آنومالوسکوپی روشی است که برای تشخیص و ارزیابی کمبود بینایی رنگ در چشم پزشکی استفاده می شود (مراقبت از چشم) این معاینه بر روی تشخیص کمبودهای سبز-قرمز متمرکز است ، که باید به ویژه برای انجام ایمن برخی از حرفه ها تأیید شود. این شامل ، به عنوان مثال ، خلبانان یا رانندگان اتوبوس است ، زیرا خطر خاصی در ترافیک جاده ای یا ترافیک هوایی وجود دارد. به همین دلیل ، معاینه آنومالوسکوپی بخشی از پزشکی است سازگاری معاینه.
La اختلالات بینایی رنگ به تصاویر بالینی مختلف تقسیم می شوند. آکروماتوپسی ، این یک اختلال ارثی نادر است ، که در آن هیچ رنگ یا فقط رنگ جزئی قابل درک نیست ، بلکه فقط کنتراست (تاریک روشن) یا آکرومازی (رنگ کوری) ، که در آن هیچ تصوری از رنگ وجود ندارد و بیماران فقط تفاوت در روشنایی را تشخیص می دهند. کمبود بینایی مادرزادی رنگ شامل تریکرومازیای غیر عادی است که نشان دهنده (کمبود رنگ برای قرمز ، سبز و آبی) و رنگ جزئی است کوری (دیکرومازی - هر کدام دو رنگ کاذب ؛ تک رنگی - رنگ کاذب یا قرمز ، سبز یا آبی است). دیکرومازی به طور معمول منجر به سردرگمی رنگ می شود و همچنین می توان کمبود بینایی رنگ را به دست آورد. از آنومالوسکوپی برای تشخیص کمبود قرمز تک رنگ استفاده می شود /کوری از کمبود / نابینایی سبز. مفهوم سازی کمبود دید رنگ به شرح زیر است:
- پروتانومالی (کمبود قرمز).
- پروتانوپیا (کوری قرمز)
- دوترانومالی (کمبود سبز)
- Deuteranopia (نابینایی سبز)
- تریتانومالی (آبی)
- تریتانوپیا (کوری آبی)
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- بیماران مشکوک به جزئی کور رنگی (قرمز یا سبز).
- پزشکی سازگاری امتحان برای مشاغل خاص (به عنوان مثال ، خلبانان).
روش
پروتانومالی و دوترانومالی هر دو براساس a ژن جهش در مخروطهای شبکیه (سلولهای حسی رنگ شبکیه) که رهبری به ترتیب در سنتز رنگدانه بصری قرمز و سبز اختلال ایجاد می کند. در نتیجه ، فقط رنگدانه های بصری باقی مانده در هر مورد فعال هستند و در نتیجه جزئی ایجاد می شوند کور رنگی.
آنومالوسکوپی مبتنی بر مفهوم اختلاط رنگی افزودنی است که میزان رنگ را در چشم انسان تعیین می کند: به عنوان رنگ های اصلی ، قرمز ، سبز و آبی باعث ایجاد رنگ سفید در ادراک انسان می شوند. وقتی گیرنده های رنگ سبز و قرمز به طور همزمان تحریک می شوند ، رنگ زرد در مرکز بینایی مرکز تولید می شود سیستم عصبی (مغز).
در طی معاینه آنومالوسکوپی ، بیمار از طریق دستگاه به یک دایره نگاه می کند ، که نیمی از آن زرد طیفی با طول موج 589 نانومتر را نشان می دهد. نیمی دیگر از مخلوطی از قرمز طیفی (671 نانومتر) و سبز طیفی (546 نانومتر) تشکیل شده است. این مخلوط زرد نیز به نظر می رسد. حال به این فرد دستور داده شده است که مخلوط رنگ (قرمز و سبز) را اصلاح کند تا نیمی از دایره دقیقاً با رنگ زرد طیفی مطابقت داشته باشد. یک بیمار با کمبود قرمز ، قرمز بیشتری اضافه می کند و یک بیمار با کمبود سبز ، رنگ سبز بیشتری برای تنظیم درک رنگ اضافه می کند. اکنون نسبت اختلاط برای تعیین ضریب ناهنجاری استفاده می شود ، که ارزیابی کمی از درجه کمبود رنگ را ارائه می دهد:
- طبیعی - 0.7-1.4
- پروتانومال (قرمز ضعیف) - 0.02-0.6
- دوترانومال (سبز ضعیف) - 2.0-20.0
آنومالوسکوپی یک روش ساده و م forثر برای تشخیص و تعیین کمبود یا کوری قرمز و سبز است. این به طور منظم در استفاده می شود سازگاری-برای معاینات وظیفه.
