اشباع اکسیژن: ارزش آزمایشگاهی شما به چه معناست

اشباع اکسیژن چیست؟

اشباع اکسیژن نشان می دهد که چه نسبتی از رنگدانه قرمز خون (هموگلوبین) با اکسیژن بارگیری می شود. هموگلوبین اکسیژن استنشاق شده را از طریق ریه ها جذب کرده و از طریق جریان خون به بافت ها می رساند. در آنجا هموگلوبین مولکول های اکسیژن باردار را به سلول ها آزاد می کند. بین:

  • sO2: اشباع اکسیژن بدون تعیین دقیق تر
  • SaO2: اشباع اکسیژن در خون شریانی
  • SVO2: اشباع اکسیژن در خون وریدی
  • SZVO2: اشباع اکسیژن در خون ورید مرکزی

فشاری که توسط اکسیژن گازی در خون وارد می شود، فشار جزئی اکسیژن نامیده می شود.

چه عواملی بر اشباع اکسیژن تأثیر می گذارد؟

اشباع اکسیژن خون به pH، فشار جزئی دی اکسید کربن، دما و غلظت بیس فسفوگلیسرات در گلبول های قرمز بستگی دارد. هموگلوبین در موارد زیر با سهولت بیشتری اکسیژن آزاد می کند:

  • افزایش غلظت CO2
  • افزایش دما
  • افزایش غلظت 2,3،XNUMX-بیس فسفوگلیسرات در گلبول های قرمز

از طرفی شرایط مخالف (افزایش pH، کاهش غلظت CO2 و ...) اتصال اکسیژن به هموگلوبین را تثبیت می کند.

چه زمانی میزان اشباع اکسیژن را تعیین می کنید؟

پزشک میزان اشباع اکسیژن در خون شریانی (SaO2) را با یک پالس اکسیمتر اندازه گیری می کند - یک دستگاه اندازه گیری قابل حمل کوچک. یک گیره اندازه گیری به نوک انگشت یا لاله گوش بیمار متصل می شود و مقادیر اندازه گیری شده را به مانیتور منتقل می کند. ضربان قلب، تعداد تنفس و فشار خون معمولاً به طور همزمان اندازه گیری می شوند. برای نوزادان، گیره را می توان به پاشنه پا نیز متصل کرد.

اشباع اکسیژن: مقادیر طبیعی

نه سن و نه جنسیت بر اشباع اکسیژن تأثیر نمی گذارد. ارزش ها در افراد سالم باید بین 90 تا 99 درصد باشد.

از طرف دیگر فشار جزئی اکسیژن در خون به سن بستگی دارد و بر حسب kPa یا mmHg اندازه گیری می شود. بزرگسالان جوان معمولا مقدار spO2 حدود 96 میلی متر جیوه (معادل 12.8 کیلو پاسکال) را نشان می دهند. در طول زندگی، فشار جزئی کاهش می یابد و حدود 75 میلی متر جیوه (معادل 10 کیلو پاسکال) در یک فرد 80 ساله است.

اگر به دلیل بیماری ریوی، اکسیژن در خون بسیار کم باشد، هموگلوبین کمتری می تواند با اکسیژن بارگیری شود - اشباع اکسیژن کاهش می یابد. این مورد برای مثال در مورد:

  • امفیزم
  • آسم
  • بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)

کاهش تنفس باعث کاهش اشباع نیز می شود، مثلاً در مورد مسمومیت با موادی که ذهن را مبهم می کند. دلایل دیگر کاهش اشباع اکسیژن عبارتند از:

  • اختلالات گردش خون
  • نقایص قلبی
  • اختلالات تعادل اسید و باز همراه با اسیدوز (هیپر اسیدیته)

مقادیر پایین کاذب می تواند در اثر هیپوترمی یا محدود شدن جریان خون به اندام ها (مانند شوک یا انسداد عروق) ایجاد شود. لاک ناخن و قارچ ناخن نیز می توانند قرائت را جعل کنند.

چه زمانی اشباع اکسیژن بالا می رود؟

اگر به طور خاص عمیق و سریع نفس بکشید (هیپرونتیلاسیون)، اشباع می تواند تا 100 درصد افزایش یابد. در همان زمان، میزان دی اکسید کربن در خون کاهش می یابد.

اگر اشباع اکسیژن تغییر کند چه باید کرد؟

اگر اشباع اکسیژن خیلی کم باشد، اکسیژن درمانی ضروری است. در این حالت، اکسیژن برای بیمار به عنوان مثال از طریق کانول بینی یا ماسک تامین می شود. در صورت لزوم، ممکن است بیمار نیز نیاز به لوله گذاری داشته باشد: یک لوله به داخل نای وارد می شود و بیمار به طور مصنوعی تهویه می شود.

علاوه بر این، علت کاهش اشباع اکسیژن باید برطرف شود. به عنوان مثال، حمله آسم با دارو متوقف می شود.