فیبریلاسیون دهلیزی: درمان جراحی

سفارش 1

  • فرسایش فرکانس رادیویی (فرسایش درمان) - روش حذف دائمی فیبریلاسیون دهلیزی با استفاده از کاتتر قلبی. در این روش ، مسیر هدایت تحریک منتهی به آریتمی از بین می رود. مطابق با دستورالعمل های ESC (انجمن اروپا دانش قلبشناسی، ESC) ، فرسایش کاتتر در درجه اول برای بیماران علامتی که حداقل یک تلاش قبلی برای مصرف دارو دارند توصیه می شود درمان ناموفق بوده است (توصیه کلاس من ، سطح شواهد A برای نشان خط دوم). برای اطلاعات بیشتر ، به "تخلیه کاتتر" در زیر مراجعه کنید.

سفارش 2

  • انسداد زائده دهلیز چپ (LAA) با استفاده از انسداد زائده دهلیزی (کاشت ؛ "زائده دهلیزی چپ") - اکلوژنر) ، روشی با کمک کاتتریزاسیون قلب برای محافظت از بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در اثر سکته مغزی (91٪ از ترومبوزها در فیبریلاسیون دهلیزی از سمت چپ منشا می گیرند زائده دهلیزی):

    توجه: همه بیماران پس از انسداد جراحی یا برداشتن زائده دهلیز چپ باید در صورت وجود یک صورت فلکی خطر ، برای همیشه ضد انعقاد شوند (IB)

  • بیماران مبتلا به AF ​​که سابقه ابتلا به آن را دارند خونریزی مغزی؛ خطر نسبی حوادث بالینی در گروه انسداد 81٪ کمتر از گروه مراقبت استاندارد بود (نقطه پایان اولیه: ترکیبی از مرگ ، آپوپلکسی ایسکمیک (ضربه) ، و وقایع عمده خونریزی).
  • اثر بستن ضایعات دهلیزی جراحی در بیماران VHF در تجزیه و تحلیل 10,524،1,000 بیمار از بیش از 76 موسسه با میانگین سنی 39 سال ، XNUMX٪ زن مورد بررسی قرار گرفت. این نشان داد
    • کاهش قابل توجه مرگ و میر ناشی از همه دلایل 15٪ (7 در مقابل 10.8٪ ، تنظیم منابع انسانی: 0.85).
    • کاهش قابل توجه خطر 30٪ برای نقطه پایان ثانویه ترکیبی (از مرگ و میر ناشی از همه ، ترومبوآمبولی ، یا توهین خونریزی دهنده) (8.7 در مقابل 13.5٪ ، HR تنظیم شده: 0.7)
    • تفاوت معنی داری در توهین خونریزی دهنده (خونریزی مغزی) (0.2 در مقابل 0.3٪)
  • آزمایش PRAGUE-17: مقایسه انسداد زائده دهلیزی (انسداد LAA) در مقابل NOAKs (داروهای ضد انعقاد خوراکی / ضد انعقاد خوراکی جدید) در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی غیر بطنی (AF که با تنگی میترال مرتبط نیست) با استفاده از تجزیه و تحلیل اصلاح شده برای قصد درمان پس از تقریباً 20 ماه پیگیری:
    • بسته شدن زائده دهلیزی نسبت به نقطه پایان اولیه نسبت به درمان با NOAK غیر تحتانی بود.
    • همچنین هیچ تفاوتی در نقاط پایان فرد مربوطه برای 2 رژیم درمانی وجود نداشت.
    • در 4 ، 5٪ از بیماران ، عارضه ای در حین کاشت اکلوژنر رخ داده است (انسداد سیستم).

یادداشتهای بعدی

  • استفاده از فیلترهای کاروتید در بیماران مبتلا به VCF که قادر به تحمل ضدانعقاد نیستند: فیلترهای کاروتید برای جلوگیری از سکته های شدید با عملکرد "گیرنده های ترومبوس" در نظر گرفته شده اند. این روش هنوز در مرحله آزمایشی است.