استنشاق محلول هایپیراسمولار به ویژه موفقیت آمیز بوده است:
مانیتول
مزیت: نیمه عمر طولانی تر در دستگاه تنفسی نسبت به دیگر هیپرواسمولارها راه حل.
معایب: استنشاق of مانیتول منجر به افزایش واکنش پذیری (حساسیت هوایی) می شود.
آنتی بیوتیک درمانی (قبل از این ، تشخیص پاتوژن باید انجام شود): در شعله ور شدن بیماری حاد با افزایش تنگی نفس (تنگی نفس) و خلطحجم، و همچنین رنگ زرد-سبز یا سبز خلط (مدت درمان: 7-10 روز (14 روز)).
اگر هیچ نتیجه میکروبیولوژیکی وجود نداشته باشد:
آنتی بیوتیک با طیف گسترده
توجه: سودومونادها را باید از نظر اهمیت پیش آگهی در آنها گنجاند!
بیماران بدون خطر سودوموناس آئروژینوزا با مهار کننده آمینوپنی سیلین + یا نسل سوم تحت درمان قرار می گیرند. سفالوسپورین ها (مدت زمان درمان: 7 روز).
توجه: درمان آنتی بیوتیکی خارج از شعله ور شدن بیماری بحث برانگیز است. نه مقدار میکروب ها همچنین با تشویق دائمی آنتی بیوتیک خوراکی نمی توان میزان تشدید را کاهش داد.
با این حال، در برونشکتازی با استعمار باکتریایی مزمن (= سه بار تشدید یا بیشتر در سال) ، درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک مورد نیاز است: ماکرولیدها هستند آنتی بیوتیک ها از انتخاب اول
ماکرولیدها می تواند دفعات تشدید را به نصف کاهش دهد و زمان را تا تشدید بعدی افزایش دهد.
آنتی بیوتیک های استنشاقی:
موارد مصرف:
تشدیدهای مکرر
استعمار با Pseudomonas aeruginosa و فیبروز کیستیک (CF) (مترادف: فیبروز کیستیک).
تصویر بالینی شدید
توجه: مطالعات ارتباط با غیر CF را نیز نشان می دهد برونشکتازی.
عناصر فعال:
توبرامایسین: قلع و قمع (حذف میکروب) در 13-35٪ موارد ؛ علائم کمتری بهبود در ریه تابع؛ کیفیت زندگی بهبود یافته
Colistin: افزایش FEV1 ؛ ریشه کنی در 3 مورد از 18 مورد ؛ بهبود عملکرد ریه و کیفیت زندگی ؛ بستری شدن کمتر مورد نیاز بود. تشدید کمتر
آزترونام در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) مترادف: فیبروز کیستیک): تشدید و علائم کمتر. بهبود در ریه تابع.
جنتامایسین: منجر به ریشه کنی سودوموناس آئروژینوزا در یک سوم موارد و مدت زمان طولانی تا تشدید بعدی می شود
درمان ضد انسدادی (برای انسداد/انقباض مجاری تنفسی).
درمان التهاب مزمن (التهاب) (استعمار مزمن باکتری ها).
کورتیکواستروئیدهای خوراکی در بروز بیماریهای حاد
استروئیدهای استنشاقی: کاهش میزان تشدید (تعداد اپیزودهای بیماری) و خلط تولید در مطالعه بیماران مبتلا به CF غیر برونشکتازی (ناشی از نیست فیبروز کیستیک (CF)).
آنها با کاهش تولید سایتوکاین های پیش التهابی ، دارای اثرات ضد باکتریایی و ضد التهابی (ضد التهابی) هستند.
عوارض جانبی کمی دارند.
در برونشکتازی های غیر CF منجر به کاهش در می شود خلطحجم و میزان بقای 5 ساله در یک مطالعه بهبود یافته است.
توجه: درمان طولانی مدت با استنشاق آنتی بیوتیک ها و / یا ماکرولیدها فقط در صورت بهبود چشمگیر از نظر خلط نشان داده می شود حجم (خلط = خلط) ظرف سه ماه پس از شروع درمان و بیماری تشدید نمی شود.
اگر آسپرژیلوز برونکوپلوئمی آلرژیک (ABPA) به عنوان یک عارضه وجود داشته باشد:
در شراره بیماری حاد ABPA: استروئیدهای سیستمیک برای مدت زمان طولانی.
برای پیشگیری از عود در کلونیزاسیون ریوی: خوراکی ایتراکونازول درمان مداوم
برای سندرم های زمینه ای نقص ایمنی:
هیپوگاماگلوبولینمیا: جایگزینی با ایمونوگلوبولین ها 0.4 گرم در کیلوگرم وزن بدن every هر 4-6 هفته.
