اختلالات خواب - چه کمکی می کند

بررسی اجمالی

توضیحات: مشکلات به خواب رفتن و/یا خواب ماندن، احساس خستگی بیش از حد در طول روز
علائم: بسته به نوع اختلال خواب متفاوت است. علاوه بر خستگی، به عنوان مثال، سردرد، مشکلات حافظه، اختلالات خوردن، دندان قروچه، اختلالات حرکتی اندام ها، اختلالات تنفسی، راه رفتن در خواب
علل: استرس یا شرایط نامطلوب خواب، بلکه بیماری های روانی، ارگانیک یا عصبی، داروها، داروها
نکات: از بهداشت خواب خوب (زمان خواب منظم، دمای اتاق خواب راحت، بدون قهوه یا الکل در عصر) اطمینان حاصل کنید، سعی نکنید خود را مجبور به خوابیدن کنید، تکنیک های آرامش بخش (یوگا، مدیتیشن و غیره)، گیاهان دارویی (مثلاً کپسول، پاستیل یا چای)، حمام های خواب آور
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ در مورد اختلالات خواب مداوم؛ اگر اختلالات خواب یک بار سنگین باشد؛ اگر در طول روز خسته هستید و نمی توانید تمرکز کنید. اولین نقطه تماس پزشک خانواده شماست. در صورت لزوم شما را به متخصص ارجاع می دهد.

اختلالات خواب: توضیحات

تقریباً همه افراد در طول چند روز در مراحل پر استرس زندگی، در طی یک بیماری (مانند سرماخوردگی همراه با سرفه و انسداد بینی) یا به دلیل موقعیت های استرس زا، مشکلات خواب کوتاه مدت را تجربه می کنند. آنها معمولا بی ضرر هستند.

اختلالات خواب بسیار گسترده است و چیز بی اهمیتی نیست. اختلالات مزمن خواب، به ویژه، می تواند به شدت رفاه و عملکرد روزانه افراد مبتلا را محدود کند، مهارت های اجتماعی آنها را مختل کند و منجر به حوادث شود.

اختلالات خواب: چگونه خود را نشان می دهند؟

متخصصان بین بیش از 80 اختلال خواب مختلف تمایز قائل می شوند که با توجه به نوع علائم می توان آنها را به هشت گروه اصلی تقسیم کرد:

بی خوابی: اینها شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خوابیدن در طول شب، بیدار شدن زود هنگام صبح و خواب مزمن بدون طراوت است. علاوه بر این، افراد مبتلا از خستگی، مشکلات توجه یا حافظه، اختلال خلق و خو، تنش، سردرد و/یا نگرانی در مورد اختلال خواب شکایت دارند. بی خوابی یکی از شایع ترین اشکال اختلالات خواب است. آنها می توانند توسط استرس روانی (مانند نگرانی های مالی) یا سوء مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد از قرص های خواب آور) ایجاد شوند.
اختلالات تنفسی مرتبط با خواب: برای مثال، انواع مختلفی از آپنه خواب را شامل می شود. این باعث می‌شود که تنفس در شب متوقف شود، یعنی تنفس برای مدت کوتاهی متوقف می‌شود - اغلب اوقات خواب‌آور متوجه آن نمی‌شود.
اختلالات ریتم شبانه روزی خواب و بیداری: چنین اختلالات خواب ریتمیک می تواند در اثر تغییرات منطقه زمانی (جت لگ)، نوبت کاری، بیماری های ارگانیک یا سوء استفاده از دارو یا مواد ایجاد شود. آنها منجر به بی خوابی و خواب آلودگی شدید در طول روز می شوند.
پاراسومنیا: وقفه‌های دوره‌ای خواب به دلیل پدیده‌ها یا رفتارهای فیزیکی غیرعادی مانند راه رفتن در خواب، کابوس‌های شبانه، ناله‌های شبانه، اختلال خوردن مرتبط با خواب یا تخلیه مکرر و ناخودآگاه مثانه در طول خواب هستند.
اختلالات حرکتی مرتبط با خواب: اختلالات خواب در اینجا ناشی از حرکات ساده و معمولاً کلیشه ای است. یک اختلال حرکتی رایج مرتبط با خواب، سندرم پای بیقرار (RLS) است. از دیگر اختلالات خواب در این دسته می توان به اختلالات حرکتی دوره ای اندام و دندان قروچه در شب اشاره کرد.
سایر اختلالات خواب: این به تمام اختلالات خواب اطلاق می شود که نمی توان آنها را به هیچ یک از دسته های دیگر اختصاص داد، مثلاً به دلیل اینکه هنوز به اندازه کافی بررسی نشده اند یا ویژگی های دسته های مختلف اختلالات خواب را دارند.

