درمان کیست بیکر
درمان کیست بیکر معمولاً در ابتدا با دارو انجام می شود. داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و در نتیجه جلوگیری از تشکیل سینووی بیش از حد استفاده می شود. کیست بیکر می تواند عقب نشینی کند.
داروهایی از حوزه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSA) استفاده می شود (به عنوان مثال دیکلوفناک, ایبوپروفن) و یا اسپرین (مهار کننده های COX). در صورت استفاده طولانی مدت ، برای روشن شدن عوارض جانبی باید با پزشک مشورت شود. استفاده از درد و پمادهای ضد التهابی نیز ممکن است توصیه شود.
تسکین دهنده مفصل زانو برای بهبود التهاب ضروری است. در موارد شدید ، دارویی حاوی کورتیزون (پماد ، قرص ، تزریق) همچنین می تواند برای درمان کیست بیکر استفاده شود. علاوه بر این ، یک فیزیوتراپی تحریک کننده و تثبیت کننده می تواند برای جلوگیری از اضافه بار ساختارهای غیر فعال مفید باشد (غضروف، استخوان ، رباط ، منیسک) با افزایش حمایت عضلانی و خنثی کردن التهاب بیشتر. در مورد بیماری های سیستمیک مانند روماتیسم, آرتروز یا بیماری های متابولیکی به عنوان دلیل ایجاد کیست بیکر ، لازم است علل پیش برود و بیماری زمینه ای را درمان کند. اطلاعات دقیق تر در مورد درمان را می توان در زیر مشاهده کرد کیست بیکر درمان.
ترکیدن کیست بیکر
اگر کیست بزرگ بیکر تا لبه پر شود ، ممکن است ترکیده شود. این باعث می شود مایع سینوویال به نشت در بافت اطراف این باعث شدید می شود درد به دلیل نیاز مکانیکی مایع به فضای. علاوه بر این ، مایع سینوویال باعث التهاب شدید در بافت ، در نتیجه تورم بیشتر ، افزایش می یابد خون گردش و بیشتر درد.
جنبش در مفصل زانو بطور گسترده محدود شده است ، درد شدید ، منتشر است و همچنین می تواند در ناحیه ساق پا احساس شود. تورم عمومی و فضای مورد نیاز اضافی مایع سینوویال در بافت می تواند منجر به سندرم محفظه شود. این زمانی است که مایع در حفره مفصل بافت دیگر را به شدت فشرده می کند به طوری که دیگر منبع کافی در دسترس نیست.
عصب و عروق فشرده شده و می توانند در بدترین حالت بمیرند. بافتی که باید در واقع توسط عروق کمتر تأمین می شود (ایسکمیک). این منجر به درد شدید می شود.
در صورت کمبود طولانی مدت ، بافت می تواند از بین برود (نکروز) بی حسی یا فلج در ناحیه تامین شده توسط فشرده شده اعصاب همچنین امکان پذیر است. فشرده سازی طولانی مدت می تواند منجر به برگشت ناپذیری شود آسیب عصبی.
اگر درمان نشود یا خیلی دیر تشخیص داده شود ، سندرم محفظه می تواند منجر به از بین رفتن قسمت تحتانی شود پا. سندرم کامپارتمان نیاز به کاهش فوری فشار در بافت دارد. جراحی معمولاً بلافاصله انجام می شود.
