ویروساتیک (که اغلب ویروس استاتیک نیز نامیده می شود) گروهی از آن هستند داروهای برای درمان بیماری های ویروسی استفاده می شود بر خلاف آنتی بیوتیک ها، که برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود و در حال حاضر بخشی جدایی ناپذیر از طب مدرن است ، تولید عوامل ضد ویروسی هنوز در مراحل اولیه است. اگرچه آزمایشات اولیه در اوایل دهه 1960 انجام شد ، اما هدف توسعه مهار کننده ویروس بود داروهای تنها با پیشرفت تحقیقات ژنتیکی در دهه 1980 امکان پذیر شد.
ویروساتیک چیست؟
بیشتر ویروساتیک ها مبارزه نمی کنند ویروس ها به طور مستقیم اما آنها را با قطع روند تولید مثل مهار می کند. بیشتر ویروسی ها مبارزه نمی کنند ویروس ها به طور مستقیم ، اما آنها را با قطع روند تولید مثل مهار کنید. بر خلاف باکتری, ویروس ها نمی توانند به تنهایی تولید مثل کنند و بنابراین به سلولهای میزبان اعتماد می کنند. ضد ویروس داروهای می تواند این روند را در چندین نقطه قطع کند. به عنوان مثال ، آنها می توانند از دسترسی ویروس ها به گیرنده ها ، یعنی محل اتصال به سلول میزبان جلوگیری کنند یا از تصرف کامل سلول توسط ویروس جلوگیری کنند. عوامل دیگر با قطع تقسیم سلول از تکثیر سلولهای قبلاً آلوده جلوگیری می کنند. هنوز هم داروهای دیگر ، مانند به اصطلاح اینترفرون، پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن در مبارزه با عوامل بیماری زا این مواد پیام رسان درون زا توسط سلول های آلوده تولید می شوند تا بافت اطراف را از ویروس مطلع کرده و مکانیسم های دفاعی بیشتری را فعال کنند. این روند با کمک مصنوعی شدت می یابد اینترفرون. مصنوعی تولید شده است آنتی بادی تاثیری مشابه دارند. این سلولها به سلولهای آلوده متصل می شوند و بنابراین شناخت آنها را تسریع می کنند و با آنها مبارزه می کنند. استفاده از داروهای تحریک کننده سیستم ایمنی ، در میان سایر روش ها ، به عنوان درمان ایمنی نیز شناخته می شود.
کاربرد پزشکی ، اثر و استفاده از آن
از جمله داروهای ویروسی که بیشتر استفاده می شود ، داروهای ضد ویروس است. این موارد در درمان عفونت اچ آی وی برای کند کردن شروع آن استفاده می شود ایدز. اگرچه هنوز نمی توان درمانی را انتظار داشت ، اما اثر مهارکننده ویروس امیدوارکننده است و امید به زندگی بیماران HIV را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. همچنین از ویروساتیک در مناطق دیگر بیشتر و بیشتر استفاده می شود ، اغلب به عنوان مثال مکمل به واکسیناسیون پیشگیرانه معیارهای موثرتر باقی می ماند ، اما تاثیر ویروس ها آنقدر سریع جهش می یابند که باید هر ساله واکسن جدیدی تولید شود. اگر این دارو خیلی دیر تجویز شود ، داروهای ضد ویروس می توانند روند بیماری را در گروه های در معرض خطر کاهش دهند. این شامل کودکان ، زنان باردار ، بیمارانی است که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف شده است و یا کسانی که از بیماری های مزمن رنج می برند و می توانند عوارض ایجاد کنند. در موارد طولانی هپاتیت، می توان برای به حداقل رساندن آسیب شدید به کبد. در مورد لاعلاج تب خال بیماری سیمپلکس ، ضد ویروس ها می توانند مدت زمان ، شدت و دفعات شیوع بیماری های مکرر را کاهش دهند. بعلاوه ، در بسیاری از موارد ، این داروها خطر انتقال را کاهش می دهند. شبیه به آنتی بیوتیک ها، ضد ویروس ها در حال حاضر باعث ظهور بیماری های ویروسی مقاوم شده اند ، که در هنگام استفاده از آنها مورد توجه قرار می گیرد. بنابراین ، هنگامی که مزایای درمان بیش از خطرات باشد ، از این عوامل به طور بسیار هدفمند استفاده می شود.
ویروس استاتیک گیاهی ، طبیعی ، هومیوپاتی و دارویی.
بسیاری از مهارکننده های ویروسی از مواد طبیعی ساخته می شوند. ماده اصلی داروی معروف Tamiflu (ماده فعال: اوسلتامیویر) از ستاره واقعی گرفته شده است رازیانه. در طول پرنده آنفولانزا اپیدمی ، افزایش تقاضا حتی به کمبود عرضه منجر شد. اثر ضد ویروسی به روغنهای اساسی موجود در گیاه نسبت داده می شود. با توجه به آزمایشات آزمایشگاهی ، اینها همچنین مسئول تأثیر اکالیپتوس روغن در برابر تب خال ویروس ها علاوه بر این ، بسیاری از گونه های قارچ حاوی اجزای ضد ویروسی هستند. با این حال ، داروهای کاملاً طبیعی هنوز وجود ندارند. تمام مواد منبع طبیعی علاوه بر این چندین مرحله ، اغلب بسیار پیچیده ، پردازش می شوند. فرم های دوز متفاوت است. تزریق راه حل و قرص معمول هستند. داروها اغلب بر اساس نحوه عملکرد آنها تقسیم می شوند ، یعنی اینکه آیا ویروس را قبل ، بعد یا بعد از عفونت سلول های سالم تحت تأثیر قرار می دهند. طیف کاربرد عامل دیگری است. ویروستیک ها می توانند در برابر بیماری های منفرد یا تعداد کمی از بیماری ها قرار بگیرند یا مانند اینترفرون، می تواند یک اثر ضد ویروسی کلی اعمال کند.
خطرات و عوارض جانبی
از آنجا که گروه این داروها بسیار زیاد است ، طیف عوارض جانبی احتمالی نیز به همین ترتیب گسترده است و به نوع کاربرد بستگی دارد. به عنوان مثال ، ضد ویروس پماد که از خارج استفاده می شود به خوبی تحمل می شود و عوارض جانبی معمولاً به محدوده کاربرد محدود می شوند. در میان داروهای فعال سیستمیک ، یعنی داروهای مصرف شده به عنوان قرص, تهوع, سردردو اسهال بیشتر اتفاق می افتد ويروستاتيك ها براي خاص طراحي شده اند پاتوژن ها به طور کلی بهتر تحمل می شوند ، در حالی که عواملی که می توانند در مناطق بزرگ استفاده شوند نیز عوارض جانبی بیشتری ایجاد می کنند. از آنجا که اکثر مواد فعال از طریق پردازش می شوند کبد، بیماران مبتلا به بیماری کبد در معرض خطرات بیشتری قرار دارند. از آنجا که مرگ در نادرترین موارد ممکن است رخ دهد و بسیاری از عوامل مهار کننده ویروس فقط چند سال است که در بازار وجود دارد ، همیشه نمی توان عوارض جانبی را به طور دقیق پیش بینی کرد. شایعترین بیماریهای ویروسی در حال ظهور در افراد سالم بدون مشکل بهبود می یابند و بنابراین استفاده از داروهای ضد ویروسی را فقط در موارد استثنایی توجیه می کنند.