اختلالات خواب مختلف ممکن است همپوشانی داشته باشند. به عنوان مثال، برخی از افراد از بی خوابی و همچنین راه رفتن در خواب (نوعی پاراسومنیا) و اختلالات تنفسی مرتبط با خواب رنج می برند. این همان چیزی است که موضوع اختلالات خواب را بسیار پیچیده می کند.

اختلالات خواب: علل و بیماری های احتمالی

اختلالات خواب را می توان با توجه به علت آنها به اختلالات اولیه و ثانویه تقسیم کرد:

اختلالات اولیه خواب

هیچ دلیل فیزیکی یا روانی نمی توان برای اختلالات اولیه خواب یافت. به عنوان مثال، آنها به دلیل استرس یا شرایط نامطلوب خواب ایجاد می شوند.

اختلالات خواب ثانویه

اختلالات خواب ثانویه یک علت فیزیکی (ارگانیک) یا روانی یا روانی دارند:

بیماری‌های روانی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی (مانند اختلال اضطراب فراگیر)، روان‌پریشی یا اسکیزوفرنی تقریباً همیشه باعث اختلالات خواب می‌شوند (مانند دشواری در به خواب رفتن و ماندن در خواب).
دارو گاهی اوقات می تواند به عنوان یک عارضه جانبی باعث اختلالات خواب شود. اینها شامل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد افسردگی خاص (مانند مهارکننده های MAO، SSRI ها)، داروهای فشار خون بالا (مانند مسدودکننده های آلفا)، داروهای آسم (مثلا تئوفیلین)، قرص های خواب مانند بنزودیازپین ها (تجدید اختلالات خواب پس از قطع ناگهانی داروها)، کورتیزون، هورمون های تیروئید، دارو برای زوال عقل، دیورتیک ها، آنتی هیستامین ها (داروهای آلرژی) و داروهایی که بیماران سرطانی به عنوان بخشی از شیمی درمانی دریافت می کنند (سیتواستاتیک).
داروهای قانونی و غیرقانونی نیز می توانند باعث اختلالات خواب شوند، به عنوان مثال به شکل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خوابیدن در طول شب یا آپنه خواب. داروهای مختل کننده خواب عبارتند از الکل، کافئین (به عنوان مثال قهوه، چای سیاه، نوشیدنی های انرژی زا)، نیکوتین، حشیش، هروئین، کوکائین و اکستازی.

اختلالات خواب: کارهایی که خودتان می توانید انجام دهید

گاهی اوقات یک بیماری جسمی یا روانی علت اختلال خواب است. در چنین مواردی، درمان توسط پزشک البته اولویت اول است. با این حال، در این موارد می توانید خودتان هم کاری برای رفع اختلالات خواب انجام دهید.

قوانینی برای خواب آرام

دو سوم تمام اختلالات خواب را می توان با اقدامات غیر دارویی بهبود بخشید. مهمتر از همه، این شامل بهداشت خواب خوب است. این شامل قوانین زیر است:

بیش از نیاز بدنتان نخوابید. این امر به ویژه برای افراد مسن اهمیت دارد.
عادت کنید که زمان خواب منظمی داشته باشید.
در طول روز چرت نزنید (مثلاً چرت ظهر).
از شرایط خواب راحت اطمینان حاصل کنید. این شامل دمای مناسب اتاق خواب است (حدود 18 درجه سانتیگراد ایده آل است).
الکل یا قهوه را در شب ننوشید – هر دو اثر محرک دارند. اگر به کافئین حساس هستید، از ظهر به بعد باید از مصرف آن اجتناب کنید. این در مورد کولا، نوشیدنی های انرژی زا و کاکائو نیز صدق می کند.
مطمئن شوید که یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید. اگر فقط فست فود می خورید و تمام روز روی کاناپه می نشینید، اگر مشکل خواب دارید تعجب نکنید.
اطمینان حاصل کنید که یک شب آرام دارید که روز را به آرامی به پایان می رساند. از سوی دیگر، تمرینات تناسب اندام شدید در عصر یا یک هیجان انگیز هیجان انگیز به عنوان خواندن عصرانه می تواند باعث اختلالات خواب (مثلا مشکل در به خواب رفتن) شود.

