سرخ کردن غذا

غذاهای سرخ شده عمیق توصیه نمی شوند زیرا آنها به صورت شناور در چربی داغ پخته می شوند ، به دلیل محتوای چربی و کالری زیادی که دارند ریز مغذی های کمی دارند و بنابراین برای ما سنگینی می کنند سلامت. در هنگام سرخ كردن عمیق ، چربی به دمای بالا - 140 تا 200 درجه سانتی گراد می رسد. این قبیل غذاهای آماده همیشه برای بدن دارای ارزش مضر هستند ، زیرا یک الف سلامت هنگام استفاده از هر دو درجه حرارت بالاتر و پایین خطر کنید. اگر چربی به اندازه کافی گرم نباشد ، غذا قبل از اینکه پوسته ای ایجاد شود ، چربی را خیس می کند ، که قرار است از چربی محافظت کند جذب. در گرمای زیاد ، اشباع نشده است اسیدهای چرب در سرخ کردن چربی شروع به اکسید شدن می کند. ترکیبات سمی تازه شکل گرفته - ترانس اسیدهای چرب - برای ارگانیسم ما خطرناک است. از نظر فیزیولوژیکی اثر نامطلوب تری نسبت به اشباع دارند اسیدهای چرب و بنابراین افزایش می یابد کلسترول و همچنین می تواند از تشکیل آترواسکلروز (تصلب شرایین) پشتیبانی کند سرطان.

سایر آلاینده های تولید شده توسط سرخ شدن عمیق عبارتند از:

  • آکریل آمید - از نظر متابولیکی به گلیسیدامید ، متابولیت ژنوتوکسیک (متابولیت جهش زا) فعال می شود. ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آکریل آمید و خطر ابتلا به سرطان پستان گیرنده استروژن (سرطان پستان) نشان داده شده است. اکریل آمید در هنگام گرم شدن بیش از حد نشاسته ، یعنی در حین ، تشکیل می شود پخت، سرخ کردن ، تفت دادن ، کباب کردن ، و سرخ کردن. هنگامی که غذاهای حاوی سیب زمینی و غلات در دمای بالاتر از 180 درجه سانتیگراد خشک می شوند ، مقدار زیادی اکریل آمید تشکیل می شود. نان ترد ، سیب زمینی سرخ کرده ، چیپس سیب زمینی، بلکه قهوه، حاوی مقادیر زیادی آکریل آمید است.
  • اگر چربی های سرخ کردنی زیاد استفاده شود ، فقط در فواصل کافی تغییر نکند یا به طور نامناسب فیلتر شود ، ورود میکروارگانیسم های باکتریایی ، رادیکال های آزاد و آلاینده های محیطی تسهیل می شود. از طریق مصرف غذاهای سرخ شده ، آلودگی و مسمومیت شدید می تواند شخص را سنگین کرده و ارگانیسم وی را به خطر بیندازد.