استروبوسکوپی حنجره (مترادف: استروبوسکوپی حنجره) روشی است که در گوش و حلق و بینی انجام می شود. این شامل استفاده از استروبوسکوپ برای تجسم حرکات سریع آن است تار های صوتی با چشمک زدن نور در حین لارنگوسکوپی (لارنگوسکوپی).
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- مشکوک به اختلالات عملکردی صدا - این موارد به ویژه شامل گرفتگی صدا یا درد در ناحیه گلو پس از صحبت طولانی مدت است. اختلالات عملکردی صدا ناشی از فشار نامناسب یا اضافه بار دستگاه صوتی است
- طناب صوتی تغییراتی مانند کارسینوم حنجره (سرطان از حنجره) یا التهاب (ارزیابی عملکرد چین های صوتی در هنگام آوایی (ایجاد صدا و صدا): معاینات منظم استروبوسکوپی امکان تشخیص زودهنگام فرآیندهای تاخیر صوتی نفوذی را فراهم می کند. رهبری به بازداشت استروبوسکوپی (واج). اگر این رکود به مدت 2-3 هفته ادامه یابد ، نشانه برداشتن نمونه میکرولارنوسکوپی (نمونه برداری از بافت) داده می شود!
روش
برای انجام حرکات سریع تار های صوتی قابل مشاهده است ، از استروبوسکوپ استفاده می شود. این امر به همین منظور به لارنگوسکوپ متصل شده و نورهای چشمک زن با حرکات برابر صوتی هماهنگ می شوند. این باعث می شود که روی تصاویر انگار که به نظر می رسد تار های صوتی ایستاده اند
از این معاینه می توان برای ارزیابی ساختار چین های صوتی استفاده کرد.
استروبوسکوپی یک گزینه معاینه ساده و سریع و غیر دردناک در گوش و حلق و بینی است.
عوارض احتمالی
- آسیب به مخاط توربیناته (کانکا فوقانی بینی) یا سپتوم بینی همراه با خونریزی بعدی (هنگام پیشبرد آندوسکوپ از طریق دسترسی بینی تحتانی)
- اشک غشای مخاطی (بسیار نادر)
- ضایعات مخاطی با اسکارهای بعدی و تنگی (باریک شدن) حفره بینی (این از دریچه های بینی تا دهانه های خلفی بینی گسترش می یابد) ، احتمالاً با چسبندگی (چسبندگی) توربین به سپتوم بینی (نادر). این می تواند رهبری به انسداد بینی تنفس.
- آسیب به مخاط ورودی حنجره و نواحی تحتانی حلق (بسیار نادر).
- تورم مخاط در ناحیه ورودی حنجره. این ممکن است بستری باشد نظارت بر.