نکاتی در مورد اختلالات خواب

علاوه بر رعایت بهداشت خواب، نکات زیر نیز می تواند در برابر اختلالات خواب کمک کند:

محدودیت خواب: متناقض به نظر می رسد، اما کمک می کند: افراد سالم مبتلا به مشکلات خواب که میزان خواب خود را حداقل به مدت یک هفته کاهش می دهند، شب بعد سریعتر به خواب می روند، عمیق تر می خوابند و در شب کمتر از خواب بیدار می شوند. یک درمانگر می تواند محاسبه کند که در هر مورد چقدر زمان خواب باید کاهش یابد. برای انجام این کار، ابتدا باید یک دفترچه خاطرات خواب به مدت دو هفته داشته باشید که در آن زمان سپری شده در رختخواب را در هر شب ثبت کنید و زمان به خواب رفتن، دفعات بیدار شدن و کل مدت زمانی که به خواب می روید را تخمین بزنید.
بدون تلاش برای به خواب رفتن تشنجی: به جای اینکه ساعت‌ها در شب بی‌قرار بچرخند، به برخی از مبتلایان کمک می‌کند تا کتابی آرامش‌بخش بردارند یا بلند شوند و فعالانه خود را مشغول کنند (مثلاً اتو کردن).
نیت متناقض: اگر از مشکل به خواب رفتن رنج می‌برید، می‌توانید «فرمان بیداری» را امتحان کنید: از خود بخواهید وقتی دراز می‌کشید بیدار بمانید. این اغلب به شما کمک می کند تا سریعتر به خواب بروید تا زمانی که دیوانه وار سعی کنید به خواب بروید.
تمرکز شناختی: روی افکار و تصاویر آرام بخش در رختخواب تمرکز کنید.
فکر کردن را متوقف کنید: اگر افکار و نشخوارهای مداوم مانع از به خواب رفتن شما می شود، باید به شدت این افکار را متوقف کنید - هر بار دوباره (شاید با صدای بلند یا متفکرانه، اما در هر صورت قاطعانه "ایست کن!").
تکنیک های آرام سازی: آرام سازی پیشرونده عضلانی، تمرینات اتوژنیک، بیوفیدبک، یوگا و مدیتیشن نیز می توانند اختلالات خواب را در دراز مدت کاهش دهند.

درمان با گیاهان دارویی (فیتوتراپی)

تأثیر اقداماتی که در بالا توضیح داده شد، مانند بهداشت خواب خوب و تکنیک های آرام سازی، می تواند با گیاهان دارویی حمایت شود. آنها یک اثر آرامش بخش، آرام بخش و/یا خواب آور دارند:

آماده سازی گیاهان دارویی از داروخانه

در صورت استفاده از داروهای آماده و مناسب از داروخانه می توان از تأثیر گیاهان دارویی ذکر شده به بهترین وجه استفاده کرد. داروهای گیاهی (فیتوداروها) دارای محتوای کنترل شده از مواد فعال هستند و رسماً به عنوان دارو تأیید شده اند. آنها به شکل قطره، کپسول، قرص روکش دار یا قرص در دسترس هستند. بسیاری از گیاهان دارویی نیز چندین گیاه دارویی را ترکیب می کنند.

گیاهان دارویی به عنوان چای

همچنین می توانید از دمنوش های گیاهی برای اختلالات خواب، عصبی بودن و بی قراری استفاده کنید:

