طبقه بندی شکستگی ترقوه | شکستگی استخوان یقه در یک کودک نوپا

طبقه بندی شکستگی ترقوه

به گفته آلمن ، شکستگی های ترقوه را می توان در نوع I ، II و III طبقه بندی کرد. امکانات طبقه بندی بیشتر توسط Neer ، و همچنین برای آسیب های مفصل آکرومیوکلاویکولار با توجه به Rockwood و Dameron ارائه شده است. آلمن من توصیف a شکستگی در یک سوم میانی استخوان ترقوه.

Allman II را می توان با طبقه بندی Rockwood و Neer بیشتر متمایز کرد ، اما در اصل توصیف a شکستگی در یک سوم خارجی استخوان ترقوه. Allman III شکستگی در قسمت داخلی داخلی ترقوه را توصیف می کند ، که منجر به استرنوم. این همچنین جایی است که می توان تمایز بیشتری ایجاد کرد (طبق گفته سالتر-هریس).

درمان

در کودکان ، قانون اساسی این است که استخوان ها خیلی خوب خوب بشن حتی شکستگی های شدیداً آواره نیز در صورت کاهش ، خود به خود بهبود می یابند ( شکستگی سطوح به هم فشار داده می شوند). حتی با شکستگی ترقوه ، تا آنجا که ممکن است عمل کمتری انجام شود.

در بیشتر موارد ، بی حرکتی شانه ها برای چند هفته کافی است. به همین منظور باند کوله پشتی روی بچه ها گذاشته می شود. این باند است که مانند کوله پشتی اعمال می شود و از طریق شانه ها به پشت کشش می یابد.

این باعث کاهش شکستگی می شود ، یعنی انتهای شکستگی به هم فشار داده می شوند و ثابت می شوند. بسته به سن کودک باید باند 1-4 هفته پوشیده شود. کودکان زیر 5 سال حدود 1-2 هفته آن را می پوشند.

کودکان بین 5 تا 10 سال آن را به مدت 2-3 هفته می پوشند. و از سن 10 سالگی به بعد ، 4 هفته زمان پوشیدن نشان داده می شود. در این مدت باید باند کوله پشتی را در هفته های اول مجدداً محکم کرد تا تنش در محل شکستگی حفظ شود.

همچنین توجه به این نکته ضروری است که در طول مدتی که پانسمان ساییده می شود ، پالس ها ، همچنین حساسیت و عملکردهای حرکتی بازوها در فواصل منظم آزمایش می شوند تا احتمال بروز اعصاب or عروق نیشگون گرفتن در مورد شکستگی های پیچیده ، درمان جراحی استخوان یقه شکستگی ممکن است لازم باشد. در شکستگی های آسیب دیده به اعصاب و عروق، و همچنین در شکستگی های باز ، در اکثر موارد جراحی لازم است.

در شکستگی های باز ، ساختارهای بافت نرم بالای شکستگی قطع شده و تا زمان شکستگی شکاف وجود دارد. غالباً ، اگر جراحی نیز انجام شود استخوان یقه شکستگی نتیجه یک حادثه است که باعث آسیب های بسیاری دیگر شده است (پلی تروما) علاوه بر این ، در صورت سوراخ شدن پوست یا تهدید به سوراخ شدن پوست ، جراحی نیز می تواند انجام شود.

جراحی برای شکستگی هایی که توسط تصویربرداری رادیولوژیکی به عنوان شکستگی Rockwood IV-VI طبقه بندی شده اند ، نشان داده شده است - شکستگی هایی که شکستگی در قسمت خارجی (جانبی) ترقوه قرار دارد. اگر درمان محافظه کارانه ، یعنی پوشیدن باند کوله پشتی ، (به اندازه کافی) کمک کرد ، جراحی نیز معمولاً انجام می شود ، زیرا جای نگرانی وجود دارد که مفصل جعلی (سودئوآرتوز) در محل شکستگی ایجاد شود که به درستی با هم رشد نکرده است ، که می تواند باعث درد در دراز مدت به کودک. در صورت انجام جراحی ، می توان از روش های مختلفی برای رفع شکاف شکستگی استفاده کرد. یک احتمال ، استئوسنتز صفحه است.

در اینجا شکستگی از خارج با صفحه ثابت می شود ، که در هر دو قسمت شکستگی با ناخن ثابت می شود. با این حال ، این روش جای زخم های نسبتاً بزرگی به جا می گذارد و نیاز به یک مسیر دسترسی جراحی نسبتاً بزرگ دارد. روش دیگر رفع شکستگی با سیمهای داخل کینگ کرشنر است.

این سیمها از طریق قسمت داخلی استخوان ، کانال مدولار ، به صورت طولی وارد می شوند. گزینه های دیگری با ناخن های الاستیک وجود دارد که هدف آنها کاهش آسیب به سازه های اطراف است. مزیت سیمها این است که برای تثبیت نیاز به یک مسیر دسترسی به مراتب کوچکتر است ، در نتیجه آسیب کمتری به بافت وارد می شود.

باند کوله پشتی در اطراف هر دو شانه قرار می گیرد و به پشت ثابت می شود. این باعث می شود که شانه ها کمی صاف شوند ، به طوری که دو قسمت شکستگی ترقوه بهم نزدیک می شوند. با قرار دادن قطعات شکستگی در کنار یکدیگر ، روند بهبودی بدون هیچ مانعی آغاز می شود و شکستگی به آرامی در کنار هم رشد می کند. بانداژ کوله پشتی باید تا دو هفته در کودکان پوشیده شود و برای بزرگسالان ، درمان بین 3 تا 4 هفته لازم است.