بیماری عروق محیطی: طبقه بندی

بیماری شریانی محیطی (pAVD) را می توان طبق Fontaine به شرح زیر طبقه بندی کرد:

صحنه نشانه ها
I بدون علامت
IIa مسافت پیاده روی بدون شکایت> 200 متر
IIb مسافت پیاده روی بدون شکایت <200 متر
IIc ضایعات (جراحات) بدون وجود ایسکمی بحرانی (کاهش جریان خون)
III درد ایسکمیک در حالت استراحت
IV ضایعات تروفیک (تغذیه ای) مانند نکروز (بافت مرده) ، زخم (زخم) ، گانگرن (شکل خاص نکروز انعقادی ؛ بعد از ایسکمی نسبی یا مطلق طولانی مدت (کاهش جریان خون) رخ می دهد و ناشی از نکروز است)

توجه: مرحله I همچنین ممکن است شامل بیمارانی باشد که با کاهش ABI شناسایی شده اند (شاخص مچ پا-بازو) که به بیماری عروقی شدید مبتلا هستند. اینها بیمارانی هستند که به دلیل شکنندگی توانایی راه رفتن در آنها بسیار محدود است ، قلب نارسایی ، نوروپاتی و غیره از این زیر گروه به عنوان ماسک پوش یاد می شود رهبری طبق اصطلاحات جدید. طبقه بندی اصلاح شده فونتین برای مراحل بالینی بیماری انسدادی اندام تحتانی (رهبری).

صحنه نشانه ها
I بدون علامت
IIa ناسازگاری متناوب غیرفعال کننده (لغزش متناوب)
IIb ناسازگاری تبسیری متناوب
III درد ایسکمیک در حالت استراحت
IV ضایعات تروفیک (تغذیه ای) مانند نکروز (بافت مرده) ، زخم (زخم) ، گانگرن (شکل خاص نکروز انعقادی ؛ بعد از ایسکمی نسبی یا مطلق طولانی مدت (کاهش جریان خون) رخ می دهد و ناشی از نکروز است)

بیماری شریانی محیطی (pAVD) را می توان طبق رادرفورد طبقه بندی کرد:

صحنه نشانه ها
0 بدون علامت
1 تبخیر متناوب جزئی
2 لکه بینی متناوب متوسط
3 لنگش شدید متناوب
4 درد ایسکمیک در حالت استراحت
5 ضایعات تروفیک (تغذیه ای) / نکروز کوچک دیستال (تعیین موقعیت رو به بیرون از تنه بدن)
6 پروگزیمال (تعیین موقعیت به معنای واقع شدن به سمت بدن یا گسترش به سمت بدن) اختلالات تروفیک که از سطح متاتارس (استخوان متاتارس) بالاتر از ضایعات تروفیک / نکروز بزرگ گسترش می یابد