گل ساعتی: می تواند به اشکال خفیف بی قراری عصبی، مشکل در به خواب رفتن و ناراحتی های عصبی کمک کند. گیاه گل ساعتی اغلب در ترکیبات چای به همراه سایر گیاهان دارویی آرام بخش و آرامش بخش مانند اسطوخودوس و سنبل الطیب یافت می شود.
سنبل الطیب: اثر آرام بخش دارد، اما مانند قرص های خواب آور شیمیایی بیهوش کننده (مخدر) نیست. چای تهیه شده از ریشه سنبل الطیب می تواند به اختلالات خواب ناشی از عصبی بودن، بی قراری درونی یا مصرف زیاد قهوه کمک کند. برای اختلالات خواب مزمن، باید چندین فنجان در طول روز بنوشید.
رازک: آنها می توانند اثر آرام کنندگی سنبل الطیب را افزایش دهند زیرا یک عامل آرام بخش قوی در مخروط های رازک در هنگام نگهداری تشکیل می شود. رازک اغلب در ترکیب چای (مثلاً به عنوان چای رازک و سنبل الطیب) استفاده می شود.
بادرنجبویه: بادرنجبویه یک گیاه دارویی شناخته شده از طب رهبانی است. برگ های بادرنجبویه (و روغن گران قیمت بادرنجبویه) در میان چیزهای دیگر اثر آرام بخشی دارند. اگر مشکل خواب دارید، باید در طول روز چندین فنجان چای بادرنجبویه بنوشید.
اسطوخودوس: با گل‌های بنفش خود، از دیرباز به دلیل اثرات آرام‌بخش و خواب‌آور آن مورد توجه بوده است. اگر مشکل خواب دارید، قبل از خواب دو فنجان چای اسطوخودوس بنوشید.

مخمر سنت جان می تواند اثربخشی قرص های ضد بارداری و سایر داروهای ضد بارداری هورمونی و همچنین بسیاری از داروها (مانند داروهای آسم و آریتمی قلبی، رقیق کننده های خون از نوع کومارین) را کاهش دهد. بنابراین قبل از استفاده باید با پزشک خود مشورت کنید.

حمام های آرام بخش و خواب آور

حمام با گیاهان دارویی نیز می تواند به اختلالات خواب کمک کند. می توانید یک حمام آرام بخش آماده را از داروخانه یا داروخانه بخرید یا خودتان مخلوط حمام را تهیه کنید، به عنوان مثال حمام اسطوخودوس بر پایه روغن اسطوخودوس.

شما به یک امولسیفایر مانند زرده تخم مرغ، شیر یا خامه نیاز دارید. این تضمین می کند که روغن غیر محلول در آب به خوبی در آب حمام پخش می شود و فقط روی سطح شناور نمی شود یا به لبه حمام نمی چسبد. طرز تهیه حمام اسطوخودوس:

برای حمام کامل، دو زرده تخم مرغ، یک فنجان خامه (یا شیر)، دو قاشق غذاخوری عسل، سه تا چهار قاشق غذاخوری نمک و یک قاشق چایخوری روغن اسطوخودوس را با هم مخلوط کنید.
مخلوط را به آب حمام با دمای 37 تا 38 درجه سانتی گراد اضافه کنید.
حداقل 20 دقیقه خیس کنید.

می توانید به جای روغن اسطوخودوس از گل اسطوخودوس نیز استفاده کنید: روی 100 گرم گل اسطوخودوس دو لیتر آب داغ بریزید و بگذارید 5 دقیقه دم بکشد و به آب حمام اضافه کنید. حمام باید حداقل 20 دقیقه طول بکشد.

مالش با روغن اسطوخودوس

به عنوان مثال، می توانید از شخصی بخواهید که چند قطره از روغن را در دستان خود گرم کند و سپس آن را برای چند دقیقه به پشت شما بمالد (فقط با فشار کم و اجتناب از ستون فقرات).

می توانید خودتان روغن اسطوخودوس را به پاهایتان بمالید. از مچ پا تا انگشتان پا کار کنید.

بهتر است برای مالش روی تخت دراز بکشید (کمر، پا) تا بتوانید بلافاصله بعد از آن استراحت کنید.

کمپرس بابونه

کمپرس بابونه همچنین یک کاربرد گرمای خواب‌آور است:

روی یک یا دو قاشق غذاخوری گل بابونه نیم لیتر آب جوش بریزید.
روی آن را بپوشانید و بگذارید پنج دقیقه دم بکشد، سپس گل ها را صاف کنید.
کمپرس را در دم کرده قرار دهید و بگذارید چند دقیقه دم بکشد.
پارچه داخلی خیس شده را نزدیک شکم خود قرار دهید و بگذارید 20 تا 30 دقیقه بماند.

کمپرس شکمی ضد بی خوابی بهتر است در شب قبل از خواب استفاده شود.

در مورد استفاده صحیح از کمپرس می توانید در مقاله Wraps (کمپرس) و کمپرس بیشتر بخوانید.

