گلوت (Rima glottidis) فضای متغیر بین است تار های صوتی (تارهای صوتی) اجازه می دهد تا آوایی (تولید صدا). کلمه یونان باستان glottis در آلمانی به معنای دهان لوله است. گلوت از پارس intermembranacea و پارس اینترکارتلاژینا تشکیل شده است. pars intermembranacea بخشی بین تارهای صوتی است. این تقریباً 60 درصد طول گلوت را تشکیل می دهد. در حین گفتار صوتی ، pars intermembranacea باز است ، اما در هنگام نجوا بدون صدای بسته است. pars intercartilaginea بین دو پروسه صوتی غضروف ستاره ای قرار دارد. این ناحیه هنگام آوایی بسته شده و در هنگام نجوا باز است. به این ترتیب ، انقباض عضله cricoarytaenoideus lateralis به اصطلاح مثلث نجوا را تشکیل می دهد.
گلوت چیست؟
عرض و طول گلوت پارامترهای تعیین کننده ای برای شکل گیری صدا ، صداهای گفتاری و انواع آوایی است. آنها تحت تأثیر موقعیت مربوط به غضروف های موضعی قرار می گیرند. اینها را می توان دور هم جمع کرد یا از هم جدا کرد. عرض گلوت بر این اساس از یک شکاف باریک به یک مثلث گسترده تغییر می کند. علاوه بر این ، غضروف های مفصلی حرکات چرخشی مختلفی را انجام می دهند که همچنین عرض گلوت و درجه کشش تار های صوتی. گسترش و باریک شدن گلوت به صورت چرخشی تکرار می شود. وقتی جریان هوا افزایش می یابد ، تار های صوتی در نهایت به تدریج باز کنید تا عبور کند. هنگامی که فشار هوا دوباره کاهش می یابد ، چین های صوتی شکل اصلی خود را بازیابند و همچنین موقعیت قبلی خود را از سر می گیرند. به این لرزش چین های صوتی ، اثر برنولی گفته می شود. این قانون که در قرن هجدهم توسط دانیل برنولی و دیگران تدوین شد ، بیان می کند که هرچه جریان هوا سریعتر باشد ، فشار کاهش می یابد.
آناتومی و ساختار
چین های صوتی و گلوت از اجزای مهم این است حنجره. در قسمت بیرونی گلو قرار دارد و انتقال به نای را تشکیل می دهد. علاوه بر شکل گیری صدا ، حنجره اطمینان حاصل می کند که غذا به نای وارد نمی شود. صدا وقتی ایجاد می شود که گلوت باعث لرزش هوای بازدم شود. فرکانس ارتعاشات هوا میزان صدا را تعیین می کند. به عنوان مثال وقتی خواننده اپرا نت بسیار بالایی را می خواند ، چین های آوازی تا 1000 بار در ثانیه باز و بسته می شوند. صدا خودش را می گیرد حجم با کمک اتاق های تشدید در ریه ها و سینوس ها. به اصطلاح قفسه سینه صدا (تشدید قفسه سینه) در این زمینه ایجاد می شود که ریه ها عمدتا فضای تشدید را فراهم می کنند. در این حالت ، صدا نسبتاً حمل و تاریک است. سر از طرف دیگر ، صدای روشن و بالاتر خود را مدیون طنین انداز در است سینوسهای پارانازال.
عملکرد و وظایف
موقعیت متقابل دو چین صوتی در ارتباط با یکدیگر با اتصال انتهای خلفی آنها با غضروف های ستاره ای امکان پذیر است. بالای چین های صوتی به اصطلاح چین های کیسه ای نهفته است. در شرایط نامنظم ، چین های جیب در ایجاد صدا نقش دارند ، به همین دلیل به آنها "تارهای صوتی کاذب" نیز می گویند. در چنین حالتی ، صدا شکننده و فشرده شده مصنوعی به نظر می رسد ("صدای تاشو جیبی"). صدا ممکن است با بسته شدن مختصر گلوت قطع شود. این منجر به یک صدای ترک خوردگی معمولی می شود. اتفاق مشابهی به دلیل بسته شدن خودبخودی در حنجره. ناهنجاری های گلوت و تارهای صوتی را می توان به راحتی با لارنگوسکوپ (آینه حنجره) بررسی کرد. یک استروبوسکوپ ، که از آن تابشهای نور منتشر می شود ، می تواند رفتار نوسانی چین های صوتی را تجسم کند. سرانجام ، لارنگوگراف روش بسیار خوبی برای ثبت ارتعاشات تارهای صوتی است.
بیماری
یک بیماری شایع در دستگاه صدا ساز ، فلج چین خوردگی های صوتی است. در بسیاری از موارد ، در یک طرف رخ می دهد ، اما اگر در هر دو طرف رخ دهد ، می تواند رهبری به انسداد جدی برای تنفس. تارهای صوتی دیگر نمی توانند به میزان لازم جدا شوند. یک اختلال قابل توجه در جریان هوا نتیجه است. تحت شرایط خاص ، این اتفاق خطرناک تنها با جراحی قابل جبران است. علت بند صوتی فلج اغلب آسیب به عصب عود کننده (عصب حنجره تحتانی) است. قبل از آن ممکن است یک عمل تیروئید باشد که در طی آن این عصب آسیب دیده یا حتی بریده شده است.ریه سرطان یا سایر تومورهای بدخیم در گردن و قفسه سینه منطقه نیز تهدید می کند که این عصب را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این ، فلج ممکن است دلایل التهابی داشته باشد. فلج دو طرفه چین های صوتی حتی در حالت استراحت منجر به تنگی نفس می شود. صدا اغلب فقط کمی تغییر می کند ، تا حدی ضعیف و شکننده به نظر می رسد. چه زمانی تنفس در هر حال ، صدای خس خس خس خس شنیده می شود. با این حال ، هر اختلال کوچکی در راه هوایی بلافاصله و بسیار قابل توجهی ناراحتی تنفسی را افزایش می دهد. در مقابل ، یک طرفه فلج برابر صوتی معمولاً فقط به صورت جزئی بروز می کند خشونت، که ، با این حال ، منجر نیز می شود تنفس مشکلات در هنگام اعمال جسمی بیشتر. هدف گذاری شده بند صوتی آموزش می تواند در بهبود شرط از فلج یک طرفه در موارد خفیف ، یک طرفه فلج برابر صوتی نیز به خودی خود ناپدید می شود. اگر برای بهبود دو طرفه جراحی لازم باشد بند صوتی فلج ، یکی از دو چین صوتی در یک روش معمول به سمت خارج کشیده می شود (بعداً اصلاح). این اجازه می دهد تا فاصله لازم بین دو تار صوتی بازیابی شود. برداشتن یکی از دو تار صوتی نیز به هدف می رسد. این روش همیشه باید تحت انجام شود بیهوشی عمومی. با استفاده از دستگاه های مدرن ، این عملیات همچنین می تواند از داخل از طریق انجام شود دهان، اما این فقط به میزان اندکی خطر عوارض را کاهش می دهد.
