رباط صلیبی چیست؟
رباط صلیبی (Ligamentum cruciatum) یکی از چندین رباط است که ثبات مفصل زانو را تضمین می کند. به بیان دقیق، هر زانو دارای دو رباط صلیبی است: یک رباط صلیبی قدامی (Ligamentum cruciatum anterius) و یک رباط متقاطع خلفی (Ligamentum cruciatum posterius). این دو رباط از دسته های فیبر کلاژنی (بافت همبند) تشکیل شده اند و ران (ران) و ساق پا (درشت نی) را به هم متصل می کنند. آنها به طور مرکزی بین سطوح مفصلی دو استخوان ساق پا می نشینند و همانطور که از نام آن پیداست از یکدیگر عبور می کنند. رباط های صلیبی قدامی هر کدام از قسمت بیرونی پشت به داخل جلو کشیده می شوند، در حالی که رباط های خلفی در جهت مخالف کشیده می شوند.
رباط صلیبی عقبی
رباط صلیبی خلفی که از دو دسته تشکیل شده است، ضخیم‌تر از رباط قدامی است و از همه رباط‌های مفصل زانو قوی‌تر است. حدود 80 کیلوگرم پاره می شود. در داخل مفصلی، طول آن به حدود سه تا چهار سانتی متر و عرض آن به حدود 13 میلی متر می رسد.
رباط صلیبی قدامی
رباط صلیبی قدامی از سه دسته کلاژن تشکیل شده است که شبیه به رشته های طناب روی یکدیگر پیچیده شده اند. در مقایسه با رباط صلیبی خلفی، طولانی تر است و خون ضعیف تری دارد. می تواند بار حدود 40 کیلوگرم را تحمل کند.
عملکرد رباط صلیبی چیست؟
رباط‌های صلیبی - رباط‌های متقاطع قدامی و خلفی - به دلیل موقعیت مورب خود، صرف‌نظر از اینکه زانو را کشیده یا خم کنیم، همیشه تنش دارند. در طول چرخش خارجی، رباط های صلیبی از هم دور می شوند. در طول چرخش به سمت داخل، با پیچیده شدن به دور یکدیگر از چرخش بیش از حد به داخل جلوگیری می کنند.
رباط صلیبی در کجا قرار دارد؟
رباط های صلیبی از جمله رباط های مرکزی یا داخلی زانو هستند. آنها در مفصل (داخل مفصلی) بین سطوح مفصلی استخوان ران و تیبیا قرار دارند، اما در خارج از کپسول مفصلی (خارج کپسول) به استخوان ران و درشت نی متصل می شوند. اطراف رباط های صلیبی منیسک ها قرار دارند. خون رسانی به رباط های صلیبی توسط شریان میانی جنس تامین می شود که از پشت ساق پا تا مفصل زانو حرکت می کند.
رباط صلیبی چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
مانند هر رباط دیگری، رباط صلیبی ممکن است دچار کشیدگی، رگ به رگ شدن، کشیدگی بیش از حد و در نهایت پارگی شود.
اولین نشانه پارگی رباط صلیبی توسط پدیده به اصطلاح کشو (تست هایپراکستنشن) ارائه می شود. اگر بتوان ساق پا را مانند کشو در حالت خمیده یک تا دو سانتی متر به جلو کشید، رباط صلیبی قدامی پاره می شود. اگر به سمت عقب حرکت کند، رباط صلیبی خلفی تحت تأثیر قرار می گیرد. این امر به ویژه در صورتی آشکار می شود که عملکرد رباط های جانبی نیز مختل شود.
به دلیل گردش خون ضعیف، آسیب های وارده به رباط های متقاطع قدامی به سختی به خودی خود بهبود می یابند و بنابراین معمولاً نیاز به جراحی دارند. رباط‌های متقاطع خلفی عمدتاً در اثر افتادن و حوادث ناشی از شکستگی‌های قسمت فوقانی یا تحتانی ساق پا (شکستگی استخوان ران، شکستگی پلاتوی تیبیا) تحت تأثیر قرار می‌گیرند. از آنجایی که رباط صلیبی خلفی خون رسانی بهتری دارد، احتمال بهبود خود به خود بیشتر است.
