کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپیک (ERCP) یک روش تشخیصی در گوارش است که ترکیبی از آندوسکوپی و رادیولوژی. این شامل تصویربرداری رادیوگرافی از سیستم صفراوی و مجرای پانکراس (مجرای پانکراس) در طی معاینه آندوسکوپی است.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- تصویربرداری از مجاری صفراوی
- تصویربرداری از مجرای لوزالمعده برای رد التهاب ، تومورها یا کیست های کاذب
- بیماری کوللیتیازیس (سنگهای صفراوی) - تشخیص سنگ صفرا.
- کلستاز (انسداد صفراوی) به دلیل تومور ، التهاب یا شرایط نامشخص.
روش
ERCP با استفاده از آندوسکوپی انجام می شود که از طریق آن قرار داده می شود دهان به معده و به روده کوچک (اثنی عشر) در آنجا ، پاپیلا از واتر ، مجرای دفع مشترک کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده جستجو می شود و از طریق آن کاتتری وارد آن می شود اشعه ایکس ماده حاجب تزریق می شود. بنابراین ماده حاجب به صورت یکپارچه ، یعنی بر خلاف جهت طبیعی جریان جریان ، معرفی می شود صفرا، وارد مجاری صفراوی شوید. فلوروسکوپی با اشعه ایکس امکان ارزیابی تنگی (باریک شدن) مجاری را فراهم می کند ، به عنوان مثال به دلیل سنگهای صفراوی، حسابهای صفراوی یا تومورها. به طور مشابه ، مجرای پانکراس (مجرای لوزالمعده) نیز تجسم می شود. معاینه معمولاً به صورت سرپایی و با دراز کشیدن بیمار در آنالژیوزاسیون (بدون درد) انجام می شود خواب گرگ و میش) مانند بیشتر روشهای دیگر آندوسکوپی ، روشهای تشخیصی و درمانی می توانند به طور همزمان انجام شوند. در صورت تنگی (باریک شدن) پاپیلا (روزنه مشترک اصلی صفرا مجرا و مجرای پانکراس) یا برای برداشتن سنگ ، پاپیلوتومی (پاپیلا تقسیم) ممکن است لازم باشد. علاوه بر این ، ERCP ممکن است برای تومورهای غیر قابل جراحی در مجاری صفراوی برای بازگرداندن مجاری مورد استفاده قرار گیرد صفرا با درج a استنت (کاشت در اندام های توخالی برای باز نگه داشتن آنها).
بعد از معاینه
- طبق دستورالعمل ها ، درمان با اندومتاسین (100 میلی گرم از راه راست) بعد از ERCP از سال 2014 برای جلوگیری از پانکراتیت تجویز می شود (التهاب پانکراس؛ پانکراتیت پس از ERCP (PEP)). انتظار می رود این باعث کاهش خطر PEP در بیماران پر خطر از 16.9٪ به 9.2٪ توسط شود.
- سوالات عمومی اندومتاسین پیشگیری در تمام بیماران ERCP ممکن است غیر قابل توصیه باشد: یک مطالعه با دارونما گروه آن تک آهنگ را نشان داد حکومت از 100 میلی گرم ایندومتاسین به طور مقعدی خطر را کاهش نمی دهد. در واقع ، افزایش میزان PEP در بیماران مبتلا به استنت کانال مجرای لوزالمعده به علاوه تجویز ایندومتاسین (18.8٪) در مقابل استنت کانال مجرای پانکراس به علاوه دارونما (10.7٪ ، p = 0.48). نویسندگان توصیه می کنند در برابر عمومی اندومتاسین پیشگیری در تمام بیماران ERCP. آنها همچنان شاهد نشانه ای در گروه های پرخطر هستند.
- یک متاآنالیز نشان داد که دیکلوفناک یا ایندومتاسین به طور قابل توجهی خطر پانکراتیت پس از ERCP (PEP) را به 0.6 کاهش می دهد (فاصله اطمینان 95٪ ، 0.46-0.78 ؛ 0.0001 = p) [5 ، 6].
عوارض بالقوه
- آسیب یا سوراخ شدن (سوراخ شدن) دیواره مری (لوله غذا) ، معده یا اثنی عشر (اثنی عشر) بسیار نادر است
- پانکراتیت خفیف (التهاب پانکراس) ، که معمولاً بی ضرر است.
- حساسیت بیش از حد یا آلرژی (به عنوان مثال ، داروهای بیهوشی / بیهوشی ، داروها و غیره) ممکن است به طور موقت علائم زیر را ایجاد کند: تورم ، بثورات پوستی ، خارش ، عطسه ، آبریزش چشم ، سرگیجه یا استفراغ.
- پس از معاینه ممکن است در بلع مشکل ایجاد شود ، گلو درد، خفیف خشونت. این شکایات معمولاً بعد از چند ساعت به خودی خود از بین می روند.
- آسیب دندان ناشی از آندوسکوپ یا حلقه نیش نادر است.
- عفونت ، پس از آن عوارض شدید تهدید کننده زندگی نگران کننده قلب, گردش، تنفس و غیره رخ می دهد ، بسیار نادر است. به طور مشابه ، آسیب دائمی (به عنوان مثال ، فلج) و عوارض تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال ، سپسیس / خون مسمومیت) بعد از عفونت بسیار نادر است.
- در مورد انشعاب پاپیلا ، احتمال آسیب و خونریزی شدیدتر بعد از عمل کمی افزایش می یابد. به همین ترتیب ، کلانژیت (مجرای صفراوی التهاب) یا پانکراتیت ممکن است رخ دهد.
- انتقال از میکروب ها wg. مشکل ساخت و ساز در تمیز کردن
