سقط جنین - محاوره ای خوانده می شود سقط جنین - (مترادف: Abortus ؛ ICD-10-GM O06.-: مشخص نشده است سقط جنین؛ ICD-10-GM O03.-: خود به خودی سقط جنین) به خاتمه زودرس وزن با وزن هنگام تولد اشاره دارد جنین or جنین کمتر از 500 گرم
سقط جنین بر اساس علت آن به موارد زیر تقسیم می شود:
- سقط خود به خودی - از دلایل طبیعی.
- سقط جنین مصنوعی - به دلیل اقدامات دارویی ، شیمیایی یا سایر اقدامات.
علاوه بر این ، سقط جنین را می توان با توجه به زمان بندی تشخیص داد:
- سقط زودرس - تا هفته 12 ام بارداری (SSW) (وقوع در 10-15٪ از کل بارداری های بالینی ؛ حدود 80٪ از تمام سقط های جنین در سه ماهه اول بارداری (دوره 3 ماهه) به عنوان سقط زودرس مناسب است.
- سقط دیررس - هفته سیزدهم تا بیست و چهارم از بارداری (SSW)
- از هفته 24 بارداری ، مرده زایی یا زایمان زودرس نامیده می شود
علاوه بر این ، سقط جنین بیشتر به دوره های مختلف آن تقسیم می شود:
- Abortus imminens (سقط جنین تهدید شده).
- Abortus incipiens (سقط اولیه).
- Abortus incompletus (سقط ناقص).
- Abortus Compleus (سقط کامل)
- سقط جنین از دست رفته (سقط جنین مهار شده) - شکلی از سقط جنین که در آن تخمک مرده است ، اما خود به خود از خارج نمی شود رحم (رحم)
- Abortus febrilis (تب دار) یا سقط جنین سپتیک.
- Abortus habitualis (سقط عادی ؛ سقط خود به خودی مکرر ، RSA ؛ سقط خود به خودی مکرر ، WSA) ؛ ≥ 3. سقط خود به خودی (در ابتدا با علت نامشخص) قبل از هفته 20 بارداری (SSW).
اوج فرکانس: خطر ابتلا به سقط جنین در ابتدای جاذبه بزرگترین است (بارداری) و با پیشرفت بارداری کاهش می یابد. تقریباً 80٪ سقط در 12 هفته اول بارداری (SSW) اتفاق می افتد. بیشترین سقط ها تا هفته 5 بارداری اتفاق می افتد. غالباً ، زن مبتلا در این زمان حتی نمی داند که باردار بوده است. در SSW 6-8 ، خطر به حدود 18٪ و از SSW 17 به 2-3٪ کاهش می یابد. با افزایش سن زن باردار ، خطر سقط جنین افزایش می یابد. زنان باردار 20-24 ساله 9٪ خطر سقط جنین دارند و این خطر در زنان باردار بالای 75 سال به 45٪ افزایش می یابد.
ارقام دقیق در مورد شیوع سقط جنین مشخص نیست. تخمین زده می شود که سقط خود به خودی بسیار زودهنگام در 40-70٪ زنان 20-29 ساله رخ می دهد. از این تعداد ، تنها حدود 15-20٪ از نظر بالینی شناخته شده اند. تقریباً 30٪ از زنان در طول زندگی خود سقط جنین می کنند. تقریباً 1-3٪ از زوجین سقط خودجوش مکرر (WSA) را تجربه می کنند. خطر سقط مکرر در درجه اول با افزایش سن بیمار افزایش می یابد ، اما به تعداد سقط های قبلی نیز بستگی دارد.
دوره و پیش آگهی: از دست دادن بارداری یک تجربه غم انگیز است ، هم برای زن و هم برای مشارکت. یافتن علت برای کاهش خطر ابتلا به عوارض در بارداری بعدی و از بین بردن ترس زن یا زوج از سقط جنین دیگر مهم است.
بیماری های همزمان (بیماری های همزمان): بیماری های خود ایمنی همراه با افزایش خطر سقط جنین هستند تیروئیدیت حشیموتو (بیماری خودایمنی منجر به مزمن می شود التهاب غده تیروئید) و سندرم آنتی فسفولیپید.
