بررسی اجمالی: سرطان رکتوم
- سرطان رکتوم چیست؟ سرطان روده بزرگ در آخرین بخش روده بزرگ
- کارسینوم رکتوم چگونه ایجاد می شود؟ بیشتر از پولیپ‌های خوش‌خیم روده (عمدتاً آدنوم)
- فراوانی: حدود 25,000 نفر هر سال به سرطان رکتوم جدید مبتلا می شوند، مردان کمی بیشتر
- علائم: خون در مدفوع، حرکات دردناک روده، گاهی اوقات تغییر در حرکات روده، مدفوع دیرتر مداد، حرکات غیرارادی روده و باد، درد خاجی
- علل: رژیم غذایی نامناسب (کم فیبر، گوشت و چربی زیاد)، ورزش نکردن، چاقی، الکل، نیکوتین، عوامل ژنتیکی، بیماری التهابی مزمن روده
- درمان: پرتو درمانی و جراحی برای درمان، اغلب همراه با شیمی درمانی. گاهی اوقات خروجی روده مصنوعی
سرطان رکتوم: توضیحات
در بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال، تومور در رکتوم یا رکتوم قرار دارد. این آخرین بخش روده قبل از مقعد است. طول آن حدود 15 تا 18 سانتی متر است و نقش تعیین کننده ای در اجابت مزاج دارد.
سرطان رکتوم: علل و عوامل خطر
سرطان رکتوم معمولاً از رشد خوش خیم مخاط روده ایجاد می شود که اصطلاحاً پولیپ روده نامیده می شود. چنین پولیپ هایی در روده بسیاری از افراد یافت می شود. در بیشتر موارد آنها بی ضرر باقی می مانند. با این حال، آنها همچنین می توانند در طول سال ها تخریب شوند و به سرطان تبدیل شوند - کارسینوم رکتوم ایجاد می شود.
تومور سرطانی به سرعت و بدون کنترل رشد می کند. به بافت سالم اطراف حمله می کند و آن را از بین می برد. علاوه بر این، سلول‌های سرطانی منفرد می‌توانند از طریق خون و کانال‌های لنفاوی در سراسر بدن پخش شوند و تومورهای دختری (متاستاز) را در جاهای دیگر، به عنوان مثال در غدد لنفاوی، ریه‌ها یا کبد، تشکیل دهند.
تمایل ژنتیکی
گاهی اوقات سرطان رکتوم در خانواده ها ایجاد می شود. این نشان می‌دهد که استعداد ژنتیکی برای سرطان رکتوم در چنین خانواده‌هایی وجود دارد: کسانی که مبتلا می‌شوند خطر ابتلا به سرطان رکتوم ناشی از پولیپ‌های خوش‌خیم روده در رکتوم را افزایش می‌دهند.
شرایط از پیش موجود
بیماری التهابی مزمن روده نیز خطر ابتلا به سرطان رکتوم (و سایر تومورهای بدخیم روده) را افزایش می دهد. این امر به ویژه در مورد کولیت اولسراتیو صادق است. بر اساس دانش کنونی، دیابت شیرین خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را نیز افزایش می دهد.
شیوه زندگی ناسالم
اغلب اوقات، یک سبک زندگی ناسالم به ایجاد سرطان رکتوم و سرطان روده بزرگ کمک می کند: ورزش کم، اضافه وزن و رژیم غذایی ناسالم خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
به طور خاص، گوشت قرمز زیاد، سوسیس های فرآوری شده، رژیم غذایی پرچرب و فیبر کم از عوامل خطر سرطان رکتوم و سایر انواع سرطان کولورکتال محسوب می شوند. همین امر در مورد نیکوتین و الکل نیز صادق است.
مصرف منظم سبزیجات و میوه ها و همچنین رژیم غذایی کم چرب، کم گوشت و فیبر بالا و ورزش منظم خطر ابتلا به سرطان کولورکتال (از جمله سرطان رکتوم) را کاهش می دهد!
سن
یکی دیگر از عوامل خطر رایج برای همه انواع سرطان کولورکتال سن است: خطر ابتلا به بیماری با افزایش سن افزایش می یابد. بنابراین، میانگین سن شروع در زمان تشخیص حدود 71 سال (مردان) یا 75 سال (زنان) است.
سرطان رکتوم: علائم
هر تغییری در عادات روده به معنای سرطان نیست. با این حال، شما باید هر گونه ناهنجاری مداوم را توسط پزشک مشخص کنید!
