تومور Klatskin: علائم، پیش آگهی، درمان

تومور Klatskin چیست؟

تومور Klatskin نوع خاصی از کارسینوم مجرای صفراوی (سرطان کلانژیوسلولار)، سرطان مجاری صفراوی است. در محل به اصطلاح چنگال کبدی قرار دارد، جایی که مجاری کبدی چپ و راست به هم می پیوندند و مجرای مشترک کبدی را تشکیل می دهند. به همین دلیل است که پزشکان آن را کارسینوم دو شاخه یا کارسینوم چنگال کبدی نیز می نامند. اکثر افراد زمانی بین 60 تا 70 سال سن دارند که تومور Klatskin در آنها تشخیص داده شود.

پیش آگهی: شانس درمان تومور Klatskin چقدر است؟

پیش آگهی کلی تومور Klatskin ضعیف است. هنگامی که پزشک تومور مجرای صفراوی را تشخیص می دهد، اغلب دیگر امکان عمل بر روی آن وجود ندارد. این به این دلیل است که معمولاً تا زمانی که فرد مبتلا اولین علائم را مشاهده می کند، به طور قابل توجهی رشد کرده است. بنابراین امید به زندگی با تومور Klatskin بسیار پایین است. پنج سال پس از تشخیص، کمتر از پنج درصد از مبتلایان هنوز زنده هستند.

علائم تومور Klatskin چیست؟

اغلب، افراد مبتلا به تومور Klatskin در ابتدا متوجه بیماری خود نمی شوند. فقط زمانی که سرطان در مرحله پیشرفته باشد و تومور بزرگتر شود، علائم ظاهر می شوند. مهم ترین علامت آن زردی (ایکتروس) است. علاوه بر این، گاهی اوقات درد در ناحیه شکم، کاهش وزن شدید و ضعف عمومی وجود دارد.

علت تومور Klatskin به طور دقیق مشخص نیست. از جمله عوامل خطر شناخته شده تا به امروز که به توسعه تومور Klatskin کمک می کند، سنگ های صفراوی واقع در کبد و به اصطلاح سندرم کارولی است. در سندرم کارولی، مجاری صفراوی افراد مبتلا گشاد می شود.

سایر بیماری هایی که باعث التهاب مزمن صفراوی می شوند نیز از عوامل خطر محسوب می شوند. اینها شامل کلانژیت اسکلروزان اولیه (بیماری التهابی مجاری صفراوی) یا بیماری های انگلی (به عنوان مثال فلوک کبد) است.

روند معاینه و تشخیص چیست؟

درست مانند کارسینوم های کلانژیوسلولار که در جای دیگری در مجاری صفراوی قرار دارند، پزشکان از روش های معاینه مختلفی برای تشخیص تومور کلاتسکین استفاده می کنند. اینها شامل گرفتن نمونه خون و آزمایش خون برای تغییر سطح کبد و صفرا است. پزشک اغلب معاینه اولتراسوند شکم (سونوگرافی شکم) را انجام می دهد.

علاوه بر این، مجاری صفراوی را می توان با کمک ماده حاجب در عکسبرداری با اشعه ایکس مشاهده کرد و انقباضات احتمالی مجاری صفراوی ناشی از تومورها مانند تومور Klatskin را می توان تشخیص داد. علاوه بر این، سایر تکنیک‌های تصویربرداری در تشخیص تومور Klatskin، به ویژه تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی کامپیوتری (CT) استفاده می‌شود.

اگر جراحی همچنان امکان پذیر باشد، جراح تومور را همراه با مجرای مشترک کبدی، چنگال کبدی و مجاری کبدی چپ و راست خارج می کند. در صورت لزوم، جراح قسمت هایی از کبد را نیز برمی دارد.

اگر دیگر امکان برداشتن تومور Klatskin با جراحی وجود نداشته باشد، پزشک درمان تسکین دهنده را آغاز می کند. "تسکین دهنده" به این معنی است که فرد مبتلا درمانی دریافت می کند که علائم را به بهترین شکل ممکن کاهش می دهد، حتی اگر دیگر قابل درمان نباشد. برای اطمینان از اینکه صفرا با وجود تومور Klatskin خارج می شود، یک جراح به اصطلاح استنت ها را در مجاری صفراوی قرار می دهد. اینها لوله های کوچکی هستند که مجاری صفراوی را باز نگه می دارند.