ماده فعال
ترکیبی از انسولین انسانی و انسولین با تأخیر در ترشح (انسولین NPH)
حالت عمل
انسولین هورمونی است که توسط سلولهای تولید می شود لوزالمعده در افراد سالم هنگامی که آزاد می شود خون سطح قند افزایش می یابد ، به ویژه بعد از غذا. انسولین سپس باعث جذب گلوکز توسط سلولهای خاصی از بدن مانند عضلات و بافت چربی.
علاوه بر این ، از تأمین گلوکز از ذخایر خود بدن یا از طریق سنتز جدید (تولید) جلوگیری می کند ، زیرا در این شرایط قند کافی از خارج تأمین می شود و تولید انرژی می تواند تا حد زیادی پوشانده شود. از این رو، انسولین فرآیندهای تحریک شده توسط بدن برای تولید انرژی جایگزین در صورت کمبود قند ، به عنوان مثال تجزیه پروتئین ها (به عنوان مثال از عضلات) و چربی. در شرایطی که گلوکز کافی وجود دارد ، انسولین همچنین ذخیره قند ، پروتئین و چربی (گلیکوژن ، پروتئین و سنتز لیپید) را افزایش می دهد ، که به نوبه خود می تواند برای تولید انرژی مورد استفاده قرار گیرد وقتی که بدن تأمین خارجی گلوکز را دریافت نمی کند ، مثلاً بین وعده های غذایی.
موارد مصرف
انسولین نقش برجسته ای در درمان بیماران مبتلا دارد دیابت ملیتوس برای افراد با نوع I دیابت، انسولین از ابتدا برای دیابت نوع II فقط در طول دوره بیماری استفاده می شود. انسولین شانه of یکی از آماده سازی های انسولین است. این شامل ترکیبی از انسولین طبیعی و انسولین تأخیر در تأخیر است.
انسولین طبیعی باعث شروع اثر نسبتاً سریع می شود ، در حالی که انسولین با تاخیر در عمل بیش از دو برابر مدت زمان عمل در مقایسه با انسولین طبیعی دارای مزیت است. این به دلیل این واقعیت است که مولکول های انسولین به ماده ای با محلول کم (به نام NPH) متصل می شوند که منجر به تاخیر در ترشح انسولین می شود. اثر آن حدود 30 دقیقه طول می کشد ، بنابراین این انسولین باید 15-30 دقیقه قبل از وعده غذایی برنامه ریزی شده تزریق شود تا اطمینان حاصل شود که به موقع اثر دارد. اثر این ترکیب ترکیبی ، بسته به نسبت انسولین طبیعی و تأخیری ، 14-20 ساعت طول می کشد. آماده سازی هایی با نسبت 15 ، 25 و 50 درصد انسولین طبیعی و به ترتیب 85 ، 75 و 50 درصد انسولین NPH وجود دارد (شانه انسولین 15 ® ، شانه انسولین 25 Ins ، شانه انسولین 50).
