برای نتیجه مطلوب a تقویت سینه مهم است که کاشت مناسب برای بیمار انتخاب شود. هنگام انتخاب ایمپلنت ، باید به شکل ، اندازه ، مواد خارجی و پر کردن ایمپلنت توجه شود.
فرم کاشت
In ایمپلنت های پستان، بین کاشتهای گرد و آناتومیکی تمایز قایل می شود. از کاشتهای گرد بیشتر استفاده می شود تقویت سینه، زیرا عوارض کمتری ایجاد می کنند و مقرون به صرفه تر هستند. نقطه ضعف آن در مقایسه با ایمپلنت های آناتومیک این است که پستان حجم یکنواختی پیدا می کند و بنابراین غیر طبیعی به نظر می رسد.
از آنجایی ایمپلنت های پستان در بالا بسیار باریک و به سمت پایین پهن تر هستند ، می توان به نتیجه طبیعی تری دست یافت. علاوه بر این ، ایمپلنت های آناتومیک امکان جبران تفاوت در شکل پستان را فراهم می کند ، زیرا کاشت ها می توانند از نظر عرض ، قد و ضخامت متفاوت باشند. به عنوان مثال ، اگر سینه بسیار باریک است ، ایمپلنت نیز باید باریک باشد تا از خطوط جانبی ناشی از کاشت های بیش از حد گسترده جلوگیری شود.
با وجود سینه هایی با اندازه های مختلف ، می توان با استفاده از ایمپلنت هایی که از نظر قد متفاوت هستند اما از نظر قطر عرضی و طولی متفاوت نیستند ، می توان جبران کرد. بنابراین اصلاح قابل توجه نیست. بنابراین مهمترین مزیت کاشتهای آناتومیک این است که انعطاف پذیری آنها باعث جبران اشکال و عدم تقارن پستان می شود. اما نقطه ضعف در مقایسه با ایمپلنت های گرد این است که شکل آنها همچنین می تواند باعث پیچ خوردگی (چرخش) یا جابجایی (جابجایی) مکرر ایمپلنت ها شود که منجر به ظاهری غیرطبیعی شده و انجام یک عمل جدید را ضروری می کند.
اندازه های کاشت
اندازه ایمپلنت ها یک سوال فردی است و به خواسته بیمار بستگی دارد. با این وجود ، به عنوان یک قانون کلی ، بزرگ شدن نباید بیش از 2 اندازه سوتین باشد تا نتیجه طبیعی حاصل شود. علاوه بر این ، فاکتورهایی مانند تقارن بدن ، حجم پوست و بافت پوست ، حجم پستان و عرض قفسه دنده بیمار نیز باید در هنگام انتخاب اندازه کاشت در نظر گرفته شود. برای اطمینان از اینکه لبه های ایمپلنت قابل مشاهده نیستند ، کاشت باید از هر طرف با یک مانتو بافت نرم خوب محاصره شود. علاوه بر این ، اگر کاشت های خیلی بزرگ قرار داده شود ، ممکن است پس از مدتی پستان آویزان شود و ترک های پوستی ایجاد شود علائم کشش همچنین ممکن است ظاهر شود.
روکش ایمپلنت
ایمپلنت های پستان تقریباً همیشه از سیلیکون ساخته شده اند ، اما ممکن است در بافت سطح آنها متفاوت باشد. بین پوششهای سیلیکونی با سطح خشن (بافت) و پوششهای با سطح صاف تمایز قایل می شود. یک عارضه مکرر از تقویت سینه فیبروز کپسول است ، که یک تغییر بسیار دردناک در است بافت همبند، که در موارد شدید حتی می تواند منجر به تغییر ایمپلنت شود. طبق مطالعات ، می توان خطر فیبروز کپسول را با کاشت سیلیکون با سطح خشن کاهش داد. مزیت دیگر نسبت به کوسن های سیلیکونی با سطح صاف این است که ایمپلنت های بافت دار به راحتی تغییرات نامطلوبی را در موقعیت کاشت ایجاد نمی کنند.
