرار می گیرند (ماکروآنژیوپاتی). آسیب عروقی منجر به اختلالات گردش خون یا حتی انسداد کامل می شود. این عواقب برای اندام های مختلف دارد. در اینجا مهمترین نمونه ها آورده شده است:

قلب: کمبود ماهیچه قلب می تواند منجر به نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر قلب (CHD) یا حمله قلبی شود.
مغز: اختلالات گردش خون در مغز باعث نقایص عصبی مزمن - در بدترین حالت سکته مغزی می شود.
چشم ها: آسیب عروقی به شبکیه چشم (رتینوپاتی دیابتی) باعث علائمی مانند «فلاش نور»، تاری دید، اختلال در دید رنگی و در نهایت از دست دادن بینایی یا حتی کوری می شود.
پوست: آسیب عروقی در پوست، آن را مستعد کلونیزاسیون با میکروب‌ها (عفونت‌های پوستی) می‌کند و گردش خون ضعیف و بهبود زخم را تضمین می‌کند، که می‌توان آن را با لکه‌های قهوه‌ای روی پاها و موارد دیگر تشخیص داد. زخم‌ها و زخم‌های مزمن با بهبود ضعیف در ناحیه ساق پا/پا توسط پزشکان تحت عنوان پای دیابتی نامیده می‌شوند.

دیابت و افسردگی

حدود یک چهارم بیماران دیابتی از خلق و خوی افسرده یا افسردگی رنج می برند. محرک معمولاً خود دیابت و همچنین هرگونه تأثیر دیررس است که فشار روانی بر افراد مبتلا وارد می کند.

برعکس، افراد مبتلا به افسردگی بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. ظاهراً افسردگی سیستم هورمونی و متابولیسم بیمار را از طریق مسیرهای سیگنالی مختلف تغییر می‌دهد، به گونه‌ای که دیابت مورد پسند قرار می‌گیرد.

دیابت و ناتوانی جنسی

چه چیزی باعث دیابت قندی می شود؟

همه اشکال دیابت به دلیل اختلال در تنظیم قند خون ایجاد می شوند. برای درک این موضوع، توصیه می شود اصول تنظیم قند خون را بدانید:

پس از صرف غذا، بدن اجزای غذایی مانند قند (گلوکز) را از طریق روده کوچک به خون جذب می کند که باعث افزایش سطح قند خون می شود. این سلول‌های خاصی را در لوزالمعده - به اصطلاح سلول‌های جزایر بتا لانگرهانس (به اختصار سلول‌های بتا) - برای ترشح انسولین تحریک می‌کند. این هورمون تضمین می کند که گلوکز از خون به سلول های بدن منتقل می شود، جایی که به عنوان منبع انرژی برای متابولیسم عمل می کند. بنابراین انسولین سطح قند خون را کاهش می دهد.

در دیابت، این تنظیم قند خون در (حداقل) یک نقطه مهم مختل می شود. بسته به محل وجود اختلال، پزشکان انواع مختلف دیابت را تشخیص می دهند:

دیابت شیرین نوع 1

بنابراین دیابت نوع 1 یک بیماری خود ایمنی است. هنوز دقیقاً مشخص نیست که چرا رخ می دهد. کارشناسان یک استعداد ژنتیکی و عوامل خطر مختلف (مانند عفونت) را که به پیشرفت این دیابت کمک می کند، فرض می کنند.

تخریب سلول های بتا منجر به کمبود مطلق انسولین می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در طول زندگی خود انسولین تزریق می کنند تا جبران کنند.

در مقاله دیابت نوع 1 می توانید در مورد پیشرفت، درمان و پیش آگهی این نوع دیابت بیشتر بخوانید.

دیابت شیرین نوع 2

در دیابت نوع 2، نقطه شروع اختلال در تنظیم قند خون در سلول های بدن نهفته است: در ابتدا، لوزالمعده معمولاً هنوز انسولین کافی تولید می کند. با این حال، سلول های بدن به طور فزاینده ای نسبت به آن حساس نمی شوند. این مقاومت به انسولین باعث کمبود نسبی انسولین می شود: در واقع انسولین کافی وجود دارد، اما به اندازه کافی موثر نیست.

