امکانات عیب شناسی
خواه اجبار شستشو وجود دارد را می توان با بحث با یک دکتر یا درمانگر روشن کرد. پزشک یا درمانگر معمولاً از پرسشنامه های خاصی استفاده می کند (به تشخیص اختلالات وسواس فکری عملی مراجعه کنید) ، با کمک آنها می توان مشخص کرد که آیا مشخصات اجبار شستشو حضور دارند یا نه احتمال دیگر آزمایش های به اصطلاح رفتاری است.
در اینجا افراد مربوطه باید خود را در وضعیت وحشتناک قرار دهند. در همان زمان ، پزشک یا درمانگر مسئول درمان ، تجربه ذهنی فرد و همچنین علائم رویشی فرد مبتلا را در این شرایط جمع آوری می کند. برای درمان یک اختلال جدی وسواسی ، ثابت شده است که ترکیبی از داروها و روشهای درمانی روانشناختی موفقیت آمیز است.
با کمک درمان دارویی ، می توان فشار رنج (ناشی از عواقب وسواس فکری عملی) را نسبتاً سریع کاهش داد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. درمان روانشناختی فرد مورد نظر را قادر می سازد تا در طولانی مدت زندگی دوباره ای در جامعه خود داشته باشد. در طی درمان روانشناختی ، فرد مورد نظر به آرامی می آموزد که چگونه با رفتار و افکار وسواسی خود مقابله کند.
هدف از درمان روانشناختی ، رهایی دائمی فرد مورد نظر از افکار وسواسی و اعمال اجباری وی است. در مورد شستشوی اجباری که در اینجا شرح داده شده است ، می توان افکار وسواسی را ایجاد کرد ، مانند "اگر اکنون دستان خود را نشویم ، ممکن است عوامل بیماری زای خطرناکی را از افراد دیگر دریافت کنم". این افکار را می توان با تقابل درمانی درمان کرد.
افراد باید خود را در شرایط نگران کننده قرار دهند (به عنوان مثال در یک فروشگاه بزرگ ، دست های خود را پس از لمس دستگیره های در شستشو ندهند). آنها باید تا زمانی که ترس موجود به سختی بروز نکند با این وضعیت کنار بیایند. احتمال دیگر تغییر ساختار شناختی است.
از جمله ، افراد آسیب دیده باید با احتمال وقوع این واقعه مخوف برخورد کنند. علاوه بر این ، افراد مبتلا یاد می گیرند که در شرایط اجباری جمله هایی را تنظیم کنند که با آن می توانند از رفتار و افکار اجباری خلاص شوند. همانند سایر انواع اختلال وسواس ، درمان روانشناختی اجبار شستشو به نظر می رسد امیدوار کننده ترین باشد. با این حال ، همراهی دارویی یک درمان روانشناختی می تواند منجر به تسکین کوتاه مدت زندگی روزمره شود.
