آلرژی غذایی: علائم، درمان

بررسی اجمالی

• توضیحات: حساسیت بیش از حد سیستم ایمنی به اجزای واقعاً بی ضرر مواد غذایی خاص. معمولاً این محرک های آلرژی (آلرژن ها) پروتئین هایی هستند، به عنوان مثال از آجیل، شیر گاو یا گندم.
• علائم: خارش، کهیر، تورم غشاهای مخاطی اطراف لب، دهان و گلو، تورم، آبریزش چشم، آبریزش بینی، استفراغ، نفخ، اسهال، گرفتگی شکم. در موارد شدید، شوک آنافیلاکتیک ایجاد می شود (خطر برای زندگی!).
• علل و عوامل خطر: استعداد ژنتیکی به آلرژی (آتوپی) در ترکیب با عوامل مساعد (مانند سیگار کشیدن در دوران بارداری).
• تشخیص: سابقه پزشکی، تست های آلرژی مانند تست پوستی، تعیین آنتی بادی، تست تحریکی، رژیم حذف در صورت لزوم.
• درمان: از محرک های آلرژی خودداری کنید. در موارد حاد، دارو برای علائم شدیدتر. در صورت لزوم، در صورت آلرژی به بادام زمینی یا آلرژی غذایی مرتبط با گرده، حساسیت کم شود.
• پیش آگهی: آلرژی غذایی در کودکان خردسال اغلب "رشد می کند". آلرژی‌هایی که دیرتر اتفاق می‌افتند، معمولاً در طول زندگی باقی می‌مانند.

آلرژی غذایی: توضیحات

در آلرژی‌ها، سیستم ایمنی معمولاً به پروتئین‌های خارجی بی‌ضرر – مانند پروتئین‌های گرده (در تب یونجه) یا کنه‌های گرد و غبار (در آلرژی به گرد و غبار خانگی) – واکنش نشان می‌دهد و با آنها مبارزه می‌کند. این کار معمولاً با کمک آنتی بادی هایی از نوع IgE (ایمونوگلوبولین E) انجام می شود. در مورد آلرژی غذایی، سیستم دفاعی بدن معمولاً به اشتباه پروتئین های غذایی مختلف را به عنوان یک تهدید طبقه بندی می کند. با این حال، این نسبتاً به ندرت اتفاق می افتد: تعداد افراد مبتلا در جمعیت در محدوده درصد تک رقمی است. بیشتر آنها بچه های کوچک هستند.

برخی غذاها (گروه های غذایی) بیشتر از سایرین باعث ایجاد آلرژی غذایی می شوند. این شامل:

• آجیل (مثلاً بادام زمینی)
• گندم
• شیر گاو
• تخم مرغ
• ماهی
• هستم
• کرفس

حساسیت غذایی در کودکان

کودکان خردسال به خصوص به راحتی به آلرژی غذایی مبتلا می شوند زیرا دیواره روده آنها هنوز به اندازه دیواره روده بزرگسالان کار نمی کند. بنابراین، اجزای غذایی و سلول های سیستم ایمنی بدن بیشتر در تماس با یکدیگر هستند. در نتیجه، سیستم ایمنی بدن می تواند نسبت به برخی اجزای غذایی حساسیت مفرط پیدا کند و به شدت علیه آنها عمل کند.

آلرژی غذایی در کودکان و نوجوانان بیشتر به شیر گاو، تخم مرغ، سویا، گندم، بادام زمینی و مغزهای درختی (مانند فندق یا گردو) است.

آلرژی متقابل

آلرژی غذایی اغلب توسط آنتی بادی های خاص (ایمونوگلوبولین E) (آلرژی نوع I) ایجاد می شود. اینها علیه جزء مواد غذایی مورد بحث است. با این حال، گاهی اوقات، آنتی بادی ها متعاقباً علیه آلرژن هایی با ساختار مشابه از منابع دیگر هدایت می شوند. سپس پزشکان از آلرژی متقابل صحبت می کنند.

بنابراین، آلرژی غذایی در بزرگسالان معمولاً یک حساسیت متقابل است که در نتیجه یک آلرژی استنشاقی از قبل وجود دارد. این یک آلرژی ناشی از آلرژن های استنشاقی است (مثلاً آلرژی به گرده = تب یونجه).

