La زخم به راحتی قابل تشخیص است. با این حال ، برای درمان ، تمایز با توجه به علت ضروری است. این اغلب در نتیجه یافته ها حاصل می شود.
تفاوت بین زخم های وریدی و شریانی پا.
وریدی پا زخم به طور معمول با تورم طولانی مدت پا و اضافی مشخص می شود تغییرات پوستی مانند لکه های قهوه ای (لکه های احتقان به دلیل مهاجرت رنگ قرمز) خون سلولها و رسوب محصولات تخریب آنها) یا عدم رنگدانه (آتروفی بلانچ) ، پوست جمع شدگی و سخت شدن (خم شدن) ، و حلقه ای از رگها در لبه های پا (کرونا فلبکتاتیک). زخم معمولاً در مچ پا ، بخصوص در طرفین داخلی قرار دارد. چسبیدن و برای آن غیرمعمول نیست باکتری استعمار کردن این باعث ایجاد بوی بد می شود.
شریانی پا در ابتدا زخم ها روی انگشتان پا ، پاشنه و توپ های پا ظاهر می شوند. پاها و پاها خنک و رنگ پریده است و زخمها اغلب درد می کنند.
علاوه بر این، تاریخچه پزشکی معمولاً به ما امکان می دهد علت را استنباط کنیم - شرایط وریدی طولانی مدت یا رگهای واریسی یا ترومبوز اغلب شناخته شده است. در مورد زخم های شریانی ، دیابت or فشار خون بالا غالباً وجود دارد و افراد مبتلا به سیگار کشیدن یا سطح چربی خون آنها بالا است.
معاینات بعدی
تمرکز تشخیص تطبیقی ویژه است سونوگرافی معاینه (سونوگرافی داپلر) از عروق، که با آن هم وریدها و هم شریان ها قابل ارزیابی هستند. در مورد مشکوک ترومبوز، بررسی ماده حاجب از وریدها (فلبوگرافی) را می توان انجام داد ، و در مورد شریانی انسداد، یکی از عروق (آنژیوگرافی).
اگر سو susp ظن وجود دارد تغییرات پوستی به یک دلیل دیگر ، یک نمونه بافت (بیوپسی) گرفته شده است؛ در صورت وجود عفونت ، عوامل بیماری زا تعیین می شوند تا بتوانند یک مناسب را شروع کنند آنتی بیوتیک درمان. خون نمونه را می توان برای تشخیص استفاده کرد قند خون، متابولیسم چربی و اختلالات انعقادی. علاوه بر این ، طیف وسیعی از روشهای تشخیصی خاص نیز موجود است
