آرترولژی (مترادف: درد مفاصل؛ ناراحتی مفصلی یونانی. آرترو برای "مفصل" ، -الجیا برای "درد"؛ ICD-10-GM M25.5-: درد مفاصل) به درد مفاصل با پاتوژنز متفاوت (توسعه بیماری) اشاره دارد.
آرترولژی ، در مقابل آرتروز (التهاب مفصل) ، هیچ نشانه ای از التهاب کلاسیک مانند تورم ، قرمزی یا هایفوتراپی ندارد.
آرترولژی می تواند در زمینه آرتروز، تروما (کوفتگی ، دررفتگی ، ضایعات مینیسک) ، بلکه در بیماری های عمومی مانند هیپراوریسمی/نقرس or بیماری های عفونی (تاثیر/آنفولانزا, ابله مرغان, سرخک, سرخچه) آرترولژی دلیل شایع مشاوره در عمل بالینی است و می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).
مفاصل زیر به طور خاص تحت تأثیر آرترولژی قرار می گیرند:
- مفصل شانه (امالژی / شانه درد مفاصل).
- مچ دست (آرترالژی مچ دست)
- مفصل ران (کوکسالژیا / درد لگن)
- مفصل زانو (گونالژیا / درد زانو)
- مفصل مچ پا (مفصل مچ پا)
(این را در عناوین به همین نام مشاهده کنید).
اشکال زیر از آرترولژی مشخص می شود:
- شروع درد - در شروع فعالیت آشکار می شود ؛ معمول در بیماری تحلیل برنده مفصل.
- شب درد یا درد در حالت استراحت - به ویژه در بیماری های التهابی مفاصل یا هنگامی که مفاصل بیش از حد از نظر تخریب تغییر می کنند.
- درد کششی - فقط هنگامی که مفصل مربوطه بارگیری می شود ، در حالت استراحت دردی احساس نمی شود. در ضایعات ضربه ای مفصل ، تغییرات التهابی یا دژنراتیو.
اوج فرکانس: آرتروالژی ناشی از تغییرات مفصلی تحلیل برنده عمدتا در سنین بالاتر اتفاق می افتد.
ارقام مربوط به شیوع (فراوانی) مشخص نیست ، زیرا آرتروژیا معمولاً نشانه ای از طیف گسترده ای از بیماری ها است.
روند و پیش آگهی: درمان بیماری ایجاد کننده درد مفصل در پیش زمینه است. در غیر این صورت ، ممکن است تخریب مفصل آسیب دیده با درد دائمی و از دست دادن عملکرد رخ دهد.
