علائم شکایت
علائم التهاب گوش میانی (درد گوش) فروکش نمی کند ، اما شدت می یابد یا افزایش می یابد. Febbre دوباره اتفاق می افتد و خون شمارش تغییرات تغییرات در مقادیر آزمایشگاهی با افزایش مقادیر التهاب پروتئین واکنش پذیر C (CRP) ، میزان رسوب سلول های خونی (افزایش BSG) و گلبول های سفید خون (لکوسیتوز) باید تشخیص داده شود. یافته های گوش به شرح زیر مشخص می شود:
- دیواره فوقانی قسمت خلفی کانال شنوایی مجاور فرآیند ماستوئید در نتیجه التهاب و تجمع ترشحات و چرک غرق می شود
- درد ناشی از فرایند ماستوئید (استخوان پشت گوش که می تواند از خارج لمس شود) ؛
- تصویر اشعه ایکس سایه هایی را نشان می دهد که التهاب همراه با مایع (ترشح) را نشان می دهد.
- در صورت حمله استخوان در فضای تهویه (پنوماتیزه) استخوان ، این را می توان در یک عکس توموگرافی کامپیوتری (CT) استخوان پرفروش (بخشی از استخوان گیجگاهی) مشاهده کرد.
پیشرفت چرک ، که در سلولهای تهویه شده فرآیند ماستوئید ایجاد می شود ، می تواند به روش های مختلفی رخ دهد:
- آبسه های زیر پریوستئال تورم خمیری در روند ماستوئید پشت گوش ظاهر می شود ، به طوری که دهانه خلفی ناپدید می شود
ماستوئیدیت همیشه لازم نیست حاد باشد و علائم شدید ایجاد کند. در نتیجه التهاب طولانی مدت در گوش میانی (اوتیت مدیا) ، نوعی مزمن از ماستوئیدیت همچنین می تواند ایجاد شود ، که فقط علائم بسیار مشخصی را نشان می دهد.
به همین دلیل به آن نقاب دار می گویند ماستوئیدیت در این مورد. به دلیل سیر موذیانه خود ، می تواند ماه ها مورد توجه قرار نگیرد. به خصوص علائم اصلی ماستوئیدیت مانند تب یا شدید درد و قرمزی ماستوئید کاملاً وجود ندارد.
علائم معمولاً غیرمستقیم هستند ، مانند پایدار سردرد یا خستگی با این حال ، به دلیل مجاورت آن با مغز بافت ، ماستوئیدیت مزمن نیز یک بیماری بالقوه بسیار خطرناک است. بنابراین در موارد ضعیف یا غیر بهبودی مراقبت ویژه لازم است اوتیت مدیا.
