بلند مدت حافظه بخشی از حافظه ماست وظیفه ذخیره اطلاعات در مدت زمان طولانی را بر عهده دارد. این شامل توانایی بازیابی این اطلاعات است.
این در مناطق مختلف در ما توزیع شده است مغز و تقریباً به دو شکل قابل تقسیم است. اینها به نوع اطلاعاتی که ذخیره می شود بستگی دارد. اصطلاحاً اعلامی است حافظه مسئول ذخیره حقایق ، مانند دستور العمل ها است. رویه ای حافظهاز طرف دیگر ، فرآیندهای ناخودآگاه مانند توانایی دوچرخه سواری را ذخیره می کند. حافظه طولانی مدت بسیار پیچیده است و بسیاری از فرایندها هنوز به طور کامل درک نشده اند.
حافظه بلند مدت چگونه کار می کند؟
عملکرد حافظه طولانی مدت ، گاهی فرایندهای بسیار پیچیده ای را در بر می گیرد که امروزه هنوز به طور کامل درک نشده اند. هر روز ، هر شخص با میلیون ها برداشت و اطلاعات محاصره می شود. بخش عمده ای از این اطلاعات ذخیره نمی شود ، اما بلافاصله دوباره مرتب می شود.
در غیر این صورت ، مغز اصطلاحاً غرق در بسیاری از موارد غیر مهم خواهد شد. بر این اساس فقط بخشی به حافظه می رسد. این در ابتدا حافظه کوتاه مدت و پس از مرتب سازی بیشتر به اصطلاح حافظه فعال است.
این مورد بسته به اهمیت آن می تواند اطلاعات را برای چند دقیقه تا چند ماه ذخیره کند. اگر اطلاعات خاصی مانند واژگان یا متن یک آهنگ به طور منظم تکرار شود یا حتی تمرین شود ، می توان آن را به حافظه بلند مدت منتقل کرد. این امر به ویژه هنگامی که اطلاعات با احساسات شدید همراه هستند ، به خوبی کار می کند ، به عنوان مثال ، غالباً در مورد متن آهنگ چنین است.
اکنون متن ترانه ها بسته به اهمیت و کاربرد آنها می توانند برای سالها ، حتی برای زندگی ذخیره شوند. این فرایند راهی است برای یادگیری. برای درک آنچه در اتفاق می افتد مغز، لازم به ذکر است که سلولهای عصبی بسیاری در مغز ما وجود دارد که به یکدیگر متصل هستند.
هرچه ارتباط بین آنها بیشتر باشد ، اطلاعات بیشتری قابل انتقال و ذخیره هستند. بر این اساس ، وقتی اطلاعات یاد می گیرند و در حافظه طولانی مدت ذخیره می شوند ، ارتباطات جدیدی بین سلول های عصبی ایجاد می شود که نورون نیز نامیده می شوند. برای اطلاعاتی که می توان در حافظه طولانی مدت ما ذخیره کرد ، محدودیتی مشخص وجود ندارد.
بنابراین اگر شخصی نمی تواند چیزی را به خاطر بسپارد به این دلیل نیست که اطلاعات دیگر وجود ندارد ، بلکه به این دلیل است که به اشتباه ذخیره شده است و دیگر نمی توان آن را پیدا کرد. حافظه بلند مدت را می توان به دو شکل تقسیم کرد. حافظه به اصطلاح اعلامی اطلاعات مختلفی مانند دستور العمل ها ، دانش حرفه ای یا بیوگرافی را ذخیره می کند.
این اطلاعات از طریق یک ایستگاه میانی ، ثبت می شود هیپوکامپ (ساختاری از مغز) ، و در طول شب هنگام خواب منتقل می شود. از طرف دیگر ، حافظه رویه ای به اصطلاح مسئول ذخیره بیهوش ، یعنی به صورت خودکار است در حال اجرا، پردازش ها به عنوان مثال این امکان را برای ما فراهم می کند که دوچرخه سوار شویم بدون اینکه به نحوه کار آن فکر کنیم. در اینجا توقفی وجود ندارد. تمرین دوچرخه سواری ، اصطلاحاً ذخیره سازی این اطلاعات است.
