کنگر فرنگی: اثرات و کاربردها

کنگر فرنگی چه تاثیری دارد؟

مهم ترین ترکیبات موجود در برگ گیاه کنگر عبارتند از کافئیک اسید، اسید کلروژنیک و نئوکلروژنیک، سینارین، مواد تلخ (حدود شش درصد)، فلاونوئیدها و سسکی ترپن ها (مواد تلخ). تصور می شود که آنها مسئول اثر درمانی کنگر فرنگی هستند.

کنگر فرنگی (Cynara scolymus) تولید و ترشح صفرا را افزایش می دهد و در نتیجه هضم چربی را بهبود می بخشد. کنگر فرنگی همچنین سطح کلسترول و سطح کلی چربی خون را کاهش می دهد. رسوبات کلسترول موجود بر روی دیواره رگ های خونی نیز می تواند حل شود.

علاوه بر این، ترکیبات موجود در کنگر فرنگی از طریق مکانیسم‌های مختلف از کبد محافظت می‌کند و اثر سم‌زدایی دارد. آخرین اما نه کم اهمیت، آنها فعالیت ماهیچه های روده را تحریک می کنند که به هضم غذا نیز کمک می کند.

ترکیبات موجود در برگ کنگر فرنگی با هم تاثیر بسیار مثبتی بر هضم و کبد دارند. بنابراین عصاره برگ ها برای درمان به اصطلاح شکایات سوء هاضمه، که به عنوان سندرم معده تحریک پذیر نیز شناخته می شود، شناخته می شود - به خصوص اگر این شکایات ناشی از اختلالات سیستم کبدی صفراوی باشد. این شکایات شامل

  • درد در قسمت فوقانی شکم
  • سوزش معده
  • احساس سیری
  • نفخ
  • تهوع و استفراغ

کنگر فرنگی به عنوان یک غذا

گل ها و برگ های گوشتی هنگام پختن به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته می شوند. با این حال، آنها تقریباً برای بیماری هایی که به عنوان عصاره برگ ذکر شده است مفید نیستند، زیرا پختن بخش زیادی از مواد تشکیل دهنده را بی اثر می کند. با این حال، قسمت های پخته شده گیاه دارای محتوای بالایی از فیبر محلول است. بنابراین کنگر فرنگی از کاهش وزن حمایت می کند.

از کنگر فرنگی چگونه استفاده می شود؟

برگ های کنگر فرنگی به اشکال مختلف برای استفاده دارویی برای درمان ناراحتی های گوارشی موجود است: خشک و له شده برای چای کنگر فرنگی، کپسول کنگر فرنگی، به عنوان عصاره خشک، آب پرس گیاه تازه و عصاره های آبی. عصاره خشک هر دو برگ خشک و تازه به دست می آید و به شکل قرص کنگر فرنگی، کپسول کنگر فرنگی یا قرص های آرتیشو موجود است. دوز توصیه شده روزانه سه تا شش گرم از داروی دارویی است.

برخلاف سبزیجات کنگر فرنگی، آب کنگر فرنگی که از گل های شکفته نشده تولید می شود، همچنان حاوی نسبت زیادی از مواد موثره است. بنابراین تأثیر آب کنگر فرنگی خوب است و به معده تحریک پذیر یا محافظت از کبد کمک می کند.

درمان های خانگی مبتنی بر گیاهان دارویی محدودیت هایی دارد. اگر علائم شما برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کرد و با وجود درمان بهبود نیافت یا حتی بدتر شد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.

اگر می خواهید با کمک کنگر لاغر شوید، باید به طور منظم پایه گل و قسمت گوشتی برگ های پخته شده را به عنوان خوراکی مصرف کنید. با این حال، این به تنهایی به کاهش وزن کمک نمی کند. در عوض، باید مطمئن شوید که یک رژیم غذایی متعادل و غنی از فیبر می خورید و ورزش و ورزش زیادی را در زندگی خود گنجانده اید.

کنگر فرنگی چه عوارضی می تواند ایجاد کند؟

هرکسی که به گیاهان کامپوزیت (Asteraceae) حساسیت دارد، ممکن است به کنگر فرنگی نیز حساس باشد (آلرژی متقاطع). از گونه های شناخته شده گون شامل آرنیکا، بابونه، گل ماگ، اکیناسه، گل همیشه بهار و آفتابگردان است.

به ندرت، اسهال خفیف، ناراحتی بالای شکم، حالت تهوع و سوزش سر دل ممکن است رخ دهد.

هنگام استفاده از کنگر فرنگی باید به چه نکاتی توجه کنید

  • در صورت انسداد صفرا یا سنگ کیسه صفرا نباید از برگ های کنگر فرنگی استفاده کرد.
  • از آنجایی که هیچ مطالعه ایمنی مرتبطی در دسترس نیست، زنان باردار و شیرده و کودکان زیر دوازده سال باید از مصرف آرتیشو خودداری کنند.

نحوه تهیه محصولات کنگر فرنگی

می توانید فرآورده های مختلف حاوی کنگر فرنگی را از داروخانه یا داروخانه خود تهیه کنید. برای استفاده صحیح از کپسول کنگر فرنگی یا سایر اشکال دارویی، لطفا بروشور بسته مربوطه را مطالعه کرده و از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.

کنگر فرنگی چیست؟

کنگر فرنگی (Cynara scolymus) که متعلق به خانواده Asteraceae است، در اصل از شمال آفریقا می آید. امروزه این گیاه غیر مقاوم در محصولات کشاورزی در منطقه مدیترانه و اروپای مرکزی کشت می شود. کنگر فرنگی از منطقه مدیترانه عمدتاً برای فروش به عنوان گیاه سبزی استفاده می شود، در حالی که گیاهانی که در شرایط کنترل شده در اروپای مرکزی کشت می شوند برای تولید محصولات دارویی استفاده می شوند.

کنگر گیاهی علفی است که از نظر ظاهری شبیه گیاهان خار مریم است: برگهای بزرگ، یک تا دو پینه دار، گاهی اوقات خاردار، که در قسمت زیرین آن به شکل انبوه است، یک گل سرخ را تشکیل می دهند. از این قسمت، یک ساقه محکم و برگدار تقریباً دو متر به هوا بلند می شود. تا سه سر گل برجسته به اندازه حدود 15 سانتی متر در انتها رشد می کند. این گل‌آذین‌ها از گل‌های لوله‌ای آبی-بنفش متعددی تشکیل شده‌اند که با براکت‌هایی که مانند آجر چیده شده‌اند احاطه شده‌اند.