با این حال، در برخی از بیماران دیابتی نوع 2، پانکراس نیز مستقیماً انسولین بسیار کمی تولید می کند.

در مقاله دیابت نوع 2 می توانید در مورد شایع ترین نوع دیابت بیشتر بخوانید.

دیابت شیرین نوع 3

برخی از اشکال نادر دیابت وجود دارد که در اصطلاح دیابت نوع 3 خلاصه می شود. علل متفاوتی نسبت به دیابت نوع 1 و 2 دارند.

یک مثال MODY (دیابت شروع بلوغ در جوانان) است که به عنوان دیابت نوع 3a نیز شناخته می شود. این شامل اشکال مختلف دیابت است که در کودکان و نوجوانان (قبل از 25 سالگی) رخ می دهد. آنها به دلیل نقص های ژنتیکی خاصی در سلول های بتا پانکراس ایجاد می شوند.

از سوی دیگر، دیابت نوع 3 ب ناشی از نقص های ژنتیکی است که عملکرد انسولین را مختل می کند. اگر مواد شیمیایی یا داروی خاصی علت دیابت باشد، پزشکان آن را نوع 3e می نامند.

اطلاعات بیشتر در مورد این گروه از اشکال نادر دیابت را می توانید در مقاله دیابت نوع 3 بخوانید.

برخی از زنان در دوران بارداری به طور موقت به دیابت مبتلا می شوند. به نظر می رسد عوامل مختلفی در ایجاد دیابت بارداری دخیل باشند:

در دوران بارداری، بدن زن هورمون های بیشتری ترشح می کند، یعنی آنتاگونیست های انسولین مانند کورتیزول، استروژن، پروژسترون یا پرولاکتین. علاوه بر این، ظاهراً زنان مبتلا به طور مزمن حساسیت به انسولین کاهش می‌یابند: سلول‌های بدن کمتر به انسولین پاسخ می‌دهند. این در طول بارداری افزایش می یابد.

در مقاله دیابت بارداری می توانید در مورد دیابت در دوران بارداری بیشتر بخوانید.

چگونه می توان دیابت قندی را تشخیص داد؟

بنابراین بسیاری از مردم از خود می پرسند: "چگونه دیابت را تشخیص دهم؟ اگر دیابت دارم باید به چه علائمی توجه کنم؟ اگر به یک یا چند سوال زیر پاسخ «بله» دادید، در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید:

بدون هیچ گونه فعالیت بدنی غیرمعمول، آیا اغلب بیش از حد معمول احساس تشنگی می کنید و الکل می نوشید؟
آیا حتی در شب نیاز به ادرار مکرر و زیاد دارید؟
آیا اغلب از نظر فیزیکی احساس ضعف و خستگی می کنید؟
آیا سابقه خانوادگی دیابت دارید؟

مشاوره با پزشک و معاینه فیزیکی

پزشک ابتدا به طور مفصل با شما صحبت می کند تا سابقه پزشکی شما (تاریخچه) را مشخص کند. به عنوان مثال، او از شما در مورد علائم شما با جزئیات می پرسد. همچنین باید در مورد هر گونه شکایتی که احتمال می‌دهید علت متفاوتی دارد به او بگویید (مانند استرس به عنوان دلیلی برای مشکلات تمرکز).

بعد از مشاوره معاینه فیزیکی انجام می شود. در اینجا، پزشک بررسی می کند که چقدر می توانید لمس های ظریف را روی دست ها و پاهای خود احساس کنید. اگر احساس کمی وجود داشته باشد یا وجود نداشته باشد، ممکن است نشان دهنده آسیب عصبی مرتبط با دیابت (پلی نوروپاتی دیابتی) باشد.

