علائم مرتبط
به طور کلی ، علائم بسیار مشخص نیستند ، به ویژه در ابتدای آن فقر آهن، به همین دلیل است که اغلب تشخیص بلافاصله انجام نمی شود. یک مانیفست فقر آهن منجر به افت قرمز می شود خون رنگدانه هموگلوبین پوست و غشاهای مخاطی رنگ پریده به نظر می رسند.
هموگلوبین مسئول انتقال اکسیژن در است خون. اگر میزان اکسیژن کاهش یابد ، این منجر به افزایش می شود خستگی و عدم تمرکز. علائم ، به ویژه تحت استرس فیزیکی ، هنگامی که اکسیژن بیشتری مورد نیاز است ، افزایش می یابد.
در اینجا ، سرگیجه و سردرد به دلیل فقر آهن اغلب رخ می دهد ، و در موارد شدید حتی ناراحتی تنفسی ، افزایش می یابد قلب نرخ (تاکی کاردی) و غشها (سنکوپ). یکی دیگر از علائم غیر اختصاصی افزایش می یابد ریزش مو. آهن یکی از اجزای مختلف است آنزیم ها، که برای سوخت و ساز بدن مهم هستند مو، در میان چیز های دیگر. مو شکننده و شکننده می شود اختلال در هضم غذا ، از دست دادن اشتها و یبوست همچنین می تواند کمبود آهن را نشان دهد.
درمان کمبود آهن در گیاهخواران
درمان بستگی زیادی به شدت کمبود آهن دارد. در ابتدای کمبود آهن ، هنگامی که علائم هنوز خیلی مشخص نیست و فریتین سطح فقط کمی پایین تر است ، تغییر در رژیم غذایی ممکن است برای رفع کمبود آهن در طولانی مدت کافی باشد. گیاهخواران می توانند غذاهایی مانند حبوبات (نخود ، لوبیا ، عدس) ، غلات (به ویژه سبوس گندم و جو) ، مغزها و مغزها یا میوه هایی مانند زردآلو خشک.
اگر کمبود در حال حاضر پیشرفته تر است ، درمان فقط با تغییر رژیم غذایی اغلب بسیار طولانی است و چندان امیدوار کننده نیست. در اینجا ، رژیم غذایی مکمل میتواند مورد استفاده قرار گیرد. محصولات گیاهی مانند گیاهی خون یا آماده سازی آهن به شکل قرص یا کپسول می توان مصرف کرد.
با این حال ، مدت درمان در اینجا نیز چندین ماه طول می کشد. در موارد بسیار شدید ، با علائم واضح ، آهن می تواند توسط پزشک به شکل تزریق تجویز شود. این سریعترین راه برای پر کردن مخازن آهن است. روزانه فقط مقدار کمی آهن از طریق روده جذب می شود.
اگر آهن مستقیماً از طریق آن تزریق شود رگ، به طور مستقیم در دسترس بدن است. رژیم غذایی برای کمبود آهن قبل از هر چیز باید متعادل باشد ، یعنی از منابع مختلف آهن استفاده شود. گیاهخواران می توانند انواع مختلفی از غذاها مانند حبوبات مانند عدس و لوبیا را انتخاب کنند.
آجیل ، مغزها و غلات مانند گندم و چاودار نیز منبع خوبی هستند. علاوه بر این ، مقدار زیادی میوه و سبزیجات باید مصرف شود. زردآلو خشک ، انبه ، اسفناج ، سایر سبزیجات برگ دار ، هویج و چغندر به ویژه قابل ذکر است.
اگرچه گوشت به طور متوسط حاوی آهن بیشتری است و بهتر جذب بدن می شود ، اما یک گیاه خوار متعادل است رژیم غذایی می تواند نیازهای روزانه را پوشش دهد. ویتامین C (آب پرتقال و لیمو) می تواند همراه با غذا برای حمایت از جذب آهن مصرف شود. قهوه ، چای سیاه یا کولا نباید همراه غذا مصرف شود ، زیرا جذب آهن مهار می شود.