به عنوان مثال، افرادی که به گرده درختان (مانند گرده غان و فندق) حساسیت دارند، اغلب به میوه های خرمالو (مانند سیب، هلو) و/یا آجیل (مانند فندق و گردو) نیز دچار حساسیت غذایی می شوند.

در بزرگسالان مبتلا به تب یونجه، واکنش‌های متقابل با میوه‌های هسته‌دار و هسته‌دار (مانند سیب، آلو، شلیل)، کرفس، هویج، سخت‌پوستان و صدف‌ها و گندم شایع‌تر است.

بسیاری از مردم اصطلاحات آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی را در زندگی روزمره اشتباه می گیرند. با این حال، این دو بیماری متفاوت هستند: بر خلاف آلرژی، عدم تحمل باعث واکنش سیستم ایمنی نمی شود.

در عوض، در مورد عدم تحمل غذایی، فرآیندهای فیزیکی مختل می شود که در نتیجه غذای مورد نظر یا جزء خاصی از آن نمی تواند به درستی جذب یا پردازش شود. در نتیجه علائمی مانند درد شکم و نفخ ایجاد می شود.

عدم تحمل غذایی شناخته شده عبارتند از عدم تحمل لاکتوز، عدم تحمل فروکتوز و عدم تحمل هیستامین.

بیماری سلیاک (عدم تحمل گلوتن) نه یک آلرژی است و نه یک عدم تحمل غذایی، بلکه یک بیماری خود ایمنی است.

آلرژی غذایی: علائم

علائم آلرژی غذایی می تواند متفاوت باشد - هم از نظر نوع و هم از نظر شدت. به عنوان مثال، علائم رایج عبارتند از:

• خارش
• کهیر (کهیر)
• قرمزی ناگهانی پوست همراه با احساس گرما به خصوص در صورت و گردن (برافروختگی)
• تورم لب ها و غشاهای مخاطی در دهان و گلو

گاهی اوقات آلرژی غذایی علائمی را در دستگاه گوارش ایجاد می کند، مانند تهوع، استفراغ، گرفتگی شکم، نفخ، اسهال یا یبوست.

در موارد شدیدتر، واکنش های آلرژیک بر تنفس و/یا سیستم قلبی عروقی تأثیر می گذارد: ممکن است انقباض اسپاسمودیک لوله های برونش همراه با تنگی نفس، افت فشار خون، تپش قلب و حتی شوک آنافیلاکتیک وجود داشته باشد.

در صورت شوک آنافیلاکتیک، خطری برای زندگی وجود دارد! در صورت بروز علائم احتمالی، باید فوراً با پزشک اورژانس تماس بگیرید!

آلرژی غذایی: علل و عوامل خطر

اینکه چگونه و چرا برخی افراد دچار آلرژی غذایی می شوند هنوز به طور کامل درک نشده است. با این حال، استعداد ژنتیکی برای ایجاد آلرژی وجود دارد. به آن آتوپی می گویند. در تعامل با محرک های محیطی مختلف، این می تواند در واقع به یک آلرژی تبدیل شود، مانند آلرژی غذایی:

آلرژی غذایی اولیه که به این روش ایجاد می شود ترجیحاً در کودکان خردسال رخ می دهد. از سوی دیگر، بزرگسالان بیشتر از یک آلرژی غذایی ثانویه رنج می برند - که به عنوان یک واکنش متقابل در آلرژی های از قبل موجود به آلرژن های استنشاقی (مانند گرده در تب یونجه) ایجاد می شود.

انواع مختلف آلرژی

تماس با غذای آلرژی زا معمولا باعث ایجاد آنتی بادی های خاص از نوع ایمونوگلوبولین E (IgE) در افراد مبتلا می شود. آنها سلول های ایمنی دیگر، به اصطلاح ماست سل ها را فعال می کنند. اینها ماده پیام رسان هیستامین را آزاد می کنند که باعث متورم شدن غشاهای مخاطی، خارش و تحریک فرآیندهای التهابی مختلف در بدن می شود. این نوع واکنش آلرژیک آلرژی نوع I نامیده می شود. به آن آلرژی نوع فوری نیز می گویند زیرا علائم آلرژیک خیلی سریع ظاهر می شوند (مانند حمله آسم).

علاوه بر این، انواع مختلفی از آلرژی های غذایی وجود دارد. در اینجا، هر دو واکنش آلرژیک IgE و T-سلول را مشاهده می کنید.

می توانید اطلاعات بیشتری در مورد انواع مختلف واکنش های آلرژیک در آلرژی – انواع آلرژی بخوانید.