اندازه گیری قند خون (آزمایش دیابت)

اندازه گیری سطح گلوکز خون به طور قابل درک آموزنده ترین آزمایش برای دیابت است. در اینجا تست های زیر نقش ویژه ای دارند:

قند خون ناشتا: اندازه گیری گلوکز خون پس از حداقل هشت ساعت بدون غذا
HbA1c: به اصطلاح "قند خون طولانی مدت" نیز برای سیر بیماری مهم است
تست تحمل گلوکز خوراکی (oGTT): یک "آزمایش بار قند" که در آن بیمار یک محلول قند تعریف شده می نوشد. سپس پزشک سطح قند خون را در فواصل زمانی مشخص اندازه گیری می کند

آزمایش خون و ادرار برای تشخیص دیابت معمولاً توسط پزشک انجام می شود. برخی از خودآزمایی ها به صورت تجاری در دسترس هستند که هر فرد غیرمتخصصی می تواند به طور مستقل در خانه انجام دهد. با این حال، آنها یک تشخیص پزشکی قابل اعتماد ارائه نمی دهند - اگر نتایج آزمایش غیر طبیعی بود، برای معاینه دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.

در متن تست دیابت می توانید اطلاعات دقیقی در مورد موضوع آزمایش دیابت پیدا کنید.

مقادیر دیابت

اگر نتایج آزمایش قند خون ناشتا، HbA1c یا تست تحمل گلوکز خوراکی خیلی بالا باشد، دیابت وجود دارد. اما "خیلی بالا" به چه معناست؟ کدام مقادیر آستانه گذار از «سالم» به «اختلال تحمل گلوکز» و به «دیابت» را نشان می‌دهند؟

مقادیر مختلف دیابت نه تنها نقش تعیین کننده ای در تشخیص دیابت دارند. آنها همچنین پس از آن به طور منظم تحت نظر قرار می گیرند: این تنها راه برای ارزیابی پیشرفت بیماری و اثربخشی درمان دیابت است. برخی از اندازه گیری های کنترلی را می توان توسط خود بیماران انجام داد (به عنوان مثال اندازه گیری قند خون).

اطلاعات بیشتر در مورد مقادیر حد و ارزیابی قند خون، HbA1c و oGTT را می توانید در مقاله مقادیر دیابت مطالعه کنید.

آزمایش آنتی بادی برای دیابت نوع 1

تشخیص آنتی بادی علیه سلول های بتا (آنتی بادی های سلول جزیره ای) یا علیه انسولین (آنتی بادی های انسولین) در تشخیص بیماری خودایمنی دیابت نوع 1 مفید است. این اتوآنتی بادی ها را می توان مدت ها قبل از ظهور اولین علائم در خون بسیاری از مبتلایان شناسایی کرد.

معاینات بعدی

معاینات بیشتر برای تشخیص هر گونه عواقب احتمالی دیابت در مراحل اولیه مفید است. به عنوان مثال، پزشک بررسی می کند که آیا حس لامسه در دست ها و پاهای شما طبیعی است یا خیر. این به این دلیل است که افزایش سطح قند خون، از جمله موارد دیگر، به مجاری عصبی آسیب می رساند. با گذشت زمان، این باعث اختلالات حسی می شود.

آسیب عروقی گاهی اوقات شبکیه چشم را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین پزشک بررسی خواهد کرد که آیا بینایی شما بدتر شده است یا خیر. در صورت مشکوک بودن به این موضوع، چشم پزشک معاینه چشمی ویژه ای را انجام می دهد.

درمان دیابت قندی

ثانیاً، درمان دیابت اغلب به داروهای دیابت اضافی (ضد دیابت) نیاز دارد. آماده سازی خوراکی (قرص های کاهنده قند خون) و انسولین که باید تزریق شود، موجود است. اینکه کدام داروهای ضد دیابت در موارد فردی استفاده می شود به نوع دیابت و شدت بیماری بستگی دارد.

در زیر اطلاعات بیشتری در مورد اقدامات مختلف درمان دیابت خواهید یافت:

آموزش دیابت

در صورت تشخیص دیابت، پزشکان توصیه می کنند که بیماران در آموزش دیابت شرکت کنند. آنها در آنجا همه چیز مهم در مورد بیماری خود، علائم و پیامدهای احتمالی و همچنین گزینه های درمانی را یاد می گیرند. در طول آموزش، بیماران دیابتی همچنین یاد می گیرند که چگونه عوارض ناگهانی (مانند هیپوگلیسمی) ممکن است رخ دهد و در چنین مواردی چه کاری انجام دهند.