علائم عمومی
سرطان رکتوم نیز می تواند علائم عمومی ایجاد کند. به عنوان مثال، بسیاری از بیماران احساس کاهش عملکرد و خستگی می کنند. برخی از بیماران نیز کاهش وزن یا تب ناخواسته را گزارش می کنند.
کم خونی
علائم کم خونی نیز اغلب رخ می دهد. به عنوان مثال، رنگ پریدگی، کاهش تحمل ورزش و تپش قلب از جمله این موارد است. کم خونی به این دلیل رخ می دهد که سرطان رکتوم به راحتی و اغلب خونریزی می کند.
مدفوع مداد و انسداد روده
اگر سرطان رکتوم پیشرفته باشد، می تواند مسیر عبور از رکتوم را باریک کند. سپس حرکات روده مانند مداد نازک به نظر می رسد ("مدفوع مداد"). اگر تومور به رشد خود ادامه دهد، خطر انسداد روده (ایلئوس) وجود دارد.
درد
علاوه بر درد در هنگام اجابت مزاج، درد ممکن است در قسمت تحتانی شکم یا ساکروم نیز رخ دهد. اگر سلول های سرطانی در سراسر بدن پخش شده باشند (متاستاز)، تومورهای دختری علائم بیشتری ایجاد می کنند. به عنوان مثال، متاستازهای کبدی باعث درد سمت راست بالای شکم می شوند، در حالی که متاستازهای ریه باعث سرفه و مشکلات تنفسی می شوند.
اگر متوجه ناهنجاری هایی در حرکات روده خود شده اید، بهتر است ابتدا با پزشک خانواده خود تماس بگیرید. در صورت لزوم، او شما را به متخصص ارجاع می دهد. این معمولا یک متخصص گوارش، پروکتولوژیست یا جراح احشایی است.
تاریخچه پزشکی
در صورت مشکوک بودن به سرطان رکتوم، پزشک ابتدا با جزئیات در مورد سابقه پزشکی شما سؤال می کند. به عنوان مثال، او از شما می خواهد که علائم خود را با جزئیات شرح دهید، در مورد هر گونه بیماری قبلی یا زمینه ای و در مورد سبک زندگی خود بپرسید. او همچنین از شما خواهد پرسید که آیا موارد قبلی سرطان کولورکتال در خانواده شما وجود دارد (سابقه خانوادگی).
معاینهی جسمی
مرحله بعدی معاینه فیزیکی است. از یک طرف، این به پزشک اجازه می دهد تا وضعیت عمومی شما را بهتر ارزیابی کند. برای دیگری، او به دنبال نشانه های احتمالی سرطان است. این شامل یک معاینه دیجیتال-رکتال است: پزشک راست روده شما را با انگشت از طریق مقعد لمس می کند. در برخی از بیماران، سرطان رکتوم را می توان در طول این روش لمس کرد.
کولونوسکوپی
در طول کولونوسکوپی، پزشک می‌تواند پولیپ‌های روده را مستقیماً برداشته و نمونه‌های کوچک بافت (بیوپسی) را از محل‌های مخاطی مشکوک بگیرد. سپس آسیب شناسان آنها را زیر میکروسکوپ بررسی می کنند.
سونوگرافی رکتوم
برای معاینه دقیق تر، گاهی اوقات پزشک از رکتوم سونوگرافی نیز انجام می دهد. در این به اصطلاح سونوگرافی اندورکتال، معاینه کننده پروب اولتراسوند را مانند کولونوسکوپی از طریق مقعد به داخل رکتوم هل می دهد. به این ترتیب او بهتر می تواند تک تک لایه های دیواره روده و اندام های مجاور را ارزیابی کند.
مرحله بندی امتحانات
بررسی دقیق روده و تجزیه و تحلیل نمونه های بافتی گرفته شده برای تشخیص قطعی سرطان رکتوم کافی است. در صورت تایید ظن، پزشک دستور معاینات بعدی را می دهد که به اصطلاح مرحله بندی می شود. این برای تعیین محل دقیق و اندازه تومور و همچنین گسترش آن در بدن است.
اگر زنان مشکوک به گسترش سرطان رکتوم به واژن یا رحم باشند، معاینه زنان ضروری است.
سرطان رکتوم: درمان
درمان دقیق سرطان رکتوم برای هر بیمار به صورت جداگانه تطبیق داده می شود. مرحله تومور، سن و وضعیت عمومی بیمار و همچنین هرگونه بیماری همراه در آن نقش دارد.
