اثرات جانبی
به طور کلی می توان گفت که رامیپریل یک داروی خوب تحقیق شده و قابل تحمل است. با این وجود ، از جمله عوارض جانبی شناخته شده ، ادم اصطلاحاً آنژیونوروتیک است. این می تواند توسط ایجاد شود رامیپریل در موارد نادر و بلافاصله باید به پزشک گزارش شود.
رایج ترین دلیل روی آوردن به سایر داروها مانند مسدود کننده های گیرنده AT1 ، تحریک پذیری بی خطر اما بسیار ناخوشایند است سرفه، معمولی از مهار کننده های ACE. سردرد و سرگیجه ممکن است در ابتدای درمان به دلیل پایین آمدن رخ دهد خون فشاری که بدن باید به آن عادت کند. علاوه بر این ، الکترولیت تعادل تحت تأثیر قرار می گیرد به طوری که پتاسیم سطح می تواند افزایش یابد. این موارد باید بررسی شود تا از عوارض جانبی جدی مانند موارد دیگر جلوگیری شود آریتمی قلبی.
تداخل با سایر داروها
اثرات ناخواسته در درمان با رامیپریل ممكن است هنگام تركیب با سایر داروها مصرف شود. هنگام مصرف داروی ادرارآور احتیاط می شود دیورتیک ها و دیگر خون داروهای کاهش فشار مانند کلسیم مسدود کننده های کانال ، که باعث افزایش فشار خوناثر پایین آمدن برخی از داروها مانند اسپرین or ایبوپروفن ممکن است اثر رامیپریل را کاهش دهد. با این حال ، پزشک تجویز دوز سایر داروها را تنظیم می کند و موارد خاصی را بررسی می کند خون سطح در فواصل منظم برای جلوگیری از تعاملات ناخواسته.
فرم دوز
رامیپریل به صورت قرص یا کپسول با مقدار ماده موثره 1.25 میلی گرم تا 10 میلی گرم در هر قرص تجویز می شود. دوز مصرفی به عوامل زیادی بستگی دارد و باید توسط پزشک به صورت جداگانه تنظیم شود. بیمار با تنظیم بهینه معمولاً فقط باید یک قرص در روز مصرف کند.