دفتر خاطرات دیابت

چنین دفترچه یادداشت دیابت مخصوصاً برای بیماران دیابتی نوع 1 با به اصطلاح "دیابت شکننده" توصیه می شود. این یک اصطلاح قدیمی برای دیابت نوع 1 است که در آن سطح قند خون به شدت در نوسان است (شکننده = ناپایدار). چنین عدم تعادل متابولیک گاهی منجر به بستری شدن در بیمارستان می شود.

رژیم غذایی دیابت

یک رژیم غذایی متنوع و متعادل برای همه، به ویژه برای بیماران دیابتی مهم است. اجتناب از افزایش شدید قند خون بعد از غذا خوردن و هیپوگلیسمی ناگهانی ضروری است. به همین دلیل است که افراد مبتلا معمولاً بلافاصله پس از تشخیص دیابت توصیه‌های تغذیه‌ای فردی دریافت می‌کنند. در آنجا یاد می گیرند که چگونه درست و سالم غذا بخورند.

اگر بیماران به طور مداوم توصیه های غذایی فردی را اجرا کنند، سهم قابل توجهی در کاهش سطح قند خون خود و تحت کنترل نگه داشتن آن خواهند داشت. به همین دلیل است که رژیم غذایی مناسب بخشی از هر درمان دیابت است.

واحدهای نان

کربوهیدرات ها نقش ویژه ای در تغذیه مناسب بیماران دیابتی دارند. آنها عمدتا مسئول افزایش سطح قند خون پس از خوردن غذا هستند. بنابراین برای بیمارانی که به خود انسولین تزریق می‌کنند بسیار مهم است که به درستی میزان کربوهیدرات‌ها را در یک وعده غذایی برنامه‌ریزی شده تخمین بزنند. این تنها راه برای انتخاب دوز صحیح انسولین است.

به اصطلاح "واحدهای نان" (BE) برای آسان تر ارزیابی محتوای کربوهیدرات یک غذا استفاده می شود. یک BE مربوط به دوازده گرم کربوهیدرات است. مثلا یک تکه نان سبوس دار (60 گرم) دو واحد نان دارد. یک لیوان آب هویج یک BE را فراهم می کند.

در مقاله واحدهای نان می توانید اطلاعات بیشتری در مورد محاسبه واحدهای نان و جدول BE با انواع غذاها کسب کنید.

دیابت و ورزش

افراد دیابتی از چندین جهت از فعالیت بدنی سود می برند:

کار ماهیچه ای به طور مستقیم حساسیت سلول های بدن به انسولین را افزایش می دهد. این باعث بهبود جذب قند از خون به سلول ها می شود. اگر به طور منظم ورزش می کنید، در حالت ایده آل این فرصت را دارید که دوز داروهای کاهش دهنده قند خون (قرص یا انسولین) را کاهش دهید (فقط با مشورت پزشک!).

فعالیت بدنی بهزیستی و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. این امر به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت بسیار مهم است. بیماری مزمن از نظر روانی بسیار استرس زا است و اغلب به افسردگی کمک می کند.

بنابراین، پزشکان به بیماران دیابتی توصیه می‌کنند که از ورزش کافی در زندگی روزمره خود اطمینان حاصل کنند و به طور منظم ورزش کنند - البته متناسب با سن، آمادگی جسمانی و وضعیت سلامت عمومی. در مورد اینکه کدام و چه مقدار ورزش برای شما بهتر است و در هنگام ورزش به چه مواردی باید توجه کنید، از پزشک خود یا یک ورزش درمانگر بخواهید.

داروی خوراکی دیابت

اساس هر درمانی برای دیابت نوع 2 تغییر در سبک زندگی است. مهمتر از همه، این شامل تغییر در رژیم غذایی و همچنین ورزش و ورزش منظم است. گاهی اوقات این اقدامات برای کاهش سطح قند خون بیماران دیابتی نوع 2 به سطح سالم تری کافی است. در غیر این صورت، پزشک داروهای ضد دیابت خوراکی اضافی را تجویز می کند. در برخی موارد از داروهایی که زیر پوست تزریق می شوند نیز استفاده می شود.