طبقه بندی بر اساس موقعیت مکانی
طبقه بندی اولیه نیز با توجه به محل سرطان رکتوم در رکتوم انجام می شود. برای انجام این کار، پزشکان راست روده را به یک سوم تقسیم کرده و از مقعد اندازه گیری می کنند. این منجر به سرطان رکتوم یک سوم تحتانی (0-6 سانتی متر)، یک سوم میانی (6-12 سانتی متر) و یک سوم بالایی (12-18 سانتی متر) می شود. پزشکان اغلب سرطان رکتوم در یک سوم بالایی را مانند سرطان روده بزرگ درمان می کنند.
عمل جراحي
در حال حاضر تنها راه درمان سرطان رکتوم جراحی است. جراح تومور را تا حد امکان به طور کامل برش می دهد که به آن برداشتن رکتال قدامی عمیق (TAR) می گویند.
در بیشتر موارد، جراح یک مقعد مصنوعی (مقعد پرتر یا استوما) ایجاد می کند. این در ابتدا برای محافظت از محل جراحی (استومای محافظ) عمل می کند و می تواند پس از مدتی معین به عقب منتقل شود. با این حال، اگر پزشک مجبور به برداشتن قسمت‌هایی از عضله اسفنکتر شده باشد، ممکن است خروجی روده مصنوعی به طور دائم باقی بماند.
پرتودرمانی و شیمی درمانی
برای سرطان رکتوم در مراحل اولیه، جراحی معمولا درمان کافی است. اگر تومور پیشرفته‌تر باشد، بیماران قبل از جراحی پرتودرمانی یا پرتودرمانی و شیمی‌درمانی ترکیبی (رادیوشیمی‌تراپی) دریافت می‌کنند.
آنها می توانند تومور را کوچک کرده و گاهی از نیاز به برداشتن اسفنکتر مقعدی نیز جلوگیری کنند. این درمان نئوادجوانت همچنین خطر عود را کاهش می دهد. احتمال عود سرطان رکتوم کمتر است.
شیمی درمانی یا رادیوشیمی درمانی نیز می تواند پس از جراحی مفید باشد: هر سلول سرطانی باقی مانده در بدن را می توان به این روش از بین برد (درمان کمکی).
درمان متاستازها
گاهی اوقات سرطان رکتوم پیشرفته باعث متاستاز به سایر قسمت های بدن مانند کبد و ریه ها می شود. در صورت امکان، پزشکان این موارد را با جراحی حذف می کنند - مانند خود سرطان رکتوم. اگر پزشکان نتوانند جراحی را انجام دهند، گزینه های دیگری برای متاستازهای کبدی (لیزر، انجماد، پختن حرارتی) در دسترس هستند.
درباره درمان در مقاله متاستازهای کبدی ما بیشتر بخوانید.
درمان تسکینی
در برخی موارد، سرطان رکتوم به حدی پیشرفت کرده است که پزشکان دیگر نمی توانند خود سرطان یا متاستازهای آن را عمل کنند. سپس، متخصصان پزشکی سعی می کنند تا زمانی که ممکن است از انتشار بیشتر جلوگیری کنند.
این درمان تسکینی علائم بیشتر را به تاخیر می اندازد و در حالت ایده آل، کیفیت زندگی باقی مانده را افزایش می دهد. به طور معمول، پزشکان برای این منظور از شیمی درمانی استفاده می کنند.
سرطان رکتوم: سیر و پیش آگهی
بنابراین، از غربالگری سرطان استفاده کنید! هرچه سرطان زودتر تشخیص داده شود، پیش آگهی بهتر است.
به این ترتیب، سرطان رکتوم اغلب می تواند به موقع تشخیص داده شود و به موقع درمان شود. همچنین در مورد بیماری های بدخیم خانواده با بستگان خود صحبت کنید. این به شما کمک می کند تا خطر خود و همچنین عزیزانتان را بهتر ارزیابی کنید.
شما می توانید در مقاله ما در مورد غربالگری سرطان کولورکتال بیشتر در این مورد مطالعه کنید.
سبک زندگی سالم نیز خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. ورزش کافی، رژیم غذایی با فیبر بالا و پرهیز از نیکوتین اولین قدم های مهم هستند.
اگر به سرطان رکتوم مبتلا شده اید، شرکت در معاینات پیگیری منظم حتی پس از تکمیل موفقیت آمیز درمان مهم است. هر عود سرطان رکتوم در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان است.
اطلاعات بیشتر در مورد سرطان کولورکتال و غربالگری سرطان کولورکتال را می توانید در وب سایت بنیاد فلیکس بوردا (www.felix-burda-stiftung.de) بیابید.
