درمان / درمان | انفارکتوس پنومونی

درمان / درمان

An ذات الریه انفارکتوس در هر صورت باید درمان شود ، زیرا این یک تصویر بالینی جدی است. ذات الریه انفارکت معمولاً به عنوان یک بیمار تحت درمان قرار می گیرد ، زیرا ریه ها قبلا آسیب دیده اند. در درمان ذات الریه انفارکتوس، آنتی بیوتیک درمانی تمرکز اصلی است.

آنتی بیوتیک ها می تواند برای کشتن مورد استفاده قرار گیرد باکتری که باعث ذات الریه. در عمل بالینی ، مواد موثره آمپی سیلین/ سولباکتام اغلب در ترکیب با آنتی بیوتیک ماکرولید مانند کلاریترومایسین استفاده می شود. این ترکیب پاتوژن های معمولی را که باعث انفارکتوس می شوند را پوشش می دهد ذات الریه.

در انفارکتوس بسیار شدید ذات الریه، قوی تر آنتی بیوتیک ها مانند پیپراسیلین / تازوباکتام استفاده می شود. انتخاب آنتی بیوتیک به شدت ذات الریه انفارکت و همچنین سایر فاکتورها مانند سن فرد مبتلا ، سایر بیماری های قبلی و موارد دیگر بستگی دارد. شرط. درمان آنتی بیوتیکی به عنوان یک درمان وریدی با تزریق انجام می شود.

برای این ، بیمار نیاز به a رگ دسترسی علاوه بر این ، داروهای ضد تب مانند پاراستامول در درمان ذات الریه انفارکتوس استفاده می شود. علاوه بر این ، مایع از طریق دسترسی وریدی برای جلوگیری از خشک شدن بیمار تجویز می شود.

ذات الریه انفارکت در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود. پاتوژن های شایع پنومونی انفارکت ، پنوموکوک ، کلامیدیا یا مایکوپلاسما هستند. باکتری مانند سودوموناس آئروژینوزا ، انتروباکتری ها و استافیلوکوک همچنین در ذات الریه بیمارستانی یافت می شود.

درمان آنتی بیوتیکی براساس مشخصات مخاطب بیمار تعیین می شود. مشخصات خطر با توجه به سن بیمار ، بیماری های مربوطه قبلی و اینکه آیا عفونت در بیمارستان رخ داده است یا به صورت سرپایی ، یعنی در خارج از بیمارستان تعیین می شود. در هر صورت ، درمان آنتی بیوتیکی برای از بین بردن آن ضروری است میکروب ها.

ترکیبی از آنتی بیوتیک ها آمپی سیلین/ سولباکتام و کلاریترومایسین اغلب استفاده می شود. این ترکیب تا آنجا که ممکن است عوامل بیماری زا را پوشش می دهد. در صورت ذات الریه انفارکتوس بسیار شدید ، ترکیبی از پیپراسیلین / تازوباکتام و کلاریترومایسین استفاده می شود.

آنتی بیوتیک های لووفلوکساسین و موکسی فلوکساسین نیز به طور مکرر استفاده می شوند. آنتی بیوتیز به محض شناسایی پاتوژن تنظیم می شود. موثرترین آنتی بیوتیک براساس تشخیص پاتوژن انتخاب می شود.