درمان / درمان
درمان سپتیک شوک باید به عنوان یک فرایند دو فاز دیده شود. اگر بیمار در سپتیک باشد شوک، او در یک حالت اضطراری است. در بیشتر موارد ، بیماران دیگر به دلیل گردش خون ضعیف دیگر قادر به درک مطلب نیستند یا بیهوش هستند.
برای کمک های اولیه، این بدان معنی است که تنفس در صورت لزوم باید در اسرع وقت ایمن شده و گردش خون تثبیت شود. از طریق مناسب می توان به این مهم دست یافت شوک موقعیت یابی و تأمین مایعات از طریق دسترسی وریدی. بسته به اندازه گیری شده است خون فشار و نبض ، دولت از کاتلولامین ها مانند آدرنالین نیز ممکن است لازم باشد.
هنگامی که بیمار به حدی آماده شد که برای حمل و نقل آماده شود ، درمان در بخش مراقبت های ویژه ضروری است. اگر بیمار گردش خون پایداری داشته باشد ، مرحله دوم درمان دنبال می شود. پارامترهای حیاتی بیمار هنوز باید به طور مداوم بر روی یک مانیتور کنترل شود ، اما اکنون تمرکز بر روی یافتن علت نیز است.
ماشه حالت شوک است که باید با کمک کشف شود خون نمونه ها و تصویربرداری و ارائه اطلاعات در مورد شدت عفونت. هنگامی که عفونت باکتریایی یافت و توسط پارامترهای آزمایشگاهی تفسیر شد ، با آن درمان می شود آنتی بیوتیک ها. تشخیص پاتوژن قبلاً انجام شده ، اثربخشی آنتی بیوتیک را تضمین می کند.
ذخیره سازی در حین شوک سپتیک مربوط به ذخیره شوک واقعی است که باید توسط کمک های اولیه تا دریافت کمک بیشتر انجام شود. فرد مبتلا باید به پشت بخوابد تا پاها تا حدود 30 درجه بلند شود. در حالت ایده آل ، بالاتنه نیز کمی بلند است.
موقعیت یابی تضمین می کند که خون از پاها در جهت قلب و بنابراین حجم کافی برای گردش خون در دسترس است. در بیشتر موارد ، کمبود مایعات دلیل این است که فرد مورد نظر دچار شوک شده است. با این حال ، یافتن و آگاهی از فرد مبتلا نیز برای ذخیره سازی صحیح تعیین کننده است. در صورت تهوع or استفراغ، یک موقعیت جانبی پایدار باید درست مثل همان پیدا کردن یک غریبه بیهوش باشد. بنابراین مهم است که در نظر بگیریم که چگونه بیمار را در هر مورد جداگانه قرار دهیم ، در نتیجه هر گونه کمک بهبود می یابد.
