داروهایی برای زوال عقل عروقی
عروقی جنون اصطلاحی عمومی برای زوال عقل است که در اثر آسیب به آن رخ می دهد مغز عروق. بنابراین ، اساس درمان برای این شکل از جنون برای جلوگیری از آسیب بیشتر عروقی است. این نیاز به درمان کافی دارد فشار خون بالا، ورزش کافی ، تسلیم شدن نیکوتین مصرف و در صورت لزوم کاهش وزن. داروهای احتمالی برای درمان عروق جنون هستند ، مانند در زوال عقل آلزایمر، مهار کننده های استیل کولین استراز و ممانتین. در زوال عقل عروقی ، این داروها نیز بهبود می یابند حافظه و مهارت های تفکر ، اگرچه از تأثیر کمتری نسبت به زوال عقل آلزایمر.
فراموشی پیشانی گیجگاهی
در حال حاضر هیچ استاندارد یکسانی برای درمان زوال عقل پیش از دماغ وجود ندارد. اگرچه مطالعاتی در مورد داروهایی به نام گالانتامین ، ترازودون و پاروكستین وجود دارد ، اما این موارد با تعداد بسیار کمی از بیماران انجام شده است تا بتوانند اظهارات ارائه شده را در مورد همه افراد مبتلا به كار ببرند.
زوال عقل لوی-بدن
برای لوئی بدن دمانس ، نیز ، هیچ دارو درمانی به اندازه کافی اثبات شده وجود ندارد و بنابراین به طور کلی توصیه می شود. با این حال ، نشانه هایی برای اثربخشی مهارکننده استیل کولین استراز ریواستیگمین وجود دارد که به نظر می رسد تأثیر اصلی بر علائم رفتاری بیماران دارد. البته باید توجه داشت که این دارو درمانی می تواند منجر به زوال عملکرد حرکتی شود.
زوال عقل در بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون نیز اغلب با زوال عقل همراه است. در مراحل خفیف تا متوسط ، بیماران می توانند با مهار کننده استیل کولین استراز ریواستیگمین درمان شوند. ریواستیگمین می تواند اختلالات در را بهبود بخشد حافظه و تفکر و همچنین عملکردهای روزمره. با این حال ، همچنین باید توجه داشت که ریواستیگمین می تواند به بدتر شدن موتور منجر شود علائم بیماری پارکینسون.
درمان دارویی سایر علائم زوال عقل
علاوه بر اختلال در هوشیاری و درک ، افرادی که از زوال عقل رنج می برند اغلب تغییرات رفتاری را نیز تجربه می کنند. همیشه این سوال مهم است که آیا علتی برای تغییر رفتار مربوطه وجود دارد یا خیر. مثلا، درد یا تغییر محیط می تواند منجر به تغییر رفتار در بیماران زوال عقل شود.
اگر علت خاصی وجود نداشته باشد و یا از بین بردن آن امكان پذیر نباشد ، ممكن است لازم باشد از گروه داروهای اعصاب استفاده كنید. اگر حالات افسردگی در بیماران زوال عقل ایجاد شود ، باید با داروهای ضد افسردگی درمان شوند. به دلیل عوارض جانبی ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای توصیه نمی شود.
غیر معمول نیست که افراد مبتلا به زوال عقل به طور فزاینده ای رفتار پرخاشگرانه و تحریک پذیر ، یعنی افزایش تنش را از خود بروز می دهند. این امر بخصوص مسئولیت مراقبت را بر دوش سنگین می گذارد. احتمالاً این اتفاق عمدتاً از ترس یا هنگامی رخ می دهد که فرد مبتلا به زوال عقل احساس می کند که دیگر نمی تواند خودش را درک کند.
اغلب اوقات تغییر در محیط یا ارتباطات منجر به بهبود اوضاع می شود. فقط به عنوان آخرین چاره باید از داروی درمانی ، نورولپتیک استفاده شود ریسپریدون به خصوص در اینجا توصیه می شود. وقوع هذیان و توهم در زوال عقل نیز شایع است.
با این حال ، این علائم همچنین می توانند همیشه عوارض جانبی دارو باشند یا مثلاً در زمینه هذیان بروز کنند. بنابراین ، قبل از شروع دارو همیشه باید این علل را کنار گذاشت. ریسپریدون همچنین داروی انتخابی برای هذیان و توهم.
بی نظمی در ریتم شبانه روز و خواب شبانه آشفته نیز اغلب در بیماران زوال عقل رخ می دهد و می تواند فشار زیادی به محیط وارد کند. با این حال، قرص خواب باید به ندرت و فقط با احتیاط زیاد استفاده شود. در بیماران زوال عقل ، آنها می توانند منجر به زوال هوشیاری و حافظه و با افزایش خطر سقوط همراه است.
