منفجر کردن
اگر بر روی نوزاد ضربه بزنید یا دچار بریدگی شوید ، معمولاً با نگه داشتن نفس و فشار دادن هر دو چشم به هم واکنش نشان می دهد. این یک واکنش ذاتی و غیر قابل کنترل غیر اختیاری است که در ماه های اول زندگی ادامه دارد و مکانیسم محافظتی است که شباهت زیادی به رفلکس تنفسی دارد. غالباً ، والدین از دمیدن روی نوزادان خود نیز به صورت هدفمند استفاده می کنند ، به طوری که نوزادانی که گریه می کنند و به راحتی نمی توان آنها را آرام کرد ، در حمله گریه خود مختل می شوند.
ترسناک
در نتیجه موقعیت ها و محرک هایی که باعث ترس کودک می شوند ، حرکات بازتابی ذاتی اغلب تحریک می شوند. آنها برای انجام یک عملکرد محافظتی جهت محافظت از بدن کودک و منحرف کردن هرگونه خطر احتمالی که می تواند از خارج بر روی آن تأثیر بگذارد ، در نظر گرفته شده اند. اوایل کودکی رفلکس که در چند ماه اول زندگی کودک اتفاق می افتد ، پس از اینکه او از طرق مختلف ترسیده است ، به عنوان مثال به صورت محرک های نوری یا بینایی ، رفلکس مورو است. بچه دهان باز می شود ، بازوها کشیده می شوند و سپس با مشت های گره کرده به پستان آورده می شوند.
