هومروس: عملکرد، آناتومی و بیماری ها

استخوان بازو چیست؟

استخوان بازو استخوان بالای بازو است - یک استخوان لوله‌ای بلند و مستقیم که به انتهای بالایی (پرگزیمال)، بخش میانی (شفت بازو، جسم بازو) و انتهای پایینی (دیستال) تقسیم می‌شود.

در انتهای بالایی و نزدیک به سمت شانه، یک سر کروی شکل (caput humeri) وجود دارد که توسط یک لایه ضخیم غضروف پوشانده شده است. مساحت سر استخوان بازو تقریباً چهار برابر بزرگتر از حفره گلنوئید شانه است. این عدم تناسب و این واقعیت که حفره گلنوئید نسبتاً مسطح است، مفصل شانه را قادر می‌سازد تا بسیار متحرک باشد: این مفصل دارای بیشترین دور در بین همه مفاصل است و به بازو اجازه می‌دهد در همه جهات حرکت کند.

مستقیماً در زیر سر بازو، استخوان بازو از گردن (collum anatomicum) توسط یک پسرفت جدا می شود که در زیر آن دو غده قوی (tuberculum majus و tuberculum minus) وجود دارد - نقاط اتصال برای عضلات مختلف.

انتهای پایین و دیستال استخوان بازو دارای مقطع مثلثی است. لبه های جانبی تیز به دو کاسپ (اپیکوندیل داخلی و جانبی) ختم می شود که به وضوح در داخل و خارج مفصل آرنج قابل لمس است. ماهیچه هایی که ساعد را خم می کنند از سطح قدامی منشاء می گیرند. یک شیار برای عصب اولنار در امتداد پشت قرار دارد. ضربه یا ضربه در این نقطه باعث ایجاد دردی شبیه شوک الکتریکی می شود که به انگشت کوچک تابش می کند.

عملکرد استخوان بازو چیست؟

انتهای فوقانی استخوان بازو سر مفصل مفصل شانه را تشکیل می دهد. انتهای پایینی استخوان بازو به همراه دو استخوان ساعد، رادیوس و اولنا، در ساختار مفصل آرنج نقش دارند.

ماهیچه های مختلفی که به استخوان بازو متصل می شوند، مسئول حرکات مختلف در مفصل شانه هستند، مانند عضله دلتوئید که بخشی از عضلات شانه است. همچنین عضلات دیگری در بالای بازو وجود دارد که مسئول حرکات در مفصل شانه و همچنین مفصل آرنج هستند. به عنوان مثال، عضله بازوی دو سر (عضله دوسر بازویی)، خم کننده بازو (عضله بازویی) و عضله بازوی سه سر (عضله سه سر بازویی).

استخوان بازو در کجا قرار دارد؟

استخوان بازو چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟

سر استخوان بازو در ساخت مفصل شانه - متحرک ترین و همچنین کم ایمنی ترین مفصل در بدن - نقش دارد. از آنجایی که کپسول مفصلی شبیه یک کیسه بلند و پهن است، به سر بازو اجازه می دهد تا در هنگام ورود هوا تا 1.5 سانتی متر از حفره مفصل خارج شود. کپسول مفصلی نیز در ناحیه قدامی بسیار نازک است. به طور کلی، این به راحتی منجر به دررفتگی (لوکساسیون) مفصل به سمت جلو می شود.

درد آرنج تنیس بازان (epicondylitis humeri radialis) به دلیل بارگذاری بیش از حد تاندونی است که به قسمت خارجی آرنج در انتهای تحتانی استخوان بازو متصل می شود و مسئول گسترش مچ دست است. از طرف دیگر، اگر عضلات خم کننده مچ دست بیش از حد بارگذاری شوند، قسمت داخلی آرنج تحت تأثیر قرار می گیرد و به آن آرنج گلف باز (epicondylitis humeri ulnaris) می گویند.

به خصوص افراد مسن مبتلا به پوکی استخوان می توانند به راحتی سر استخوان بازو را در هنگام افتادن بشکنند (شکستگی سر بازو، شکستگی زیر سر استخوان بازو). استخوان بازو همچنین می تواند در جاهای دیگر، به عنوان مثال در ناحیه شفت، بشکند.

در سندرم گیرافتادگی، قسمت‌های نرم کپسول (مانند تاندون‌ها) در فضای مفصلی بین آکرومیون و سر بازو گیر می‌افتد که بسیار دردناک است.