انسان ها ، مانند تقریباً همه موجودات زنده ، از ریتم ها و چرخه های بیولوژیکی پیروی می کنند که حیاتی بودن آنها در روند رشد ثابت شده است. روابط توسط یک رشته علمی نسبتاً جوان ، کرونوبیولوژی ، کاوش می شود. به ویژه ریتم شبانه روز به خوبی شناخته شده است ، که مراحل کار و استراحت را تنظیم می کند و ارتباط نزدیکی با ریتم دارد توزیع از نور در طول روز در دوران ماقبل تاریخ.
ساعت داخلی به عنوان مولد ساعت
همین امر در مورد تابستان و زمستان صدق می کند ، که بدن را از طریق مدت زمانی که خورشید به آن می تاباند تحت تأثیر قرار می دهد - مدت طولانی استراحت در زمستان ، انرژی مورد نیاز را به حداقل می رساند و حتی قبل از دوران ماقبل تاریخ نیز بقا را تضمین می کند. به همین دلیل ، تصور می شد که ارگانیسم به یک ریتم تحمیل شده خارجی واکنش نشان می دهد.
در عین حال ، در عین حال ، ما می دانیم که ساعت اختصاصی خود را داریم ، ساعت درونی. اگرچه به تأثیرات خارجی واکنش نشان می دهد ، حتی در مواقع دیگر نیز به تیک تیک می رود فاکتورهای محیطی مانند نور خاموش است. توسط فرآیندهایی مانند ترشح هورمون کنترل می شود ملاتونین.
بیوریتم ها: گردش بدن
نوسانات طبیعی عملکردهای بدن به عنوان تغییرات مداوم در ارگانیسم که در چرخه های مکرر اتفاق می افتد ، بیوریتم نامیده می شود. بیوریتم های مهم در انسان عبارتند از:
- ریتم خواب و بیداری
- چرخه فعالیت
- مصرف غذا و ریتم نوشیدن
- ریتم دمای بدن
- ریتم های غدد درون ریز
اشکال دیگر یک دوره تناوبی بیولوژیکی چرخه زن ، ضربان قلب و تجدید آن است خون سلول.
این مثالها روشن می کند که انسانها نه تنها تحت یک ریتم 24 تا 25 ساعته روزانه کنترل شده توسط ساعت داخلی (ریتم شبانه روزی) قرار دارند ، بلکه سایر چرخه های کوتاه تر (ریتم اولترا رادی) یا طولانی تر (ریتم مادون رادیو) نیز بازی می کنند یک نقش.
بیوریتمیک به عنوان یک علم شبه
اصطلاح بیوریتم همچنین در زمینه بیوریتمیک ، یک علم شبه که تصور می کند زندگی مانند موج است ، تحت سه ریتم با مدت زمان متفاوت (بین 23 تا 33 روز) - جسمی ، احساسی و فکری استفاده می شود. بر اساس تاریخ تولد و جنسیت ، از مدل ها برای محاسبه روزهای خوب و بد استفاده می شود.
این شکل نظری قاعده ها توسط پزشک ویلهلم فلئیچ در آغاز قرن 20 منتشر شد و فاقد پایه علمی است.