فاکتورهای محیطی

به نظر می رسد عوامل متعددی از ایجاد آلرژی ها مانند آلرژی غذایی حمایت می کنند. این امر برای مثال در مورد دود تنباکو در دوران بارداری و رعایت بهداشت بیش از حد در دوران کودکی صدق می کند. تجویز شیر خشک شیر گاو در روزهای اول زندگی نیز ظاهرا نامطلوب است. احتمال ابتلا به آلرژی به شیر گاو در نوزادان مبتلا به شیر گاو بیشتر از آنهایی است که به‌جای آن فرمول اسید آمینه دریافت می‌کنند. این یک شیر خشک برای نوزادان است که فقط حاوی بلوک های سازنده پروتئین ها است - یعنی اسیدهای آمینه.

بر اساس چنین مشاهدات و مطالعاتی، کارشناسان توصیه هایی را برای پیشگیری از آلرژی ارائه کرده اند. می‌توانید در بخش «پیشگیری از آلرژی» بیشتر در این مورد مطالعه کنید.

آلرژی غذایی: معاینات و تشخیص

Anamnesis

در طول مصاحبه سرگذشت، پزشک با جزئیات بیشتری در مورد علائمی که رخ می دهد و هر گونه ارتباط زمانی با مصرف غذا جویا می شود. برای این منظور، اگر افراد مبتلا (یا والدین کودکان مبتلا) برای مدتی یک دفترچه رژیم غذایی و علائم داشته باشند، می تواند مفید باشد.

یک اطلاعات مهم برای پزشک نیز این است که آیا خود بیمار از تب یونجه یا سایر بیماری های آلرژیک رنج می برد. در این صورت یک آلرژی غذایی اضافی بیشتر محتمل است. بیماری های آلرژیک در خانواده نیز باید به پزشک اطلاع داده شود.

تست

با آزمایش حساسیت غذایی پوست، پزشک می تواند واکنش سیستم ایمنی بدن را به برخی آلرژن ها، مانند اجزای سیب، آزمایش کند. در آنچه که تست پریک نامیده می شود، او اجزای مختلف آلرژن های احتمالی را از طریق یک برش کوچک وارد پوست بیمار می کند. اگر بدن با قرمزی موضعی به آن واکنش نشان دهد، این تست آلرژی غذایی مثبت است.

تعیین IgE خاص در خون به تشخیص آلرژی غذایی که چنین آنتی بادی هایی در آن دخیل هستند کمک می کند.

اگر مواد آزمایشی مختلف در چندین مرحله اجرا شوند، این روش می‌تواند بسیار پر زحمت باشد. نتیجه به ویژه در صورتی معنادار است که آزمایش به روشی دوسوکور با کنترل دارونما انجام شود. این بدان معنی است که نه پزشک و نه بیمار نمی دانند (دوسوکور) آیا یک آلرژن بالقوه یا یک دارونما واقعاً در یک نوبت آزمایش می شود.

در مورد آلرژی شدید غذایی، واکنش به آلرژن تجویز شده می تواند بسیار شدید باشد، تا شوک آنافیلاکتیک را شامل شود. بنابراین، احتیاط و مشاهده دقیق پزشکی در طول آزمایش تحریک بسیار مهم است. در صورت لزوم، پزشک باید به سرعت دارو را برای مقابله با شوک تهدید کننده زندگی به بیمار تجویز کند.

در برخی موارد، رژیم حذف تشخیصی (رژیم حذفی) مفید است. این به طور خاص شامل حذف غذاهای مشکوک به منظور مشاهده میزان بهبود علائم در نتیجه است.

در مقاله تست آلرژی تست آلرژی پوست، تعیین IgE و تست تحریک را بخوانید.

آلرژی غذایی: درمان

یک مشکل برای مبتلایان به آلرژی این است که اکثر تولید کنندگان مواد غذایی لیست کاملی از مواد تشکیل دهنده محصولات خود را ارائه نمی دهند. با این حال، رایج ترین غذاهای آلرژی زا (مانند آجیل، تخم مرغ، شیر یا سویا) اکنون باید روی بسته بندی ذکر شوند، حتی اگر فقط در مقادیر کمی وجود داشته باشند.

کیت اورژانسی برای مبتلایان به آلرژی شدید

افراد مبتلا به آلرژی غذایی شدید باید همیشه یک کیت اورژانسی همراه داشته باشند. این حاوی دارو در صورت واکنش آلرژیک شدید پس از مصرف تصادفی آلرژن است.

