موتیسم: درمان و پیامدها

کل رشد زبانی ، شناختی ، اجتماعی و عاطفی تحت تأثیر رفتار جهشی است. این پیامدهایی برای رشد شخصیت ، هویت نفس و اعتماد به نفس دارد. فرد مبتلا در مدرسه ، در آموزش یا در محل کار با مشکلاتی روبرو است و افراد دیگر تا حدی از او اجتناب می کنند.

درمانی برای لوس شدن

جهادگرایی نیاز به چند عاملی دارد درمان که چندین جنبه را در نظر می گیرد. به سختی متخصص در این زمینه وجود دارد. درمان معمولاً گفتار است ، روان درمانی، خانواده درمان، و / یا روانپزشکی. در نوجوانان و بزرگسالان موتیستی ، درمان دارویی اضافی با داروهای ضد افسردگی ممکن است نشان داده شود.

کارشناسان می گویند هرچه زودتر مداخله کند ، شانس موفقیت بیشتر خواهد بود. در غیر این صورت ، این اختلال ممکن است با شدت بیشتری ظاهر شود ، سالها ادامه یابد و تا بزرگسالی گسترش یابد. بنابراین والدینی که متوجه می شوند فرزندشان مشکل ارتباطی دارد ، نباید از مراجعه به پزشک متخصص اطفال و نوجوان پرهیز کنند.

علائم تشنج در کودکان

والدین باید نسبت به علائم زیر در کودک هوشیار باشند:

کودک در شرایط خاص صحبت نمی کند ، اما در خانه و با افراد آشنا صحبت می کند.
در خانه ، کودک بسیار رسا ، ارتباطی است و گاهی اوقات بسیار زیاد صحبت می کند (نیاز به جبران دارد).
کودک در شروع کار مشکل دارد فعل و انفعالات خودش (مثلاً سلام ، خداحافظی ، تشکر ، س questionsال).
در مدرسه ، سکوت مشخص اغلب با عملکرد خوب نوشتاری جبران می شود.
به نظر می رسد کودک دنیای اطراف را با دقت بیشتری نسبت به همسالان مشاهده و درک می کند ، اما اغلب در ابراز احساسات خود مشکل دارد.

والدین چه کار می کنند؟

اگر سکوت بیش از چهار هفته ادامه یابد ، الف گفتاردرمانی معاینه کودک باید ترتیب داده شود. این نیاز به نسخه برای دارد گفتاردرمانی صادر شده توسط متخصص اطفال یا متخصص گوش و حلق و بینی. توهین انتخابی تحت تأخیر در رشد گفتار قرار می گیرد. این باید در نسخه تجویز شود.

هزینه درمان توسط سلامت شرکت های بیمه و توسط گفتاردرمانگران (گفتاردرمانی ، مربیان نقص گفتاری ، یا معلمان تنفسی ، گفتاری و صوتی) ارائه می شود. همکاری نزدیک بین والدین ، مربیان / معلمان و احتمالاً روان درمانگران توصیه می شود.

والدین متولدین جهشگاه باید از چه مواردی آگاه باشند؟

سکوت را شخصاً رعایت نکنید!
عدم صحبت کردن را به عنوان عملی فعال بشناسید که - در مقطعی - هدف خود را برای کودک / نوجوان تأمین کرده است.
افراد تحت تأثیر نمی توانند آگاهانه از سکوت جلوگیری کنند ، زیرا در طول سالها ایجاد و حفظ شده است.
دائماً صحبت نکنید یا حتی اصرار نکنید. هر درخواست صحبت باعث افزایش فشار بر کودک و ترس از سخنرانی بعدی می شود.
کودک را در مرکز خود قرار ندهید ، با او به طور معمول رفتار کنید.
کودک را استثنا نکنید.
تصمیم نهایی در مورد اینکه آیا باید سکوت را کنار گذاشت و چه موقع آن را رها کرد ، توسط شخص مورد نظر گرفته می شود! نقش والدین و محیط همراهی ، ارتقا skills مهارت ها ، حوصله ورزیدن و یادگیری درک است.