استئوچندروم معمولاً بدون علامت است. تنها هنگامی که اندازه تومور افزایش یابد ، علائمی وجود دارد.
علائم و شکایات زیر ممکن است نشان دهنده استئوکندروما باشد:
- تورم ناحیه آسیب دیده ، دردناک نیست.
- درد در عضلات مجاور
- محدودیت حرکت - خم شدن و / یا توانایی کشش مفصل آسیب دیده ممکن است مختل شود
- بورس حساس به فشار در منطقه آسیب دیده (bursa exostotica).
- اندازه بدن متناسب با سن بسیار کم است
- به ترتیب رشد نامتقارن در طول بازوها یا پاها.
- هنگامی که در پشت زانو قرار می گیرد:
بومی سازی
نمونه اولیه تومورهای استخوانی این است که می توان آنها را علاوه بر یک محدوده سنی خاص ، به محلی سازی مشخص اختصاص داد. آنها به صورت خوشه ای در مکانهای شدید رشد طولی (ناحیه متافیفیز / مفصل) بوجود می آیند.
س measuresالات زیر باید با اقدامات تشخیصی پاسخ داده شود:
- محلی سازی در اسکلت → کدام استخوان تحت تأثیر قرار می گیرد؟
- محلی سازی در استخوان → اپی فیز * (انتهای مفصل استخوان (نزدیک مفصل)) ، متافیز * (انتقال از اپی فیز به دیافیز) ، دیفیز * (شافت استخوان بلند) ، مرکزی ، خارج از مرکز (نه مرکزی) ، قشر (در قسمت انتهایی استخوان) پوسته بیرونی جامد استخوان) ، خارج قشر ، داخل مفصلی (در داخل کپسول مفصلی).
استئوچندروم می تواند در همه رخ دهد استخوان ها، اما معمولاً در متافیز استخوانهای لوله ای بلند آن قرار دارد استخوان بازو (استخوان بازو ، پروگزیمال / خط میانی) ، استخوان ران (استخوان ران ؛ دیستال / دور از خط میانی) و استخوان درشت نی (استخوان درشت نی / پروگزیمال) و اغلب در نزدیکی مفصل زانو.
* نمونه ای از ساختار یک استخوان بلند: اپی فیز - متافیز - دیافیز - متافیز - اپی فیز.