• یک آنتی هیستامین سریع الاثر، به عنوان مثال، به شکل یک شکل ذوب (قرص).
• یک گلوکوکورتیکوئید، به عنوان مثال به شکل قرص یا شیاف
• یک داروی حاوی آدرنالین (یا اپی نفرین) که افراد مبتلا می توانند خود را به داخل عضله تزریق کنند (خود تزریق کننده)

برای مبتلایان به آلرژی که آسم دارند یا در گذشته برونکواسپاسم شبه تشنجی را تجربه کرده‌اند، کیت اورژانس باید شامل یک داروی گشادکننده برونش برای استنشاق نیز باشد.

داروی اورژانسی می تواند در مواقع اضطراری جان فرد مبتلا را نجات دهد!

کاهش حساسیت (ایمونوتراپی اختصاصی)

این مورد، برای مثال، در مورد یک آلرژی بادام زمینی تایید شده در افراد کم سن و سال است: پس از ارزیابی دقیق ریسک و فایده، می توان حساسیت خوراکی را برای آنها در نظر گرفت. در بسیاری از موارد، این اجازه می دهد تا دوز آستانه فردی پروتئین بادام زمینی افزایش یابد، که بالاتر از آن فرد مبتلا با علائم آلرژیک واکنش نشان می دهد.

آماده سازی مورد استفاده برای کاهش حساسیت (پودر ساخته شده از پروتئین بادام زمینی) در اتحادیه اروپا و سوئیس برای گروه سنی 17 تا XNUMX سال تایید شده است.

اگر آلرژی غذایی مربوط به آلرژی گرده باشد، می توان حساسیت زدایی با آلرژن های گرده را انجام داد (به شرطی که علائم تنفسی مرتبط با گرده از چنین درمانی پشتیبانی کند). به عنوان یک عارضه جانبی مثبت، آلرژی غذایی که به عنوان یک واکنش متقابل رخ می دهد نیز ممکن است بهبود یابد. برای کاهش حساسیت، پزشکان آلرژن مربوطه (پروتئین های گرده) را یا زیر زبان (ایمونوتراپی زیر زبانی) یا زیر پوست (ایمونوتراپی زیر جلدی) تجویز می کنند.

آلرژی غذایی: دوره و پیش آگهی

آلرژی غذایی که در دوران نوزادی و نوپا رخ می دهد اغلب خود به خود ناپدید می شود. بنابراین، توصیه می شود که پزشکان از آزمایش تحریک دهانی استفاده کنند تا در فواصل زمانی منظم بررسی کنند که آیا کودک هنوز به غذای مورد نظر حساسیت دارد یا خیر:

برای مثال در مورد شیر گاو، تخم مرغ، گندم و سویا، آزمایشات باید هر شش یا دوازده ماه یکبار انجام شود. در مورد سایر آلرژی های غذایی مانند آلرژی بادام زمینی، ماهی یا آجیل درختی اولیه، آزمایش را می توان در فواصل طولانی تری انجام داد تا مشخص شود که آیا سیستم ایمنی کودک در عین حال تحمل خود را ایجاد کرده است (مثلا هر سه تا پنج سال یکبار).

آلرژی غذایی که فقط در بزرگسالان ایجاد می شود معمولا دائمی است.

آلرژی غذایی: پیشگیری

نمی توان از استعداد ژنتیکی آلرژی (آتوپی) جلوگیری کرد. با این حال، حذف یا کاهش عواملی که باعث ایجاد آلرژی می شوند مانند آلرژی غذایی امکان پذیر است.

خود کودکان نیز باید در سال اول زندگی پس از معرفی غذاهای کمکی (از ماه پنجم تا هفتم زندگی) از رژیم غذایی متنوعی که ممکن است برخوردار باشند. در حالت ایده آل، این باید شامل آلرژن های رایج مانند شیر گاو نیز باشد. برای جلوگیری از آلرژی به تخم مرغ، باید مرتباً به بچه‌ها تخم مرغ گرم داده شود، مثلاً تخم مرغ آب پز شده (اما نه تخم مرغ آب پز!).

در مورد این نکات و نکات دیگر برای پیشگیری از آلرژی مانند آلرژی غذایی در مقاله آلرژی – پیشگیری بیشتر بخوانید.