اثرات جانبی
از آنجا که تصاویر MRI مبتنی بر استفاده از یک میدان مغناطیسی است ، بیمار در معرض تابش قرار نمی گیرد. بنابراین معاینه تقریباً هیچ عارضه ای ندارد. فقط استفاده از ماده حاجب می تواند منجر به واکنش های آلرژیک شود. بیماران کم توان کلیه عملکرد باید به پزشک خود اطلاع دهد ، زیرا آنها باید از استفاده از ماده حاجب جلوگیری کنند.
تشخیص پارگی رباط صلیبی در MRT
تشخیص a رباط صلیبی پارگی با ظهور تصویربرداری تشدید مغناطیسی بسیار آسان تر شده است. در مقابل اشعه ایکس ، که فقط می تواند پارگی های سلول را تشخیص دهد رباط صلیبی در جایی که استخوان خرد شده باشد ، تصاویر MRI تصاویر بسیار دقیق تری را ارائه می دهند. کامل رباط صلیبی پارگی اغلب بدون هیچ علامتی رخ می دهد.
این امر تشخیص را دشوارتر می کند. علاوه بر این ، همه پارگی ها رباط های صلیبی را به طور کامل قطع نکرده اند ، به طوری که در خارج دست نخورده به نظر می رسند. تشخیص این مسئله نیز دشوار است.
از آنجا که بسیاری از هواپیماها به عنوان تصاویر مقطعی در طی معاینه MRI نشان داده می شوند ، این امر تشخیص پارگی رباط صلیبی را آسان می کند ، اما تشخیص پارگی جزئی هنوز بسیار دشوار است. در نتیجه ، یافته های منفی کاذب اغلب ثبت می شوند. یک نگاه دقیق و یک بررسی عملکرد اضافی از مفصل زانو در اینجا لازم است
MRI نیز مزیت ممکن را ارائه می دهد منیسک آسیب هایی که به عنوان آسیب همراه پارگی رباط صلیبی ایجاد می شوند ، قابل تشخیص هستند. در صورت وجود سوicion ظن برای آسیب رباط صلیبی ، MRI برای تشخیص رباط صلیبی انجام می شود. سپس آزمایشات عملکردی ابتدا انجام می شوند (به عنوان مثال ، "آزمون کشو" ، که در آن پایین تر است پا به جلو در بالای ساق پا کشیده می شود). حتی اگر اینها هیچ یافته قابل توجهی ایجاد نکنند ، ممکن است رباط صلیبی پاره شده وجود داشته باشد ، که باید با معاینه MRI مشخص شود. در تصاویر MRI ، رباط های صلیبی دست نخورده به عنوان یک ساختار تاریک ، ضخیم ، باند مانند ظاهر می شوند (دنباله T2). اگر پارگی رباط صلیبی وجود داشته باشد ، می توان آن را با خارج شدن رباط یا قطع پیوستگی تشخیص داد.
