مایع مغزی نخاعی: ترکیب و عملکرد

مایع مغزی نخاعی چیست؟

مایع مغزی نخاعی (CSF) مایعی شفاف و بی رنگ است که پروتئین و سلول کمی دارد. یک فرد بالغ حدود 130 تا 150 میلی لیتر مایع مغزی نخاعی دارد. حدود یک چهارم آن در بطن‌های مغزی (بطن‌ها) است و سه چهارم آن مغز و نخاع را به‌عنوان گوشته‌ای از مایع احاطه کرده است.

CSF: مایع مغزی نخاعی و مایع نخاعی

یک فرد چقدر مایع مغزی نخاعی دارد؟

روزانه حدود 500 تا 700 میلی لیتر CSF تازه تشکیل می شود. مقدار زیادی از آن از طریق granulationes arachnoidales (رشد عنکبوتیه) و ریشه های عصبی دوباره جذب می شود که مقدار کل CSF در گردش از 150 تا 200 میلی لیتر تجاوز نمی کند.

اهمیت CSF چیست؟

مایع مغزی نخاعی نیز منشا پری لنف است. این مایع آبی در گوش داخلی است.

اتصال طناب نخاعی و مغز از طریق فضای مایع مغزی نخاعی برای درمان در بی حسی نخاعی یا کمری استفاده می شود. این یک بیهوشی هدایتی است که در آن دارو مستقیماً از طریق سوراخ در ناحیه کمر به فضای زیر عنکبوتیه منتقل می شود.

CSF چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟

در صورت بروز یک فرآیند التهابی در مغز یا نخاع، تعداد سلول‌های گلبول‌های سفید خون (لکوسیت‌ها) در CSF افزایش می‌یابد. پزشک می تواند با گرفتن نمونه ای از مایع مغزی نخاعی و بررسی آن در آزمایشگاه (تشخیص CSF) این موضوع را تعیین کند. اگر گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) در CSF یافت شود، این نشان دهنده خونریزی زیر عنکبوتیه (خونریزی در فضای زیر عنکبوتیه) است.

پزشکان از انسداد گردش طبیعی مایع مغزی نخاعی به عنوان انسداد مایع مغزی نخاعی یاد می کنند. علل احتمالی خونریزی، التهاب، تومور و همچنین فتق دیسک است. اگر CSF در بطن ها مسدود شود، هیدروسفالی اینترنوس ایجاد می شود. اگر در طناب نخاعی مسدود شود، سندرم پاراپلژیک ایجاد می شود.

هنگامی که مایع مغزی نخاعی از بینی یا گوش نشت می کند، پزشکان از آن به عنوان ادم مایع مغزی نخاعی یاد می کنند. دلیل آن معمولاً شکستگی قاعده جمجمه است.