انواع مختلفی از داروهای دیابت به شکل قرص وجود دارد. آنها در مکانیسم عملی که برای کاهش سطح قند خون بالا استفاده می کنند متفاوت هستند. پزشکان اغلب متفورمین و به اصطلاح سولفونیل اوره ها (مانند گلی بن کلامید) را تجویز می کنند.

پزشکان معمولاً از داروهای ضد دیابت خوراکی برای دیابت نوع 1 استفاده نمی کنند - آنها در اینجا به موفقیت کافی نمی رسند. آنها فقط برای بیماران دارای اضافه وزن با افزایش خطر بیماری قلبی مفید هستند.

آنها همچنین برای درمان دیابت بارداری تایید نشده اند، زیرا نمی توان اثرات مضر بسیاری از مواد فعال بر روی کودک را رد کرد. فقط در موارد استثنایی بسیار نادر و در مواقع ضروری، پزشکان از متفورمین در زنان باردار برای کاهش شدید سطح قند خون (به عنوان "مصرف غیرقابل برچسب") استفاده می کنند.

در مقاله دیابت نوع 2 می توانید اطلاعات بیشتری در مورد داروهای خوراکی ضد دیابت استفاده کنید.

انسولین درمانی

انسولین درمانی معمولی

در انسولین درمانی مرسوم، انسولین طبق یک برنامه ثابت، معمولاً صبح و عصر تجویز می شود. بنابراین استفاده از انسولین درمانی معمولی آسان است.

با این حال، بیمار را محدود می کند: انحراف عمده از برنامه غذایی معمول ممکن نیست و فعالیت بدنی گسترده گاهی اوقات منجر به مشکلاتی می شود. بنابراین، درمان با انسولین مرسوم در درجه اول برای بیمارانی مناسب است که می‌توانند به یک برنامه غذایی روزانه و رژیم غذایی نسبتاً سفت و سخت پایبند باشند و اجرای درمان با انسولین شدید برای آنها بسیار دشوار است.

انسولین درمانی تشدید شده (دیابت ICT)

انسولین درمانی تشدید شده سعی می کند تا حد ممکن ترشح فیزیولوژیکی انسولین را تقلید کند. بنابراین تجویز انسولین دشوارتر از درمان با انسولین معمولی است. طبق اصل اولیه بولوس انجام می شود:

انسولین درمانی تشدید شده نیاز به آموزش خوب و همکاری بسیار خوب بیمار (انطباق) دارد. در غیر این صورت به دلیل محاسبه نادرست دوز انسولین، خطر هیپوگلیسمی خطرناک دیابت وجود دارد.

مزیت مفهوم پایه بولوس این است که امکان کنترل بسیار خوب گلوکز خون را در صورت استفاده صحیح فراهم می کند. بیماران همچنین می توانند هر چه می خواهند بخورند و هر طور که می خواهند ورزش کنند.

پمپ انسولین ("پمپ دیابت")

پزشکان از درمان دیابت با پمپ انسولین به عنوان "درمان تزریق انسولین زیر جلدی مداوم" (CSII) یاد می کنند. این دستگاه کوچک از یک پمپ با یک مخزن انسولین تشکیل شده است که بیمار دیابتی همیشه آن را با خود حمل می کند (مثلاً روی کمر خود). پمپ از طریق یک لوله نازک به یک سوزن کوچک متصل می شود که به طور دائم در بافت چربی زیر جلدی (معمولاً روی شکم) باقی می ماند.

پمپ انسولین بیماران دیابتی نوع 1 را از دست زدن به سرنگ های انسولین نجات می دهد و به برنامه ریزی غذایی انعطاف پذیر و فعالیت های ورزشی خود به خود اجازه می دهد. این به ویژه برای بیماران جوان مفید است. علاوه بر این، سطح گلوکز خون را می توان با ثبات بیشتری نسبت به تزریق انسولین به این روش تنظیم کرد. بسیاری از بیماران گزارش می دهند که کیفیت زندگی آنها به لطف "پمپ دیابت" به طور قابل توجهی بهبود یافته است.