قرص های خواب آور بدون نسخه

قرص های خواب بدون نسخه در داروخانه ها، بسیاری از داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی بهداشتی موجود است. مثلاً اینها عبارتند از

قرص های خواب آور حاوی دیفن هیدرامین یا داکسیلامین
قرص های خواب حاوی هورمون خواب ملاتونین در دوزهای پایین (در سوئیس صدق نمی کند)

اگر اقدامات غیر دارویی (بهداشت خواب خوب و غیره) به اندازه کافی کمک نکند، قرص های خواب بدون نسخه گزینه خوبی هستند. داروساز یا پزشک به شما می گوید که چگونه از داروها به درستی استفاده کنید و چه مدت می توانید آنها را مصرف کنید.

اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید، در مورد استفاده از قرص های خواب بدون نسخه با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. او می تواند در مورد انتخاب یک آماده سازی مناسب به شما توصیه کند و تداخلات احتمالی بین داروهای شما را ارزیابی کند.

اختلالات خواب: درمان های خانگی

اگر مشکل به خواب رفتن یا خواب ماندن دارید، درمان های خانگی مختلف برای اختلالات خواب ممکن است بتواند به شما کمک کند.

سرماخوردگی برای بی خوابی

دوش آب سرد: دوش شبانه می تواند اثر خواب آور داشته باشد. برای این کار از آب سرد با دمای حدود 18 درجه سانتیگراد استفاده کنید. از پا شروع کنید و سپس به آرامی جت آب را از قسمت بیرونی پا به سمت زانو حرکت دهید. سپس اجازه دهید جت به سمت پایین به سمت داخل ساق حرکت کند.

سپس به آرامی آب را با حوله پاک کنید - خشک نکنید! شما باید خیساندن پاهای سرد را هر شب تکرار کنید.

کمپرس سرد و مرطوب گوساله: این کمپرس‌ها اثر آرام‌بخش و آرامش‌بخش دارند، به‌ویژه اگر برای مدت طولانی، مثلاً یک شبه بماند. آنها همچنین می توانند برای کمک به به خواب رفتن استفاده شوند.

گرما می تواند خواب را تقویت کند

بسیاری از افراد نیز گرمای رختخواب را قبل از خواب دلپذیر می دانند. به عنوان یک درمان خانگی ساده برای بی خوابی، می توانید یک بطری آب گرم یا یک بالش دانه گرم (مثلاً بالش سنگ گیلاس) را در رختخواب قرار دهید. این یک اثر آرامش بخش است و گردش خون را تقویت می کند.

شیر گرم با عسل برای کمک به خوابیدن

شیر گرم با عسل می تواند به شما کمک کند به خواب بروید. شیر نه تنها می تواند غشاهای مخاطی تحریک شده گلو را تسکین دهد (مثلاً اگر سرما خورده اید) - شیر همچنین حاوی اسید آمینه تریپتوفان است. این می تواند ترشح هورمون خواب ملاتونین را در مغز تحریک کند.

برای انجام این کار، تریپتوفان به وسیله ای برای انتقال نیاز دارد: پروتئین انتقالی آلبومین. با این حال، اسیدهای آمینه دیگر بسیار بهتر به مولکول انتقال متصل می شوند. اینجاست که عسل وارد عمل می شود: کربوهیدرات های موجود در آن مانع از انتقال اسیدهای آمینه به مغز می شود - اما تریپتوفان یک استثنا است.

اگر می خواهید از این اثر استفاده کنید، یک لیوان یا فنجان شیر را گرم کرده و یک قاشق چای خوری عسل را در آن حل کنید. قبل از خواب، شیر عسل را در جرعه های کوچک و ترجیحا ولرم بنوشید.

نوزادان زیر یک سال نباید عسل بنوشند. می تواند حاوی سموم باکتریایی باشد که برای آنها خطرناک است.

