به عنوان یک فرد شنوا عادی ، شنوایی یک موضوع ساده محسوب می شود که البته طبیعت با آن به ما ارزانی داشته است. اما این یک روند پیچیده را نشان می دهد که در یک اندام حسی ریز ساخته و حساس ایجاد می شود.
ساختار و عملکرد شنوایی و گوش.
نمودار شماتیک آناتومی شنوایی و گوش را نشان می دهد. برای بزرگنمایی کلیک کنید. چیزی که ما در اصطلاح عامیانه به عنوان گوش از آن یاد می کنیم ، فقط قسمت خارجی آن است که برای شنیدن خود ، حداقل در انسان ، هیچ اهمیت عملی ندارد ، بجز این که صدا و سر و صدا را بیشتر و بیشتر مانند یک ماهواره بگیرد و متمرکز کند. به آن متصل می شود کانال شنوایی، که با کمی خم شدن به داخل قسمت داخلی منتهی می شود جمجمه و در عمق حدود 3.5 سانتی متری غشای نازک ، غشای تمپان خاتمه می یابد. پشت غشای تمپان قرار دارد گوش میانی، که به طور معمول با هوا پر می شود و از طریق لوله توخالی لوله استاش با نازوفارنکس ارتباط برقرار می کند. در این گوش میانی فضا ، که حدود 1 سی سی اندازه دارد ، استخوان ها کوچکترین است استخوان ها در بدن ما به طور کلی طبق یک سیستم اهرمهای ریز ساخته شده ، اینها با هم بیان می شوند و زنجیره استخوان را تشکیل می دهند. اولین ، مالت ، توسط دسته خود به داخل قسمت داخلی متصل می شود گوشه گوشه. با آن سر به سمت داخل اشاره می کند ، در یک دهانه شکل قرار می گیرد افسردگی در استخوان دوم ، حفره. سپس این با انتهای دیگر آن رکاب ، استخوان سوم زنجیر را لمس می کند ، که شکل آن دقیقاً مانند یک رکاب واقعی است. اصوات محیط ما ، به عنوان مثال کلمات گفتاری یا موسیقی ، از نظر فیزیکی ارتعاشات هوا را نشان می دهد گوشه گوشه به عنوان امواج صوتی از جهان خارج از طریق کانال شنوایی و باعث طنین انداز شدن آن شود. ارتعاشات جذب شده از طریق زنجیره استخوان استخوان مچ پا به پایه رک ها منتقل می شود. اندام شنوایی واقعی ، به اصطلاح گوش داخلی ، در اعماق گوش قرار دارد جمجمه و در سخت ترین ما تعبیه شده است استخوان ها، در کپسول هزارتوی استخوان گیجگاهی. دیواره خارجی این استخوان نیز دیواره داخلی استخوان است گوش میانی. دو پنجره کوچک در آن وجود دارد. در پنجره بیضی بزرگتر ، صفحه پایه رکابی بصورت ارتعاشی بسته می شود ، در حالی که پنجره گرد کوچکتر توسط غشای الاستیک بسته می شود. گوش داخلی که توسط استخوان احاطه شده است ، از مایع لنفاوی پر شده است و از دو قسمت تشکیل شده است ، سیستم کمان به عنوان اندام تعادل ما و حلزون گوش که شامل اندام واقعی شنوایی است. در داخل آن ، یک مجرا مارپیچ در اطراف یک محور دوک استخوانی استخوانی جریان دارد ، که توسط دو غشای نازک به سه کانال مداوم تقسیم شده است. تا این مرحله ، کل فرآیند کاملاً فیزیکی است و به کمک آن امواج صوتی جهان خارج ابتدا از طریق استخوان ها و سپس در مایع گوش داخلی به سلول های حسی به صورت مکانیکی هدایت می شوند. به این رسانایی صدا گفته می شود و هرگونه آسیب یا اختلال در جریان این سیستم پیچیده به معنای قطع یا ضعیف شدن منبع صدا در دستگاه گیرنده عصبی است. تحریک سلولهای حسی ناشی از ارتعاشات دریافت شده از اینجا از طریق عصب شنوایی به قشر مغز منتقل می شود و فقط در آنجا به عنوان حس شنوایی به درک حسی می رسد. فرآیندهای ارتعاشی فیزیکی محیط سپس به صورت زنگ ، صدا یا سر و صدا وارد آگاهی ما می شوند.
شنیدن تن ها ، اصوات و کلمات
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی مسیر شنوایی ، سیستم شنوایی. برای بزرگنمایی کلیک کنید. اندام شنوایی انسان قادر است صداهای بسیار پایین و بسیار بلند را انتخاب کند. به اصطلاح میدان شنوایی ما دارای دامنه فرکانسی قابل توجهی در حدود 20 تا 20,000،64 نوسان دو برابر در هر ثانیه (هرتز) است. فقط هنگامی که آسیب شنوایی در دامنه این فرکانس های گفتاری نیز رخ دهد ، شخص از نظر شنوایی به معنای باریک تر است ، زیرا اکنون در مکالمه با همنوعان خود مشکل دارد. برای شنیدن موسیقی متفاوت است. صدای سازهای ارکسترال تقریباً بین 10,000 تا XNUMX هرتز است ، بنابراین آسیب حسی در این دامنه فرکانس گسترده لذت کامل از مثلاً یک کنسرت سمفونی را مختل می کند. با این حال ، هر لحن فردی نه تنها درک می شود ، بلکه با توجه به بلندی صدا نیز به صورت درجه بندی شده درک می شود. فقط یک ایده مناسب از این واقعیت بدست می آید وقتی که در نظر بگیرید حساسیت شنوایی ما بسیار زیاد است حجم دامنه. به عنوان مثال ، ما می توانیم صدای وز وز بسیار حشره را درک کنیم و صدای رعد و برق یک آبشار را بشنویم.
بیماری ها و اختلالات شنوایی
با چنین فرآیند پیچیده ای ، طبیعی است که واکنشهای بسیار حساس نسبت به اغتشاشات کوچک نیز ایجاد شده و عملکرد شنوایی را مختل می کند. اکنون ، از آنجا که شنوایی سالم لازمه آن است یادگیری و درک زبان ، مهمترین عامل رابط بی نظم انسانها با هم نوعان و محیطشان است. روابط آشفته از این نظر می تواند تأثیرات گسترده ، غالباً سرنوشت ساز بر روابط محیطی فرد در جامعه ، محل کار و حتی در کوچکترین حلقه نزدیکترین خانواده داشته باشد. بنابراین یک وظیفه و وظیفه اجتماعی بالا است که تا آنجا که ممکن است به کم شنوایان کمک کند تا او بتواند راحتتر با تمام مشکلات و سختی های رنج خود که زندگی هر روز از نو به او تحمیل می کند کنار بیاید. با این حال ، به طور خاص ، آموزش كودكان كم شنوا در مدارس خاص باید به عنوان یك وظیفه اساسی در آموزش كودكان و جوانان باشد تا بتوانند با توجه به توانایی های خود ، به عنوان افراد شاد و خلاق ، جایگاه كامل را در جامعه به دست آورند.
