In سندرم روده تحریک پذیر (IBS) (مترادف: تحریک پذیر روده بزرگ; سندرم روده تحریک پذیر؛ سندرم روده تحریک پذیر (IDS) ؛ روده بزرگ تحریک پذیر سندرم روده تحریکپذیر؛ سندرم روده تحریک پذیر (IDS) ؛ روده بزرگ تحریک پذیر سندرم روده تحریکپذیر؛ سندرم روده تحریکپذیر؛ سندرم روده تحریکپذیر؛ سندرم روده تحریکپذیر؛ روده بزرگ تحریک پذیر سندرم روده تحریکپذیر؛ ICD-10 K58. -: سندرم روده تحریک پذیر) یک اختلال عملکردی روده است که در آن هیچ اختلالی ایجاد نمی شود.
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) در گروه اختلالات عملکردی دستگاه گوارش (FGID) قرار دارد.
IBS شایعترین علت بروز علائم گوارشی در بزرگسالان است. 50٪ از کل بیماران با علائم گوارشی IBS دارند.
IBS با استفاده از معیارهای ROM-IV مشخص می شود - مراجعه کنید یبوست/ طبقه بندی برای اطلاعات بیشتر.
IBS به شرح زیر طبقه بندی می شود:
- سندرم روده تحریک پذیر با درد شکم و یبوست (یبوست) و / یا اسهال (اسهال) ، در 80٪ موارد.
- سندرم روده تحریک پذیر با درد بدون درد اسهال، در 20٪ موارد.
نسبت جنسیت: زن و مرد 1: 2 است. این نسبت در سنین بالاتر بسیار کمتر مشهود است و در بیماران زیر 50 سال بیشتر مشهود است.
اوج فرکانس: سندرم روده تحریک پذیر عمدتا در افراد زیر 45 سال رخ می دهد. این بیماری می تواند در تمام گروه های سنی رخ دهد.
شیوع (بروز بیماری) 20٪ (در جهان) است. شیوع مادام العمر (فراوانی بیماری در طول زندگی) بسیار بیشتر است. که در کودکی، IBS در 20-45 of از بیماران مبتلا به عملکرد ، مزمن تشخیص داده می شود درد شکم. برای تعریف IBS در کودکان و نوجوانان باید از معیارهای Rome IV (به "طبقه بندی" در زیر مراجعه کنید) استفاده شود.
دوره و پیش آگهی: IBS در بعضی از بیماران خود به خود (به خودی خود) عقب می رود ، اما اغلب مزمن می شود. بیماران در مقایسه با جمعیت طبیعی و در مقایسه با سایر بیماری های مزمن اختلال قابل توجهی در کیفیت زندگی خود تجربه می کنند. علائم IBS اغلب در ترکیب با سایر شکایات گوارشی عملکردی (به عنوان مثال عملکردی) رخ می دهد. دیسپپسی/ تحریک پذیر معده).
همبودی ها (بیماری های همزمان): با سایر موارد جدی افزایش همبودی وجود ندارد بیماری های دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) ، اما مطمئناً با بیماریهای روانی مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی، که احتمالاً به عنوان یک بیماری ثانویه در نظر گرفته می شود.
برای اولین بار ، ارتباطی بین علائم IBS و آدنوم روده بزرگ (تومورهای خوش خیم غده ساز روده بزرگ یا مقعدی مخاط) و سرطان نشان داده شده است. بیماران مبتلا به IBS تمام عیار به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بدون علامت به آدنوم روده بزرگ (21 درصد) و کارسینوم (20 درصد) مبتلا می شوند. مطالعات بیشتر در مورد این موضوع در انتظار است.