نکاتی در مورد اختلالات خواب در کودکان

خواب آرام برای رشد کودکان بسیار مهم است. در اینجا چند نکته برای حمایت از خواب آرام و مقابله با اختلالات خواب در کودکان آورده شده است:

زمان های منظم خواب و بیداری: این زمان ها به ویژه برای کودکان مهم است. مطمئن شوید که به شدت به این زمان ها پایبند هستید - حتی در تعطیلات آخر هفته و در طول تعطیلات.
آداب خواب کوچک: حمام کردن هر روز عصر، یک بازی آرام، یک داستان شب قبل از خواب یا یک آهنگ می تواند به خواب کودکان کمک کند. از نظم و ثبات اطمینان حاصل کنید.
اتاق خواب تاریک: نور اتاق خواب کودک شما باید خاموش یا حداقل کم شود. یک چراغ شب کوچک در صورتی مجاز است که کودک احساس راحتی بیشتری کند.
در تخت خودش بخوابد: اجازه ندهید کودک روی مبل اتاق نشیمن یا روی بازوی شما بخوابد، در غیر این صورت به الگوی خواب اشتباه عادت می کند.
بدون پستانک یا شیشه شیر: سعی نکنید کودک را با پستانک یا شیشه شیر بخوابانید – حتی اگر سخت باشد.
باز بودن: فعالیت‌های غیرمعمول، بیماری‌ها یا رویدادهای خانوادگی می‌تواند باعث اختلال موقت خواب در کودکان شود. همچنین می‌تواند به بچه‌های کوچک‌تر کمک کند که می‌توانند در مورد چیزهایی که آنها را آزار می‌دهند یا استرس‌زا صحبت می‌کنند، از قبل صحبت کنند - اما در طول روز و نه قبل از خواب.
از خوابگردهای کوچک محافظت کنید: راه رفتن در خواب در کودکان معمولاً در سنین چهار تا هشت سالگی رخ می دهد و معمولاً خود به خود برطرف می شود. با این حال، رعایت نکات ایمنی برای جلوگیری از حوادث در هنگام راه رفتن در خواب بسیار مهم است (به عنوان مثال میله های ایمنی روی پنجره ها، مانع روی پله ها، زنگ هشدار بر روی درب اتاق کودک برای بیدار کردن والدین).
ایمنی در هنگام حملات پانیک: حملات پانیک شبانه عمدتاً در کودکان چهار تا دوازده ساله رخ می دهد. کودک ناگهان با فریاد از خواب بیدار می شود و اغلب خیس عرق می شود، گیج است، سرگردان است و نمی تواند هیچ "رویاهای بد" را به خاطر بیاورد. صبح روز بعد، معمولاً چیزی در مورد حمله پانیک به یاد نمی آورند. به عنوان والدین، کاری جز دلداری دادن به کودک مبهوت و اطمینان دادن به آنها که همه چیز خوب است، نمی توانید انجام دهید. با بزرگتر شدن کودک، حملات پانیک معمولا کاهش می یابد و همراه با آن اختلالات خواب نیز کاهش می یابد.

اختلالات خواب: چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

گاهی اوقات به محض ناپدید شدن محرک، اختلالات خواب خود به خود ناپدید می شوند (مانند مرحله استرس زا در محل کار، خانه تکانی، بیماری). در موارد دیگر، بهداشت خواب خوب (به بالا مراجعه کنید) می تواند اختلالات خواب را از بین ببرد. مراجعه به پزشک در موارد زیر توصیه می شود:

اختلالات خواب ادامه دارد (عدم خواب آرام و/یا مداوم سه شب در هفته به مدت حداقل یک ماه)،
اختلال خواب شبانه باعث ایجاد استرس زیادی در شما می شود
اغلب در طول روز خسته و بی تمرکز هستید.

اگر اختلالات خواب استرس زا را تجربه می کنید، ابتدا به پزشک خانواده خود مراجعه کنید. بر اساس یک بحث مفصل برای ثبت سابقه پزشکی شما، او اغلب می تواند علت اختلال خواب را استنباط کند، به عنوان مثال شرایط خواب نامطلوب، یک بیماری (مانند افسردگی، پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید) یا مصرف یک داروی خاص. به عنوان مثال داروهای ضد فشار خون).

پزشک عمومی شما ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد، به عنوان مثال یک متخصص گوش و حلق و بینی در مورد خروپف شدید. در صورت لزوم، متخصص خواب (آزمایشگاه خواب) را نیز توصیه می کند.

اختلالات خواب: پزشک چه می کند؟

پزشک ابتدا مشکلات خواب شما را با جزئیات بیشتری بررسی می کند. بسته به نتایج، درمان مناسب را پیشنهاد می کند.

