اختلال بینایی رنگ (مترادف: اختلال بینایی رنگ ؛ کمبود بینایی رنگ ؛ ICD-10-GM H53.5: اختلالات بینایی رنگ) به کمبود بینایی رنگ و رنگ اشاره دارد. کوری به رنگ های مختلف
اختلالات بینایی رنگ شامل موارد زیر است:
- آکروماتوپسی یا آکندروپلازی - رنگ کل کوری، به این معنی که هیچ رنگی قابل درک نیست ، فقط تضاد (تاریک روشن) است.
- دوترانومالی (کمبود سبز (مخروط های سبز تحلیل رفته) ؛ 5٪).
- Deuteranopia (سبز کوری (مخروط سبز وجود ندارد) ؛ 1٪)
- اختلالات بینایی رنگی را به دست آورد
- کوررنگی کامل
- پروتانومالی (کمبود قرمز (مخروط قرمز تحلیل رفته) ؛ 1٪).
- پروتانوپیا (کوری قرمز (مخروط قرمز وجود ندارد) ؛ 1٪).
- تریتانومالی (کمبود زرد آبی- از هر 1 مورد <).
- تریتانوپیا (کوری آبی (مخروط های آبی وجود ندارد) ؛ 0.002٪ از مردان و 0.001٪ از زنان)
تشخیص کمبود رنگ از کور رنگی. به همین ترتیب ، مادرزادی را می توان از اشکال اکتسابی تشخیص داد. شایع ترین کمبود بینایی رنگی مادرزادی ، کمبود بینایی قرمز-سبز است. شایع ترین اختلال بینایی رنگی اکتسابی ، کمبود بینایی زرد آبی است. کامل کور رنگی بسیار نادر است
نسبت جنسیت: نرها بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند.
در از دست دادن بینایی قرمز و سبز ، مردان بیشتر از هر زمان ، تقریباً هشت درصد ، نسبت به زنان ، 0.4٪ مبتلا می شوند.
