روپیواکائین

محصولات

روپیواكائین به عنوان یك محلول برای تزریق به صورت تجاری در دسترس است (Naropin، عمومی) از سال 1997 در بسیاری از کشورها تصویب شده است.

ساختار و خواص

روپیواکائین (سی₁₇H₂₆N₂O ، M_r = 274.4 گرم در مول) در وجود دارد داروهای به عنوان مونوهیدرات هیدروکلراید روپیواکائین. این ماده به عنوان آنتیومر خالص ساخته شده و متعلق به لیپوفیلیک است آمیدنوع بی حس کننده های موضعی. روپیواكائین از نظر ساختاری نزدیك است بوپیواکائین or لووبوپیواکائین.

اثرات

روپیواکائین (ATC N01BB09) دارد بی حسی موضعی و خواص ضد درد. این اثرات به دلیل انسداد برگشت پذیر هدایت در امتداد رشته های عصبی توسط مهار است سدیم جریان یونی در سلولهای عصبی. روپیواکائین یکی از طولانی مدت هاست بی حس کننده های موضعی.

موارد مصرف

روپیواکائین در بیهوشی و برای کنترل درد استفاده می شود:

• بیهوشی اپیدورال برای اقدامات جراحی ، از جمله بخش سزارین.
• بلوک های پلکسوس
• بیهوشی هدایت و نفوذ

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. روپیواکائین از طریق اپیدورال تجویز می شود یا به صورت محلی تزریق می شود. این دارو نباید داخل عروقی (در رگهای خونی) تجویز شود!

موارد منع مصرف

• حساسیت بیش از حد ، از جمله به مرتبط آمیدنوع بی حس کننده های موضعی.
• شرایط شوک
• عفونت محل تزریق

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

روپیواکائین توسط CYP1A2 و CYP3A4 متابولیزه می شود. دارو-دارو فعل و انفعالات با داروهای بی حسی موضعی توصیف شده اند ، ضد آریتمی, مواد مخدر, مخدرها، و مهار کننده های CYP1A2 مانند فلووکسامین و انوکساسین.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل فشار خون پایین, تهوعو استفراغ.