روشن شدن اختلالات خواب

نوع اختلال خواب (مانند بی خوابی همراه با مشکل در به خواب رفتن و/یا خوابیدن در طول شب، پرخوابی با تمایل بیش از حد به خواب یا حملات خواب در طول روز)
مدت، دوره و ریتم اختلال خواب (ریتم خواب و بیداری)
رفتار خواب و شرایط زندگی که بر خواب تأثیر می‌گذارد (مثلاً: چقدر زمان در رختخواب می‌گذرانید؟ عصرها چه می‌کنید؟ آیا عادت‌های خواب خاصی دارید؟)
تأثیرات محیطی (به عنوان مثال سر و صدا، درجه حرارت در اتاق خواب)
قبل از درمان (مثلا مصرف قرص های خواب آور)
علائم در طول دوره به خواب رفتن و ماندن در خواب (چرخش افکار، فکر کردن، تنش، اختلالات تنفسی، پاهای بی قرار، کابوس و غیره)
خلق و خوی روز (مانند عملکرد، فعالیت)

در برخی موارد، پزشکان همچنین از بیماران خود می خواهند که یک پرسشنامه خواب را تکمیل کنند و/یا یک دفترچه خاطرات خواب را برای مدتی نگه دارند.

تحقیقات

برای پی بردن به اختلالات خواب، پزشک می تواند معاینات مختلفی از جمله

معاینه فیزیکی دقیق
آزمایش‌های آزمایشگاهی (مثلاً اندازه‌گیری هورمون‌های تیروئید در خون در صورت مشکوک شدن به اختلال عملکرد تیروئید به عنوان علت اختلال خواب)
اندازه گیری جریان الکتریکی قلب (الکتروکاردیوگرافی = ECG)
اندازه گیری امواج الکتریکی مغز (الکتروانسفالوگرافی = EEG)

در آزمایشگاه خواب

معاینه در آزمایشگاه خواب در شب انجام می شود، یعنی بیمار شب را در اتاق خواب جداگانه ای در آزمایشگاه می گذراند که در آن پزشکان خواب می توانند خواب او را کنترل کنند: سیگنال های فیزیولوژیکی بیمار ثبت می شود که می تواند برای ارزیابی کمی خواب استفاده شود (با مراحل مختلف خواب سبک و عمیق آن)، اختلال خواب و بیماری های مرتبط با خواب. به عنوان بخشی از این به اصطلاح پلی سومنوگرافی (PSG)، عملکردهای فیزیولوژیکی زیر با استفاده از الکترودها یا حسگرها اندازه گیری و ثبت می شوند:

امواج مغزی (الکتروانسفالوگرافی، EEG)
حرکات چشم (الکترواکولوگرافی، EOG)
فعالیت عضلانی (الکترومیوگرافی، EMG)
فعالیت قلب (الکتروکاردیوگرافی، نوار قلب)
جریان تنفسی و تلاش تنفسی
اشباع اکسیژن
وضعیت بدن

گاهی اوقات خواب بیمار نیز در فیلم ضبط می شود. این اجازه می دهد تا هر گونه ناهنجاری رفتاری در طول خواب بعداً هنگام ارزیابی داده ها در نظر گرفته شود.

درمان با قرص های خواب آور

در صورت لزوم، پزشک برای شما یک قرص خواب تجویز می کند. در اصل، استفاده از چنین دارویی تنها در صورتی توصیه می شود که سایر اقدامات (به عنوان مثال بهداشت خواب، محدودیت خواب، گیاهان دارویی) ناموفق باشد.

به خاطر داشته باشید که بسیاری از این داروها می توانند منجر به عوارض عادت و حتی اعتیاد شوند. توقف آنها می تواند به طور موقت دوباره اختلال خواب را تشدید کند (بی خوابی برگشتی).

بسیاری از این داروهای خواب، تنش و کنترل عضلانی را کاهش می دهند که خطر زمین خوردن در شب را افزایش می دهد. این تأثیر و کاهش توانایی تمرکز می تواند در طول روز باقی بماند و عملکرد شما را محدود کند.

بنابراین شما باید همیشه چنین داروهای خواب (بروشور بسته را بخوانید!) را در شب قبل از رفتن به رختخواب مصرف کنید و نه زمانی که شب از خواب بیدار می شوید یا برای چند ساعت بیدار بوده اید.

در مورد استفاده صحیح از قرص های خواب برای اختلالات خواب از پزشک یا داروساز خود مشاوره جامع بخواهید!