پمپ انسولین در یک کلینیک یا مطب تخصصی دیابت راه اندازی و تنظیم می شود. بیماران آموزش های جامعی را در مورد نحوه استفاده از پمپ دریافت می کنند، زیرا خطاهای دوز می تواند به سرعت زندگی را تهدید کند. برای مثال، اگر پمپ انسولین خراب شود یا بیمار مجبور شود آن را برای مدت طولانی‌تری به دلایل پزشکی خارج کند، تعویض فوری سرنگ‌های انسولین ضروری است.

پایش مداوم گلوکز (CGM)

با این حال، مهم است که بیماران همچنان قند خون خود را، حداقل در شرایط خاص، مانند بعد از ورزش یا قبل از تجویز برنامه ریزی شده انسولین، اندازه گیری کنند. این به این دلیل است که یک تفاوت طبیعی بین گلوکز بافتی (که توسط CGM ثبت شده است) و گلوکز خون وجود دارد: بالاتر از همه، گلوکز بافت از گلوکز خون عقب می‌افتد - حدود 15 تا XNUMX دقیقه، احتمالاً کمی بیشتر. به عنوان مثال، اگر قند خون پس از فعالیت بدنی کاهش یابد، اندازه گیری بافت اغلب هنوز مقادیر طبیعی را نشان می دهد.

انسولین

پزشکان از انسولین های مختلفی در درمان دیابت استفاده می کنند. بیشتر اینها انسولین انسانی هستند که به طور مصنوعی تولید می شوند. علاوه بر انسولین انسانی، انسولین خوک و آنالوگ های انسولین نیز موجود است. آنالوگ های انسولین نیز مواد فعال مصنوعی هستند. با این حال، ساختار آنها کمی با انسولین انسانی و در نتیجه با انسولین انسانی متفاوت است.

در مقاله انسولین می توانید در مورد انواع آماده سازی انسولین و کاربرد آنها بیشتر مطالعه کنید.

برای آسان‌تر کردن درمان، متخصصان در حال حاضر روی چسب‌هایی تحقیق می‌کنند که روی پوست اعمال می‌شوند، سطح گلوکز در عرق را اندازه‌گیری می‌کنند و یا داروی دیابت یا انسولین را تحویل می‌دهند. با این حال، آنها هنوز در مرحله آزمایشی هستند.

"DMP - دیابت" (برنامه مدیریت بیماری)

دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در کشورهای صنعتی غربی است. به همین دلیل است که برنامه های به اصطلاح مدیریت بیماری اهمیت فزاینده ای پیدا می کنند. آنها در ایالات متحده آمریکا سرچشمه گرفتند.

این مفهومی است که توسط شرکت‌های بیمه سلامت سازماندهی شده است تا پزشکان معالج را برای ارائه یک برنامه درمانی و مراقبتی استاندارد و بسته برای بیماران مزمن آسان‌تر کنند. در مورد دیابت، این شامل بروشورهای اطلاعاتی، جلسات مشاوره و آموزش در مورد دیابت است.

دیابت یک بیماری مزمن است که قابل درمان نیست. اما با کمک درمان می توان پیشرفت بیماری را کاهش داد و علائم را کنترل و کاهش داد.

سیر بیماری و پیش آگهی از یک نوع دیابت به نوع دیگر بسیار متفاوت است. بیماران با اجرای دقیق توصیه های درمانی (پایبندی به درمان = انطباق) تأثیر مثبتی بر روند بیماری در تمام انواع دیابت دارند. این کار از عوارض جلوگیری می کند و خطر عوارض مرتبط با دیابت را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

معاینات منظم با پزشک برای بیماران دیابتی مهم است. به این ترتیب، به عنوان مثال، علائم بیماری های ثانویه دیابت را می توان در مراحل اولیه تشخیص داد و درمان کرد.

درمان کامل دیابت فقط با دیابت بارداری امکان پذیر است: بدن زن معمولاً پس از وضعیت هورمونی استثنایی بارداری به وضعیت طبیعی باز می گردد و دیابت از بین می رود.

با دیابت شیرین، امید به زندگی به این بستگی دارد که آیا می توان گلوکز خون را در طولانی مدت به خوبی کنترل کرد و بیمار چقدر به درمان پایبند است. بیماری های احتمالی همزمان و ثانویه مانند فشار خون بالا، افزایش سطح چربی خون یا ضعف کلیه نیز تأثیر عمده ای دارند. اگر به طور حرفه ای با آنها برخورد شود، این امر تأثیر مثبتی بر امید به زندگی دارد.

