التهاب بافت همبند

معرفی

التهاب در بافت همبند می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و بنابراین خود را با علائم مختلف نشان می دهد. به طور کلی ، التهاب در بافت همبند به عنوان پاسخ بافت به محرک داخلی یا خارجی اتفاق می افتد. این می تواند یک آسیب ، عفونت یا یک بیماری خود ایمنی باشد. بافت همبند سپس با التهاب واکنش نشان می دهد ، هدف نهایی آن از بین بردن محرک مزاحم و بهبودی بافت است. بنابراین التهاب برای ایجاد شرایط برای انجام فرآیندهای ترمیم در نظر گرفته شده است.

نشانه ها

التهاب بافت همبند به طور کلاسیک با اصطلاحاً علائم اصلی التهاب همراه است. اینها تورم (تومور) ، قرمزی (روبر) ، گرم شدن بیش از حد (کالری) ، درد (دلار) و اختلال عملکرد (functio laesa). همه علائم التهاب لزوماً به طور همزمان اتفاق نمی افتد.

به عنوان مثال ، در مورد التهاب عمیق تر ، قرمزی همیشه قابل مشاهده نیست. التهابات بافت همبند بسته به علت و نوع التهاب و محل آن می تواند با علائم بسیار متفاوتی همراه باشد. هر التهاب بافت همبند به یک شکل ظاهر نمی شود.

مواردی که ممکن است به التهاب در بافت همبند اشاره داشته باشد ، تورم های ناگهانی است که همراه با قرمزی و درد. مشایعت تب و احساس عمومی بیماری نیز نشانه هایی از التهاب است. بعلاوه ، ممکن است تورم در مقایسه با بقیه قسمتهای پوست گرمتر باشد.

تورم نسبتاً بدون درد و به آرامی در حال رشد و بدون قرمزی ، معمولاً دلایل دیگری نیز دارد ، مانند: لیپوم. التهاب نیز می تواند مزمن باشد ، اما در این مورد گاه به گاه است درد یا ناراحتی هنوز معمولی است. التهاباتی که در زمینه بیماری های خود ایمنی ایجاد می شوند ، می توانند با علائم مختلفی همراه باشند. در این حالت ، تشخیص مستقیم محل التهاب اغلب آسان نیست. به طور معمول ، علائم خزنده مانند کاهش وزن ناخواسته ، تب یا عرق شبانه

علل

دلایل التهاب بافت همبند بسیار متنوع است. علت احتمالی التهاب یک محرک مکانیکی یا ضربه است. به طور معمول ، صدماتی که به عنوان مثال در طول ورزش یا زندگی روزمره رخ می دهد ، می تواند منجر به یک محرک التهابی در بافت همبند آسیب دیده شود.

چنین نوع التهابی غیر باکتریایی است. در این حالت می تواند التهاب سطحی و عمیق باشد. ساختارهای مختلف بافت همبند می تواند تحت تأثیر التهاب قرار گیرد ، به عنوان مثال رباط ها و درج تاندون.

یکی دیگر از دلایل التهاب بافت همبند ، عوامل بیماریزا به ویژه هستند باکتری. نوع خاصی از این التهاب ، بلغم است. این یک التهاب عمیق در بافت همبند ، پوست و زیر جلدی است بافت چربی، که می تواند تا فاشیای عضلانی برسد.

در بیشتر موارد ، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و / یا گروه A استرپتوکوک در ایجاد این التهاب بافت همبند نقش دارند. از طریق یک آسیب کوچک در بستر ناخن یا پوست ، آنها می توانند به بافت همبند نفوذ کرده و باعث التهاب در آنجا شوند. سایر عوامل بیماری زا مانند مرض سل یا گاز گانگرن، همچنین می تواند باعث التهاب بافت همبند شود.

جدا از چنین التهابات ضربه ای یا عفونی ، التهابات بافت همبند نیز در زمینه بیماری های خودایمن وجود دارد. یک مثال مکرر که در این زمینه ذکر شده است اسکلرودرمی. این بیماری نادر منجر به التهابات زیادی در بافت هم اندام و اندام ها می شود که با تکثیر سلولی همراه است. به اصطلاح فیبروز ایجاد می شود ، که بافت همبند را محکم و غیر کشسان می کند و منجر به سخت شدن آن می شود. لوپوس اریتماتوز، پلی- و درماتومیوزیت و سندرم شوگرن نیز متعلق به این گروه از بیماریهای خود ایمنی است که کلاژنوز نیز نامیده می شود و قسمتهای مختلف بافت همبند را تحت تأثیر قرار می دهد.