فیزیوتراپی عمومی

توجه داشته باشید

این یک صفحه اضافی در موضوع ما است:

  • تن درمانی

فیزیوتراپی فعال

فیزیوتراپی عمومی شامل انواع روش ها و تکنیک های درمانی است که کل سیستم حرکتی بدن را تحت تأثیر قرار می دهد و بسته به مشکلات و یافته های بیمار در یک درمان فیزیوتراپی ترکیب می شود. به عنوان مثال ، حرکت منفعل و موقعیت یابی بیمار فلج به همان اندازه که آموزش تمرینات فعال ، بسیج بیمار پس از قلب حمله یا آموزش راه رفتن بعد از کاشت a پروتز مفصل ران یا یک ضربه. برای عملکرد سیستم حرکتی ما ، تعامل مطلوب عضلات ، بافت همبند, مفاصل، سیستم عصبی و اندام ضروری است. مانند یک چرخ دنده ، همه سیستم ها با هم قفل می شوند.

این بدان معنی است که اختلال در یکی از این سیستم ها می تواند بر سایر قسمت های بدن تأثیر بگذارد ، به عنوان مثال الگوی راه رفتن که به دلیل آسیب دیدگی پا تغییر کرده می تواند باعث کمر شود درد، یک مفصل دنده "مسدود شده" می تواند ایجاد کند تنفس مشکلات ، مشکلی در معده می تواند باعث گردن مشکلات ناشی از تغییر وضعیت بدن برای اینکه بتوانید تکنیک ها و تمرینات درمانی را انتخاب کنید (= برنامه درمانی) ، علاوه بر تشخیص پزشکی ، لازم است یک تشخیص دقیق فیزیوتراپی (به روش درمان مراجعه کنید) ، به منظور کشف اختلال علalی در ساختارهای فردی درگیر سیستم حرکتی برای استفاده از مثالهای فوق ، درمان کمر در صورت استفاده از فایده چندانی ندارد اختلال راه رفتن قبل از درمان مفصل دنده هنوز اصلاح نشده است یا درمان تنفسی انجام نشده است.

در طی یک سری درمان ها ، سپس دوره درمان و واکنش بیمار باید کنترل شود و در صورت لزوم برنامه درمان اصلاح شود. این بدان معنی است که آموزش کامل و واجد شرایط و آموزش بیشتر یک فیزیوتراپیست برای پوشش دادن گسترده ترین دامنه درمان ممکن است. در هنگام انتخاب درمانگر خود ، باید به مدارک اضافی توجه کرده و بفهمید که آیا در مشکلات شما تخصص خاصی وجود دارد یا خیر.

انتخاب تمرینات برای فیزیوتراپی عمومی

  • بسیج و کشش تمریناتی برای بهبود تحرک بدون یا با استفاده از تجهیزات کوچک ، یعنی تحرک خوب لازمه انجام توالی حرکتی از نظر اقتصادی است.

پیاده سازی

تمرینات را می توان به صورت جداگانه در یک روش درمانی یا به صورت گروهی آموزش داد. هنگام انجام تمرینات در استخر ورزش ، از شناوری یا مقاومت در برابر آب استفاده می کنید. هنگام انتخاب تمرینات ، درمانگر باید اطمینان حاصل کند که هرچه بیشتر عملکردها در یک تمرین آموزش داده شده است (اثربخشی بالا) و هرچه بیشتر تمرینات در زندگی روزمره بتواند ادغام شود.

به همان اندازه ، اطلاعات جامع درباره منشأ مسئله ، تغییرات احتمالی رفتار و پیشگیری نیز مهم است. این به طور قابل توجهی انگیزه بیمار را افزایش می دهد.