عوارض دیابت شیرین

انتقال بین سطوح طبیعی قند خون، هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی مایع است.

در درازمدت، کنترل ضعیف قند خون باعث ایجاد بیماری‌های ثانویه در اکثر بیماران دیابتی می‌شود. به عنوان مثال، سطح بالای قند خون به عروق خونی آسیب می رساند (آنژیوپاتی دیابتی) و در نتیجه اختلالات گردش خون ایجاد می شود. این باعث ایجاد لنگش متناوب (PAOD)، بیماری کلیوی (نفروپاتی دیابتی)، بیماری چشم (رتینوپاتی دیابتی)، حمله قلبی یا سکته می شود. اعصاب نیز اغلب در بیماران دیابتی آسیب می بینند (پلی نوروپاتی دیابتی). به عنوان مثال، این منجر به سندرم پای دیابتی می شود.

در ادامه در مورد عوارض دیابت و بیماری های ثانویه بیشتر بخوانید.

قند خون پایین (افت قند خون)

حذف یک وعده غذایی یا ورزش زیاد نیز می تواند باعث کاهش قند خون شود، اگر دارو بر اساس آن تنظیم نشود.

بیماران مبتلا به قند خون پایین، عرق، لرزش و تپش قلب را تجربه می کنند. هیپوگلیسمی شدید تهدید کننده زندگی است، زیرا می تواند منجر به نارسایی چند عضوی شود. اگر به این مشکوک هستید، بلافاصله با آمبولانس تماس بگیرید.

سندرم هیپرگلیسمی هیپراسمولار (HHS)

این انحراف شدید متابولیک عمدتاً در بیماران دیابتی نوع 2 مسن رخ می دهد. در صورت استفاده نادرست از انسولین یا داروهای خوراکی ضد دیابت، کمبود انسولین در برخی موارد ممکن است رخ دهد. سپس HHS به آرامی در طی چند روز تا چند هفته توسعه می یابد:

حذف یک وعده غذایی یا ورزش زیاد نیز می تواند باعث کاهش قند خون شود، اگر دارو بر اساس آن تنظیم نشود.

سندرم هیپرگلیسمی هیپراسمولار (HHS)

با این حال، این به اصطلاح گلوکونئوژنز باعث تشدید بیشتر قند خون می شود. تجزیه چربی همچنین محصولات متابولیکی اسیدی (جسم های کتون) تولید می کند. با این حال، بدن فقط از برخی از این موارد استفاده می کند. بقیه به صورت اسید در خون باقی می‌ماند و آن را «بیش از حد اسیدی» می‌کند و منجر به اسیدوز می‌شود.

این معمولاً توسط موقعیت‌های استرس فیزیکی مانند عفونت ایجاد می‌شود: سپس بدن به انسولین بیشتری نسبت به حالت عادی نیاز دارد. اگر انسولین درمانی مطابق با آن تنظیم نشود، خطر انحراف متابولیک وجود دارد. همین اتفاق می‌افتد، برای مثال، اگر بیماران تزریق انسولین را فراموش کنند، انسولین را خیلی کم مصرف کنند یا اگر پمپ انسولین کار نکرد.

کتواسیدوز دیابتی یک اورژانس پزشکی است! افراد مبتلا بلافاصله به بیمارستان منتقل می شوند و در بخش مراقبت های ویژه درمان می شوند.

می توانید در مقاله کتواسیدوز دیابتی ما درباره علائم، علل و درمان این عدم تعادل متابولیک بیشتر بخوانید.

رتینوپاتی دیابتی

سطوح قند خون کنترل نشده اغلب به عروق خونی کوچک شبکیه چشم آسیب می رساند. این منجر به ایجاد یک بیماری شبکیه می شود که پزشکان از آن به عنوان رتینوپاتی دیابتی یاد می کنند.

بیماران مبتلا اختلالات بینایی را تجربه می کنند و بینایی آنها بدتر می شود. در موارد شدید، خطر نابینایی وجود دارد. در کشورهای صنعتی، رتینوپاتی دیابتی عامل اصلی نابینایی در میانسالی و سومین عامل شایع در تمام گروه‌های سنی است.

اگر بیماری شبکیه هنوز خیلی پیشرفته نشده باشد، لیزر درمانی گاهی اوقات می تواند به توقف پیشرفت یا کند کردن آن کمک کند.

نفروپاتی دیابتی

مانند رتینوپاتی دیابتی، بیماری کلیوی مرتبط با دیابت در اثر آسیب به عروق خونی کوچک (میکروآنژیوپاتی) به دلیل کنترل ضعیف قند خون ایجاد می شود. سپس کلیه ها در عملکرد خود محدود می شوند، به این معنی که آنها دیگر خون را به اندازه کافی تصفیه نمی کنند (سم زدایی) و تعادل آب را به درستی تنظیم نمی کنند.

پیامدهای احتمالی نفروپاتی دیابتی عبارتند از فشار خون بالا مرتبط با کلیه، احتباس آب در بافت (ادم)، اختلالات متابولیک چربی و کم خونی و همچنین نارسایی مزمن کلیه.

پلی نوروپاتی دیابتی

دیابت با قند خون به طور دائمی و ضعیف اغلب منجر به آسیب عصبی و اختلال در عملکرد می شود. این به اصطلاح پلی نوروپاتی دیابتی ابتدا در پاها و ساق پا ظاهر می شود - پای دیابتی ایجاد می شود.

پای دیابتی

سندرم پای دیابتی بر اساس آسیب عصبی و عروقی مرتبط با دیابت ایجاد می شود:

اختلالات عصبی باعث ایجاد احساسات غیرطبیعی (مانند شکل گیری) و اختلالات حسی در پا و ساق پا می شود. مورد دوم به این معنی است که بیماران فقط گرما، فشار و درد (مثلاً از کفش های خیلی تنگ) را به میزان کمتری درک می کنند. علاوه بر این، اختلالات گردش خون (در نتیجه آسیب عروقی) وجود دارد.

همه اینها با هم منجر به بهبود ضعیف زخم می شود. در نتیجه، زخم های مزمن ایجاد می شوند که اغلب نیز عفونی می شوند. قانقاریا نیز رخ می دهد که در آن بافت می میرد. در بدترین حالت، قطع عضو ضروری است.

در مورد این عوارض دیابت در پا می توانید در مقاله پای دیابتی بیشتر بخوانید.

گواهی از کار افتادگی

زندگی با دیابت شیرین

دیابت شیرین تمام زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار می دهد. با چیزهای کوچکی مانند مصرف الکل در جشن های خانوادگی شروع می شود و به مسائل زندگی مانند تنظیم خانواده و میل به بچه دار شدن می رسد.

سفر برای بسیاری از بیماران دیابتی نیز موضوع مهمی است: به عنوان یک دیابتی، در سفر هوایی باید به چه نکاتی توجه کنم؟ چه داروها و ظروف پزشکی را باید با خود ببرم؟ چگونه باید آنها را ذخیره کرد؟ در مورد واکسیناسیون چطور؟

پاسخ این سوالات و سوالات دیگر در مورد زندگی روزمره با دیابت را می توانید در مقاله زندگی با دیابت بخوانید.

آیا می توان از دیابت پیشگیری کرد؟

دیابت شیرین در موارد خاصی قابل پیشگیری است، به ویژه دیابت نوع 2 یا دیابت بارداری. به عنوان مثال، یک رژیم غذایی سالم و ورزش کافی تأثیر عمده ای در دستیابی به یک وضعیت متابولیک سالم دارد. این امر خطر هیپرگلیسمی دائمی را کاهش می دهد که در دراز مدت منجر به دیابت می شود.

اگر اضافه وزن دارید، پزشکان به منظور دستیابی به تناسب اندام بهتر و به حداقل رساندن خطر ابتلا به دیابت، کاهش وزن را توصیه می کنند.

از آنجایی که دیابت نوع 1 عمدتاً دلایل ژنتیکی دارد، نمی توان از این بیماری پیشگیری کرد.